Διαφορά μεταξύ των βακτηρίων και του ιού

• 2020

Τα βακτήρια λέγεται ότι καταλαμβάνουν τη μεγάλη περιοχή του προκαρυωτικού κυττάρου, ενώ ο ιός είναι γνωστός ως μικρός παράγοντας που προκαλεί μόλυνση. Δεύτερον, τα βακτήρια αναπαράγονται από μόνα τους μέσω της ασεξουαλικής μεθόδου, ενώ ο ιός χρειάζεται ένα κύτταρο ξενιστή να αναδιπλασιαστεί καθώς στερούνται κυψελοειδούς μηχανής αλλά αποτελείται από DNA και RNA.

Όταν οι άνθρωποι αρρωσταίνουν, το πρώτο πράγμα που έπληξε το μυαλό τους είναι οποιαδήποτε μόλυνση, που σχετίζεται με βακτηρίδια, μύκητες ή ιούς. Αυτή η ρουτίνα είναι χαρακτηριστική σε όλες τις ηλικίες των λαών, καθώς αυτοί οι όροι όπως βακτηριακή ή ιογενής λοίμωξη είναι πολύ γνωστοί σε εμάς τις μέρες μας και μπορούν να επηρεάσουν οποιαδήποτε στιγμή.

Αυτά τα μικρόβια (τα βακτήρια και ο ιός) είναι αόρατα από τα γυμνά μάτια και σηματοδοτούν την παρουσία τους από περισσότερα από 3500 εκατομμύρια χρόνια. Τα βακτήρια προκαλούν εντοπισμένη μόλυνση, ενώ ο ιός προκαλεί συστηματική μόλυνση στο σώμα, και οι δύο παρουσιάζονται ευρέως και σε διάφορες μορφές. Το πιο σημαντικό είναι ότι τα αντιβιοτικά φάρμακα λειτουργούν αποτελεσματικά στα βακτήρια, αλλά δεν είναι τα ίδια με τους ιούς.

Υπάρχουν πολλές περισσότερες διαφορές και ενδιαφέροντα σημεία για να παρατηρήσετε βακτήρια και ιούς, τα οποία θα συζητήσουμε σε αυτό το άρθρο, με μια σύντομη περίληψη.

Συγκριτικό διάγραμμα

Ορισμός των βακτηρίων

Τα βακτήρια είναι ένας προκαρυωτικός, μονοκύτταρος οργανισμός που βρίσκεται στην βαθιά γη, στον ωκεανό, στον αέρα και μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Ολόκληρο το σώμα των βακτηρίων αποτελείται από το μόνο κύτταρο και είναι πολύ απλός στην κατανόηση σε σύγκριση με το ευκαρυωτικό.

Δεν είναι πάντα επιβλαβείς ως ιοί, και αποδείχθηκε ότι ωφελούν τόσο οικονομικά όσο και επιστημονικά. Η εξωτερική δομή του βακτηριακού κυττάρου αποτελείται από δύο στρώματα, την εξωτερική και την εσωτερική, τα οργανίδια των κυττάρων δεν είναι καλά ανεπτυγμένα, ο πυρήνας είναι ελεύθερος πλωτός. Ορισμένα βακτήρια έχουν επιπλέον κυκλικό DNA επίσης, γνωστό ως πλασμίδιο.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι ταξινόμησης των βακτηρίων, τα οποία μπορούν να βασίζονται στο κυτταρικό τοίχωμα, το μέγεθος, το σχήμα τους. Τα βακτήρια πολλαπλασιάζονται ασεξουαλικά με τη διαδικασία της δυαδικής σχάσης ή εκκόλαψης. Υπάρχουν τρεις μέθοδοι γονιδιακής μεταφοράς, οι οποίες είναι μετασχηματισμός, μεταγωγή και σύζευξη.

Τα βακτήρια είναι επίσης φιλικά προς το περιβάλλον, βοηθούν στην σταθεροποίηση του αζώτου για τα φυτά και στην κυτταρίνη και τη βιοαποικοδόμηση. Τα βακτήρια χρησιμοποιούνται επίσης στην παρασκευή τροφίμων και χημικών. Χρησιμοποιούνται επίσης στην παρασκευή αντιβιοτικών.

Ορισμός του ιού

Ο ιός είναι λατινική λέξη, που σημαίνει « δηλητήριο» ή «γλοιώδες υγρό » και είναι γνωστός ως πολύ μικρός μολυσματικός παράγοντας, ορατός μέσω ηλεκτρονικού μικροσκοπίου. Δεν έχουν κυτταρική δομή αλλά περιέχουν γενετικό υλικό μέσα σε πρωτεϊνικό παλτό. Η μελέτη του ιού ονομάζεται «ιολογία».

