Ο ορισμός είναι αυτόματα μια δήλωση στο μεγαλύτερο μέρος του σεναρίου. Τώρα ας καταλάβουμε τη διαφορά μεταξύ ορισμού και δήλωσης με τον λεπτομερή πίνακα σύγκρισης.
Συγκριτικό διάγραμμα
| Βάση σύγκρισης | Ορισμός | Δήλωση |
|---|---|---|
| Βασικός | Καθορίζει την τιμή που αποθηκεύεται σε μεταβλητή, λειτουργία ή κλάση. | Καθορίζει το όνομα και τον τύπο της μεταβλητής, της λειτουργίας, της κλάσης κ.λπ. |
| Κατανομή μνήμης | Λαμβάνει χώρα | Δεν γίνεται. |
| Επανάληψη | Οι δηλώσεις δεν μπορούν να οριστούν ξανά εάν έχουν ήδη καθοριστεί. | Η αναδημοσίευση μπορεί εύκολα να γίνει. |
| Πεδίο εφαρμογής | Η διάρκεια προσδιορίζεται | Ορατότητα προσδιορίζεται |
Ορισμός του ορισμού
Ο ορισμός προσδιορίζει τον κώδικα ή τα δεδομένα που σχετίζονται με το όνομα της μεταβλητής, της συνάρτησης, της κλάσης κ.λπ. Ο ορισμός απαιτεί απαραίτητα από τον μεταγλωττιστή να διαθέσει το χώρο αποθήκευσης για τη δηλωμένη οντότητα. Όταν μια μεταβλητή ορίζεται ότι κρατά μια ποσότητα μνήμης αποτελείται από πολλά byte για αυτή τη μεταβλητή. Ο ορισμός της λειτουργίας παράγει κώδικα για τη λειτουργία. Μπορούμε να ορίσουμε ένα στοιχείο προγράμματος μόνο μία φορά σε ένα πρόγραμμα, επειδή ο ορισμός είναι μια μοναδική προδιαγραφή ενός στοιχείου προγράμματος. Η σχέση μεταξύ δήλωσης και ορισμού μπορεί να είναι ένας προς πολλούς .
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα στοιχείο προγράμματος δεν μπορεί να οριστεί, αλλά δηλωθεί, για παράδειγμα όταν μια συνάρτηση δεν επικαλείται ποτέ ή η διεύθυνσή της δεν χρησιμοποιείται ποτέ ακόμη και αν δηλωθεί. Ένα άλλο παράδειγμα είναι εκείνο στο οποίο ο ορισμός κλάσης δεν χρησιμοποιείται ενώ πρέπει να δηλωθεί.
Ορισμός της δήλωσης
Η δήλωση χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό των ονομάτων στο πρόγραμμα, όπως το όνομα μιας μεταβλητής, μιας συνάρτησης, ενός χώρου ονομάτων, κλάσεων κ.λπ. Δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάποιο όνομα σε ένα πρόγραμμα χωρίς τη δήλωση του. Τα στοιχεία του προγράμματος μπορούν να δηλωθούν πολλές φορές, σε αντίθεση με τον ορισμό. Πολλαπλές δηλώσεις μπορούν να επιτευχθούν μόνο όταν οι διαφορετικές δηλώσεις γίνονται χρησιμοποιώντας την ίδια μορφή. Η δήλωση είναι το μέσο της προβολής του στοιχείου του προγράμματος με την προοπτική των μεταγλωττιστών.
Η δήλωση εξυπηρετεί τον σκοπό του ορισμού, μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις η προϋπόθεση δεν είναι σιωπηρή που δίνονται παρακάτω.
- Όταν το μέλος στατικών δεδομένων δηλώνεται μέσα σε μια δήλωση ταξινόμησης, στην περίπτωση αυτή, δεν είναι δήλωση. Επειδή δημιουργεί μόνο ένα αντίγραφο για όλα τα αντικείμενα της κλάσης και τα στοιχεία στατικών δεδομένων είναι τα συστατικά των αντικειμένων ενός παρεχόμενου τύπου κλάσης.
- Εάν μια δήλωση είναι δήλωση typedef.
- Μια μεταβλητή δηλώνεται χωρίς αρχικοποιητή ή σώμα λειτουργίας, αλλά περιλαμβάνει εξωτερικούς προσδιοριστές. Υποδεικνύει ότι ο ορισμός θα μπορούσε να είναι για την άλλη λειτουργία και παρέχει το όνομα εξωτερική σύνδεση.
- Η δήλωση κλάσης χωρίς να περιλαμβάνει ορισμό όπως η κλάση Τ.
Συνήθως, η δήλωση πραγματοποιείται σε ένα πεδίο . Το πεδίο αποφασίζει για την ορατότητα του δηλωμένου ονόματος και της καθορισμένης διάρκειας του αντικειμένου.
Βασικές διαφορές μεταξύ ορισμού και δήλωσης
- Ο ορισμός ενός στοιχείου προγράμματος καθορίζει την τιμή που σχετίζεται με αυτό το στοιχείο. Από την άλλη πλευρά, η δήλωση ενός στοιχείου προγράμματος καθορίζει το όνομα και τον τύπο του στον μεταγλωττιστή.
- Ο ορισμός του στοιχείου του προγράμματος διατηρεί κάποια ποσότητα μνήμης ενώ η δήλωση δεν περιλαμβάνει την κατανομή της μνήμης.
- Ένα στοιχείο προγράμματος μπορεί να δηλωθεί πολλές φορές. Αντιστρόφως, ο ορισμός ενσωματώνει μια μοναδική προδιαγραφή με το όνομα του στοιχείου του προγράμματος το οποίο μπορεί να διακριθεί από οποιονδήποτε κώδικα ή δεδομένα.
- Το πεδίο εφαρμογής στη δήλωση περιγράφει την ορατότητα της μεταβλητής, της συνάρτησης, του αντικειμένου, της τάξης, της απαρίθμησης κλπ. Αντίθετα, στον ορισμό το πεδίο εφαρμογής σχετίζεται με τη διάρκεια.
Παράδειγμα ορισμού
- Ορισμός μεταβλητής καθώς και η δήλωση:
int r = 10; - Ορισμός λειτουργιών:
int add (int x, int) {int a; α = χ + γ; επιστροφή a; }}
Παράδειγμα δήλωσης
- Δήλωση μεταβλητής:
extern int r; - Δήλωση λειτουργίας:
int add (int p1, int p2);
συμπέρασμα
Η διαδικασία δήλωσης χρησιμοποιείται για να καταστήσει το στοιχείο του προγράμματος ορατό στον μεταγλωττιστή και δεν χρειάζεται να διαθέσει τη μνήμη. Ο αντίστροφος ορισμός είναι μια δήλωση ότι αποθηκεύεται αποθεματικό, με απλά λόγια ο μεταγλωττιστής διατηρεί το χώρο μνήμης για την δηλωμένη οντότητα.
