Διαφορά μεταξύ διπλής ασφάλισης και αντασφάλισης

• 2019

Ο όρος ασφαλιστική μπορεί να περιγραφεί ως μια ρύθμιση μέσω της οποίας ο κίνδυνος απώλειας μπορεί να μετατοπιστεί από ένα συμβαλλόμενο (ασφαλισμένο) σε άλλο (ασφαλιστή), πληρώνοντας ένα καθορισμένο ποσό, σε καθορισμένα χρονικά διαστήματα, δηλαδή πριμοδότηση. Η διπλή ασφάλιση είναι μια μορφή ασφάλισης, όπου το άτομο / εταιρεία ασφαλίζει μια συγκεκριμένη περιουσία με περισσότερους του ενός ασφαλιστές ή με πολλαπλές πολιτικές από τον ίδιο ασφαλιστή.

Η διπλή ασφάλιση δεν είναι ακριβώς η ίδια με την αντασφάλιση, καθώς πρόκειται για μεταβίβαση κινδύνου για μια πολιτική από την ασφαλιστική εταιρεία, με την ασφάλιση του ίδιου με έναν άλλο ασφαλιστή. Έτσι, υπάρχει μια λεπτή γραμμή διαφορών μεταξύ της διπλής ασφάλισης και της αντασφάλισης, οι οποίες εξηγούνται σε αυτό το άρθρο.

Συγκριτικό διάγραμμα

Βάση σύγκρισης	Διπλή ασφάλιση	Αντασφάλεια
Εννοια	Η διπλή ασφάλιση αναφέρεται σε μια κατάσταση στην οποία ο ίδιος κίνδυνος και το ίδιο αντικείμενο, είναι ασφαλισμένη περισσότερες από μία φορές.	Η αντασφάλιση συνεπάγεται μια συμφωνία, όπου ο ασφαλιστής μεταφέρει ένα μέρος του κινδύνου, ασφαλίζοντας τον με μια άλλη ασφαλιστική εταιρεία.
Θέμα	Ιδιοκτησία	Πρωταρχικός κίνδυνος του ασφαλιστή
Αποζημίωση	Μπορεί να ζητηθεί από όλους τους ασφαλιστές.	Μπορεί να ζητηθεί από τον αρχικό ασφαλιστή, ο οποίος θα απαιτήσει το ίδιο από τον αντασφαλιστή.
Απώλεια	Η ζημία θα καταβάλλεται από όλους τους ασφαλιστές σε αναλογία του ασφαλισμένου ποσού.	Ο αντασφαλιστής θα είναι υπεύθυνος μόνο για το ποσοστό αντασφάλισης.
Σκοπός	Για να εξασφαλιστεί το όφελος της ασφάλισης	Για να μειωθεί ο κίνδυνος του ασφαλιστή
Τόκοι ασφαλισμένων	Ασφαλιστικό συμφέρον	Κανένα ενδιαφέρον
Συγκατάθεση του ασφαλισμένου	ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ	Οχι απαραίτητο

Ορισμός της διπλής ασφάλισης

Η διπλή ασφάλιση περιγράφεται ως ασφαλιστική σύμβαση κατά την οποία ένα συγκεκριμένο θέμα ή ένας κίνδυνος είναι ασφαλισμένος με πολλαπλά ασφαλιστήρια συμβόλαια του ίδιου ασφαλιστή ή με πολλαπλούς ασφαλιστές για την ίδια περίοδο. Έχει γίνει για να επιτευχθεί η ασφάλεια και η ικανοποίηση, την οποία οι ασφαλιστές θα αποκαταστήσουν την απώλεια που συνέβη στον ασφαλισμένο.

Σε περίπτωση απώλειας, ο ασφαλισμένος μπορεί να ζητήσει αποζημίωση από όλους τους ασφαλιστές βάσει των σχετικών πολιτικών. Ωστόσο, το συνολικό ποσό αποζημίωσης δεν μπορεί να υπερβαίνει την πραγματική ζημία που υπέστη γι 'αυτόν, και έτσι οι ασφαλιστές θα συνεισφέρουν, στο ποσοστό του ασφαλισμένου ποσού.

Ορισμός της αντασφάλισης

Η αντασφάλιση είναι ένα προϊόν που προσφέρουν οι ασφαλιστικές εταιρείες σε άλλες ασφαλιστικές εταιρείες για την κάλυψη μεγάλων ζημιών. Όταν μια ασφαλιστική εταιρεία δεν είναι σε θέση να φέρει ολόκληρη τη ζημία που προκύπτει από την ασφάλιση που παρέχεται στον ασφαλισμένο, τότε μπορεί να πάει για αντασφάλιση, στην οποία ένα μέρος του κινδύνου είναι αντασφαλισμένο, με έναν άλλο ασφαλιστή.