Ο ιός τοποθετείται σε ειδική ταξινομική θέση και έχει το δικό του βασίλειο επειδή αυτά δεν είναι ζώα ούτε φυτά και δεν υπάγονται σε καμία κατηγορία προκαρυωτικών κυττάρων. Δεν έχουν την ικανότητα να αναπαράγουν και να χωρίζουν από μόνα τους, επομένως δεν μπορούν να ειπωθούν ως οργανισμοί.

Το μόνο που έχουν είναι το DNA ή το RNA και η πρωτεΐνη ως το γενετικό τους υλικό. Σχεδόν όλος ο ιός είναι ευαίσθητος στη μόλυνση και διάφοροι τύποι ιών εισβάλλουν σε διαφορετικό τύπο κυττάρου ξενιστή.

Ο ιός εισχωρεί μέσα στα κύτταρα του ξενιστή μέσα στο σώμα και χρησιμοποιεί το μηχάνημά τους για να αναπαραχθεί και να εξαπλωθεί και επιπλέον καταστρέφει το εισερχόμενο ή μολυσμένο κύτταρο. Η λοίμωξη που προκαλείται από έναν ιό ονομάζεται ιογενής και μπορεί να επιτεθεί σε οποιοδήποτε τύπο κυττάρου, δηλαδή μπορεί να είναι ένα φυτικό κύτταρο, ένα ανθρώπινο κύτταρο, ένα βακτηριακό κύτταρο κλπ. Και να έχει ως αποτέλεσμα διαφορετικούς τύπους ιογενών λοιμώξεων. Αυτές οι ιογενείς λοιμώξεις μπορούν να διαρκέσουν μέχρι ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, ή μπορούν να είναι μόνιμες και απειλητικές για τη ζωή επίσης.

Ο Ολλανδός επιστήμονας « Martinus W. Beijrinck » ήταν ο πρώτος που ενημέρωσε ότι ο ιός είναι ο νέος μολυσματικός παράγοντας και το ονόμασε « vivum fluidum », που σημαίνει ένα νέο ζωντανό αναπαραγωγικό οργανισμό, ο οποίος είναι διαφορετικός από άλλους οργανισμούς. Πριν από αυτό, ο Ρώσος επιστήμονας «Ντμίτρι Ι. Ιβάνοβσκι» το έτος 1892, παρατήρησε τη δραστηριότητα των ιών. Αργότερα, και ο επιστήμονας γνώρισε την ασθένεια των φυτών καπνού που ονομάζεται ιός μωσαϊκής του καπνού.

Η πρωτεϊνική επικάλυψη ονομάζεται καψίδιο, προστατεύει το νουκλεϊνικό οξύ. Το νουκλεϊνικό οξύ είναι το κύριο συστατικό, το οποίο μπορεί να είναι ϋΝΑ (δεοξυριβονουκλεϊκό οξύ) ή RNA ή ριβονουκλεϊνικό οξύ). Ο ιός συνδέεται με τον υποδοχέα του κυττάρου που υπάρχει στην επιφάνεια του κυττάρου, αυτά είναι πολύ συγκεκριμένα για κάθε επιφάνεια και μετά ο ιός μολύνεται και συνδέεται με τα μηχανήματα κυττάρων. Εδώ (ιός) αρχίζουν να αναπαράγονται, και αργότερα ο ιός σκοτώνει τα κύτταρα του ξενιστή και παίρνει την ίδια απελευθέρωση και επιτίθεται περαιτέρω σε ένα νέο κύτταρο.

Βασικές διαφορές μεταξύ των βακτηρίων και του ιού

Ακολουθούν τα σημαντικά σημεία για τη διαφοροποίηση μεταξύ βακτηρίων και ιού:

