Η διαφορά μεταξύ των θεωριών διαχείρισης του Fayol και του Taylor

• 2019

Ο Henry Fayol είναι ένας Γάλλος Μηχανικός Μεταλλείων, ο οποίος ανέπτυξε την έννοια της γενικής θεωρίας της διοίκησης και έδωσε 14 αρχές διαχείρισης. Από την άλλη πλευρά, ο FW Taylor είναι Αμερικανός Μηχανικός Μηχανικός, ο οποίος προώθησε την έννοια της Επιστημονικής Διαχείρισης και έδωσε 4 Αρχές Διοίκησης.

Η διαχείριση θεωρείται ως η διαδικασία κατά την οποία τα υπεύθυνα μέλη της οργάνωσης πραγματοποιούν τη δουλειά μέσω και με άλλους. Οι αρχές της διαχείρισης είναι οι κατευθυντήριες γραμμές που διέπουν τη λήψη αποφάσεων και τη συμπεριφορά σε έναν οργανισμό. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες διαχείρισης που εκτείνονται από διάφορους διανοητές της διαχείρισης. Δύο τέτοιοι διαχειριστές είναι οι Henry Fayol και Fredrick Winslow Taylor (FW Taylor).

Σε αυτό το άρθρο, μπορείτε να μάθετε τη διαφορά μεταξύ της θεωρίας διαχείρισης της Fayol και της Taylor.

Συγκριτικό διάγραμμα

Βάση σύγκρισης	Henry Fayol	FW Taylor
Εννοια	Ο Henry Fayol, είναι πατέρας της σύγχρονης διοίκησης, ο οποίος καθόρισε δεκατέσσερις αρχές διαχείρισης, για τη βελτίωση της συνολικής διοίκησης.	FW Taylor, είναι πατέρας της επιστημονικής διαχείρισης που εισήγαγε τέσσερις αρχές διαχείρισης, για αύξηση της συνολικής παραγωγικότητας.
Εννοια	Γενική θεωρία της διοίκησης	Επιστημονική διαχείριση
Εμφαση	Διαχείριση ανώτατου επιπέδου	Διαχείριση χαμηλού επιπέδου
Εφαρμογή	Γενικά ισχύει	Ισχύει μόνο για εξειδικευμένους οργανισμούς.
Βάση σχηματισμού	Προσωπική εμπειρία	Παρατήρηση και Πειραματισμός
Προσανατολισμός	Διαχειριστική λειτουργία	Παραγωγή και Μηχανική
Σύστημα μισθοδοσίας	Ανταλλαγή κερδών με διαχειριστές.	Διαφορικό σύστημα πληρωμών
Πλησιάζω	Η προσέγγιση του διαχειριστή	Η προσέγγιση του μηχανικού

Ορισμός της Θεωρίας της Διοίκησης του Henry Fayol

Ο Henry Fayol, γνωστός ως «πατέρας της σύγχρονης θεωρίας διαχείρισης», εισήγαγε ολοκληρωμένη σκέψη σχετικά με τη φιλοσοφία διαχείρισης. Έθεσε θεωρία γενικής διαχείρισης που ισχύει για κάθε οργάνωση εξίσου και σε κάθε τομέα. Οι αρχές διαχείρισης που καθορίζονται από τη Fayol χρησιμοποιούνται από τους διαχειριστές για τον συντονισμό των εσωτερικών δραστηριοτήτων της εταιρείας.

Συνεισφορά του Henry Fayol

Για να υλοποιήσει τις τρεις συνιστώσες, δηλαδή τη διαίρεση και την ταξινόμηση των βιομηχανικών δραστηριοτήτων, την ανάλυση της διαχείρισης και τη διαμόρφωση των αρχών της διαχείρισης, η Fayol εξέδωσε δεκατέσσερις αρχές διαχείρισης, οι οποίες παρατίθενται παρακάτω:

• Τομέας εργασίας : Η εργασία χωρίζεται σε μικρά καθήκοντα ή θέσεις εργασίας, με αποτέλεσμα την εξειδίκευση.
• Αρχή και ευθύνη : Αρχή συνεπάγεται το δικαίωμα να δοθεί η εντολή και να αποκτήσει υπακοή και ευθύνη είναι το αίσθημα της υποχρέωσης που απορρέει από την εξουσία.
• Πειθαρχία : Η πειθαρχία αναφέρεται στην υπακοή στους οργανωτικούς κανόνες και τους όρους απασχόλησης. Πρόκειται για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης και του σεβασμού των ηλικιωμένων.
• Ενότητα Εντολής : Ένας υπάλληλος θα λάβει εντολές μόνο από ένα αφεντικό.
• Ενότητα Διεύθυνσης : Όλες οι οργανωτικές μονάδες πρέπει να εργάζονται για τους ίδιους στόχους μέσω συντονισμένων προσπαθειών.
• Υποταγή : Τα ατομικά ή ομαδικά συμφέροντα θυσιάζονται ή παραδίδονται για το γενικό συμφέρον.
• Αμοιβή : Δίκαιη και ικανοποιητική πληρωμή τόσο για τον εργοδότη όσο και για τον εργαζόμενο.
• Κεντροποίηση : Πρέπει να υπάρχει η βέλτιστη αξιοποίηση των πόρων του οργανισμού.
• Γραμμική αλυσίδα : Η κλίμακα της κλίμακας υποδηλώνει την ανώτερη-δευτερεύουσα σχέση, μέσα στην οργάνωση.
• Παραγγελία : Σε μια οργάνωση, πρέπει να υπάρχει ένα σωστό μέρος για κάθε πράγμα, καθώς και κάθε πράγμα πρέπει να βρίσκεται στη θέση που έχει οριστεί.
• Ιδιότητα : Η αίσθηση της δικαιοσύνης πρέπει να υπάρχει σε όλα τα επίπεδα του οργανισμού.
• Σταθερότητα της θητείας του προσωπικού : Πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες για τη μείωση του κύκλου εργασιών των υπαλλήλων.
• Πρωτοβουλία : Προβλέπει τη σκέψη και την εφαρμογή του σχεδίου.
• Esprit de Corps : Υπογραμμίζει την ανάγκη ομαδικής εργασίας στην οργάνωση.