Συνήθως, η ασφαλιστική εταιρεία επιλέγει την αντασφάλιση, όταν το ασφαλισμένο ποσό είναι υψηλό, και μια ενιαία ασφαλιστική εταιρεία δεν μπορεί να το φέρει εύκολα.

Ο αρχικός ασφαλιστής παραχωρεί (αναθέτει) ένα μέρος της δραστηριότητάς του σε έναν άλλο ασφαλιστή, ουσιαστικά, ο κίνδυνος υπογράφεται και γίνεται δεκτός από την εν λόγω ασφαλιστική εταιρεία. Με πιο πρόσφορους όρους, η αντασφάλιση είναι μια σύμβαση μεταξύ της κεφαλαιουχικής εταιρείας (αρχικός ασφαλιστής που μετατοπίζει ένα μέρος του κινδύνου) και του αντασφαλιστή, για την κατανομή του κινδύνου του ασφαλιστηρίου συμβολαίου σε αντάλλαγμα για ένα μερίδιο του ασφαλίστρου.

Σε περίπτωση απώλειας, το ποσό της απαίτησης θα βαρύνει το ποσοστό, έχουν συμφωνήσει να μοιράζονται τον κίνδυνο απώλειας.

Βασικές διαφορές μεταξύ της διπλής ασφάλισης και της αντασφάλισης

Η διαφορά μεταξύ της διπλής ασφάλισης και της αντασφάλισης εξετάζεται λεπτομερώς στα ακόλουθα σημεία:

1. Διπλή ασφάλιση νοείται ως ασφάλιση όπου το ακίνητο ή το περιουσιακό στοιχείο είναι ασφαλισμένο με πολλούς ασφαλιστές ή με πολλαπλά ασφαλιστήρια συμβόλαια με τον ίδιο ασφαλιστή. Αντιστρόφως, η αντασφάλιση μπορεί να οριστεί ως η ρύθμιση που βοηθά την ασφαλιστική εταιρεία να μεταφέρει τον κίνδυνο στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο σε έναν άλλο ασφαλιστή.
2. Σε διπλή ασφάλιση, το αντικείμενο της ασφαλιστικής συμφωνίας είναι η περιουσία, για την οποία η πολιτική λαμβάνεται από διάφορους ασφαλιστές. Από την άλλη πλευρά, στην αντασφάλιση, η αντασφάλιση λαμβάνεται για τον κίνδυνο του αρχικού ασφαλιστή.
3. Όταν πρόκειται για αποζημίωση, ο ασφαλισμένος μπορεί να απαιτήσει από όλους τους ασφαλιστές, σε περίπτωση διπλής ασφάλισης. Αντίθετα, κατά την αντασφάλιση, ο ασφαλισμένος μπορεί να απαιτήσει αποζημίωση από τον αρχικό ασφαλιστή, ο οποίος με τη σειρά του ζητεί αποζημίωση από τον αντασφαλιστή.
4. Σε περίπτωση διπλής ασφάλισης, το πραγματικό ποσό της ζημίας που θα προκύψει θα καταβάλλεται από όλους τους ασφαλιστές, σε αναλογία του ασφαλισμένου ποσού. Αντίθετα, στην αντασφάλιση, ο αντασφαλιστής θα είναι υπεύθυνος για μέρος του κινδύνου που ανασφαλίζεται από την εκχωρούσα εταιρεία.
5. Ενώ η διπλή ασφάλιση εξασφαλίζει τα οφέλη της ασφάλισης, η αντασφάλιση ασχολείται με τη μείωση της ευθύνης για τον κίνδυνο του ασφαλιστή.
6. Σε διπλή ασφάλιση, ο ασφαλισμένος έχει ασφαλισμένο δικαίωμα στην ασφαλιστική σύμβαση. Αντίθετα, στην αντασφάλιση, ο αρχικός ασφαλισμένος δεν έχει συμφέρον στην αντασφάλιση.
7. Η διπλή ασφάλιση είναι δυνατή μόνο όταν ο ασφαλισμένος δώσει τη συγκατάθεσή του. Αντίθετα, στην αντασφάλιση δεν απαιτείται η συναίνεση του ασφαλισμένου.

συμπέρασμα

Η ασφάλιση είναι μια σύμβαση μεταξύ του ασφαλισμένου και του ασφαλιστή, όπου ο τελευταίος αναλαμβάνει την ευθύνη να αποκαταστήσει την απώλεια που υπέστη ο πρώτος, έναντι της πριμοδότησης. Η διπλή ασφάλιση και η αντασφάλιση είναι ίδιες, αλλά είναι διαφορετικές υπό την έννοια ότι ο ίδιος ο ασφαλισμένος παίρνει διπλή ασφάλιση, ενώ η αντασφάλιση είναι μια συμφωνία μεταξύ δύο ασφαλιστών για να καλύψει ένα μέρος του κινδύνου, οπότε λαμβάνεται από τον ασφαλιστή.