1. Τα βακτήρια είναι οι μονοκύτταροι ζωντανοί οργανισμοί, έρχονται κάτω από τους προκαρυώτες. Βρίσκονται παντού, από τις εξαιρετικά θερμές θερμοκρασίες έως τις πιο κρύες, μέσα και έξω από το σώμα ή σε οποιοδήποτε τύπο περιβάλλοντος. Τα βακτήρια δεν είναι πάντοτε βλαβερά και μπορούν επίσης να είναι ευεργετικά. Οι ιοί βρίσκονται μεταξύ ζωντανών και μη ζωντανών πραγμάτων, καθώς έχουν το δικό τους DNA / RNA ως το γενετικό τους υλικό που περικλείεται μέσα σε μια πρωτεϊνική επικάλυψη, αλλά δεν έχουν κυτταρική δομή και χρειάζονται έναν ξενιστή για να αναπαράγουν.
2. Το μέγεθος των βακτηρίων είναι περίπου 1000 nm, ενώ το μέγεθος των ιών κυμαίνεται από 20 - 400 nm.
3. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι ταξινόμησης των βακτηριδίων, τα οποία βασίζονται στα σχήματα, το μέγεθος, τον τρόπο διατροφής, το θετικό κατά gram και το αρνητικό κατά gram κ.λπ., ενώ οι ιοί ταξινομούνται με βάση τον τύπο του DNA (διπλής / μονής αλυσίδας) και RNA.
4. Κυτταρική Δομή όπως το κυτταρικό τοίχωμα των βακτηρίων αποτελείται από λιποπολυσακχαρίτη ή πεπτιδογλυκάνη, ριβοσώματα παρόντα, το γενετικό υλικό επιπλέει ελεύθερα στο κυτταρόπλασμα. Στην περίπτωση του ιού, έχουν πρωτεϊνική επικάλυψη αντί οποιουδήποτε κυτταρικού τοιχώματος, απουσιάζει οποιοδήποτε είδος κυτταρικής δομής, αλλά έχουν απλό ή διπλόκλωνο DNA, γραμμικό ή κυκλικό μόνο στο εσωτερικό της πρωτεϊνικής επικάλυψης.
5. Τα βακτήρια αναπαράγονται γενικά με ασυνεχή τρόπο με δυαδική μέθοδο σχάσης, αλλά ο ιός εισβάλλει σε ένα κύτταρο ξενιστή, ελέγχοντας έτσι τις δραστηριότητές του και προκαλώντας πολλαπλά αντίγραφα του DNA / RNA του ιού, απελευθερώνοντας την καταστροφή του κυττάρου ξενιστή και απελευθερώνοντας τους νέους ιούς.
6. Μια βακτηριακή λοίμωξη παραμένει για τις 8-10 ημέρες και έχει ως αποτέλεσμα πυρετό και προκαλεί λοιμώξεις όπως πνευμονία, έλκη, φυματίωση, λέπρα, μηνιγγίτιδα, τροφική δηλητηρίαση, γαστρίτιδα κλπ. Από την άλλη πλευρά, 10 ημέρες και μπορεί να προκαλέσει πυρετό, και προκαλεί ανεμοβλογιά, κοινά κρυολογήματα, AIDS, έρπητα κλπ.
7. Το πιο σημαντικό είναι ότι οι βακτηριακές λοιμώξεις εντοπίζονται και αντιμετωπίζονται με τη λήψη αντιβιοτικών, αλλά οι ιογενείς λοιμώξεις δεν έχουν καμία επίδραση αντιβιοτικών, μάλλον παρέχεται αντι-ιική θεραπεία στο άτομο.
8. Το Coccus, το Bacillus, το Spirillum, το Rickettsia, το Vibrio cholerae, το Staphylococcus aureus κ.λπ. είναι μερικά από τα κοινά ονόματα των βακτηριδίων, ενώ ο ιός Papilloma, ο ιός HIV, ο ιός της ηπατίτιδας Α, ο TMV, ο βακτηριοφάγος Τ4 κλπ. των ιών.

Ομοιότητες

• Ορατό υπό ηλεκτρονικό μικροσκόπιο.
• Ο πυρήνας απουσιάζει και στα δύο.
• Και οι δύο είναι ένας παράγοντας που προκαλεί ασθένεια.

συμπέρασμα

Στο παραπάνω άρθρο, συζητήσαμε τα σημεία στα οποία διαφέρουν τα βακτήρια και ο ιός. Αυτά τα μικρόβια επηρεάζουν κάθε μορφή ζωής και βρίσκονται παντού. Όπως είπε ότι τα βακτηρίδια μπορούν να είναι χρήσιμα με πολλούς τρόπους, αλλά όχι ιούς, καθώς προκαλούν βλάβη σε κάθε ζωντανό όντας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Έτσι, πρέπει να είστε προσεκτικοί και να λαμβάνετε προληπτικά μέτρα όταν πιάνονται από οποιοδήποτε είδος βακτηριακής ή ιικής μόλυνσης.