Ορισμός της Θεωρίας της διαχείρισης του FW Taylor

Ο Fredrick Winslow Taylor ή ο FW Taylor γνωστός ως πατέρας της επιστημονικής διαχείρισης, ο οποίος με τη βοήθεια πειραμάτων απέδειξε ότι η επιστημονική μεθοδολογία θα μπορούσε να εφαρμοστεί στη διοίκηση. Μια επιστημονική διαδικασία περιλαμβάνει παρατηρήσεις, πειράματα, αναλύσεις και συμπεράσματα, τα οποία ο Taylor θέλει να εφαρμόσει στη διαχείριση για να αναπτύξει μια σχέση αιτίου-αποτελέσματος.

Η πρωταρχική ανησυχία του Taylor ήταν η διοίκηση σε επίπεδο εποπτείας και έδωσε μεγάλη έμφαση στην αποτελεσματικότητα των εργαζομένων και των διευθυντικών στελεχών σε επιχειρησιακό επίπεδο. Η Επιστημονική Διοίκηση είναι απλώς μια ψυχική επανάσταση τόσο για τον εργοδότη όσο και για τους εργαζομένους, οι οποίες αποτελούνται από τις ακόλουθες αρχές:

• Η επιστήμη, όχι ο κανόνας : Για να βελτιώσουμε το επίπεδο απόδοσης, ο κανόνας αντικαθίσταται από την επιστήμη.
• Αρμονία, όχι διαφωνία : Πρέπει να υπάρξει συντονισμός των δραστηριοτήτων των εργαζομένων και να μην υπάρξει αντίρρηση.
• Συνεργασία, όχι ατομικισμός : Πρέπει να υπάρχει ένα περιβάλλον συνεργασίας στον οργανισμό, αμοιβαίου ενδιαφέροντος.
• Ανάπτυξη του κάθε ατόμου με τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητά του : Το κίνητρο πρέπει να παρέχεται με τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα σε κάθε μέλος του οργανισμού.

Βασικές διαφορές μεταξύ της θεωρίας της διαχείρισης του Fayol και του Taylor

Η διαφορά μεταξύ της θεωρίας της διαχείρισης του Fayol και του Taylor εξηγείται στα σημεία που παρουσιάζονται παρακάτω:

1. Ο Henry Fayol είναι πατέρας της σύγχρονης διοίκησης που διατύπωσε δεκατέσσερις αρχές διαχείρισης, για τη βελτίωση της συνολικής διοίκησης. Αντιθέτως, ο FW Taylor είναι πατέρας της επιστημονικής διαχείρισης, ο οποίος ανέπτυξε τέσσερις αρχές διαχείρισης, για αύξηση της συνολικής παραγωγικότητας.
2. Ο Henry Fayol εισήγαγε την έννοια της Γενικής θεωρίας της διοίκησης. Η FW Taylor καθόρισε την έννοια της επιστημονικής διαχείρισης.
3. Ο Henry Fayol τόνισε τη λειτουργία της ανώτατης διοίκησης, ενώ ο FW Taylor τόνισε τη λειτουργία της διαχείρισης της παραγωγής.
4. Η θεωρία διαχείρισης του Fayol έχει καθολική ισχύ. Σε αντίθεση με τον Taylor, του οποίου η θεωρία της διαχείρισης ισχύει μόνο για ορισμένους οργανισμούς.
5. Η βάση του σχηματισμού της θεωρίας του Fayol είναι η προσωπική εμπειρία. Αντίθετα, οι αρχές του Taylor βασίζονται στην παρατήρηση και τον πειραματισμό.
6. Η Fayol είναι προσανατολισμένη προς τη διευθυντική λειτουργία. Αντίθετα, ο Taylor επικεντρώθηκε στην παραγωγή και στη μηχανική.
7. Το σύστημα πληρωμής των μισθών που καθορίζεται από την Taylor είναι σύστημα διαφορικού κομμάτι, ενώ ο Fayol τόνισε την κατανομή των κερδών με τους διαχειριστές.
8. Η προσέγγιση του Taylor ονομάζεται προσέγγιση του Engineer. Αντίθετα, η προσέγγιση του Fayol γίνεται αποδεκτή ως προσέγγιση του διαχειριστή.

συμπέρασμα

Και οι δύο διαχειριστές της διοίκησης έχουν μια τεράστια συμβολή στον τομέα της διαχείρισης, η οποία δεν είναι αντιφατική αλλά συμπληρωματική. Ενώ ο Henry Fayol είναι ένθερμος υποστηρικτής της ενότητας της διοίκησης, ο FW Taylor είναι της άποψης ότι δεν είναι ουσιαστικό το γεγονός ότι κάτω από λειτουργική προετοιμασία, ένας υπάλληλος λαμβάνει παραγγελίες από πολλαπλά αφεντικά.