Από την άλλη πλευρά, ο κάτοχος σε εύθετο χρόνο, δηλαδή η HDC, υποδηλώνει ότι ένα πρόσωπο που αποκτά το χρηματικό μέσο για να το εξετάσει πριν από την ωριμότητα, χωρίς να έχει γνώση ελαττώματος στον τίτλο του μεταβιβάζοντος το όργανο.
Πάρτε μια ανάγνωση αυτού του άρθρου στο οποίο έχουμε απλοποιήσει τις διαφορές μεταξύ κάτοχος και κάτοχος σε εύθετο χρόνο.
Συγκριτικό διάγραμμα
| Βάση σύγκρισης | Κάτοχος | Φοιτητής σε Due Course (HDC) |
|---|---|---|
| Εννοια | Ένας κάτοχος είναι ένα πρόσωπο το οποίο νομίμως αποκτά το διαπραγματεύσιμο μέσο, με το όνομά του σε αυτό, να λάβει την πληρωμή από τους υπόχρεους. | Ένας κάτοχος σε εύθετο χρόνο (HDC) είναι ένα πρόσωπο που αποκτά το διαπραγματεύσιμο μέσο bonafide για κάποια αντιπαροχή, η πληρωμή του οποίου εξακολουθεί να οφείλεται. |
| Θεώρηση | Οχι απαραίτητο | ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ |
| Δικαίωμα να μηνύσει | Κάτοχος δεν μπορεί να μην ασκήσει αγωγή εναντίον όλων των προηγούμενων. | Κάτοχος σε εύθετο χρόνο μπορεί να μηνύσει όλα τα προηγούμενα μέρη. |
| Καλή πίστη | Το όργανο μπορεί ή δεν μπορεί να αποκτηθεί καλόπιστα. | Το όργανο πρέπει να λαμβάνεται με καλή πίστη. |
| Προνόμια | Συγκριτικά λιγότερο | Περισσότερο |
| Λήξη | Ένα πρόσωπο μπορεί να γίνει κάτοχος, πριν ή μετά τη λήξη του διαπραγματεύσιμου μέσου. | Ένα πρόσωπο μπορεί να γίνει κάτοχος σε εύθετο χρόνο, μόνο πριν από τη λήξη του διαπραγματεύσιμου μέσου. |
Ορισμός του κατόχου
Σύμφωνα με τον νόμο περί διαπραγματεύσιμων πράξεων του 1881, ο κάτοχος είναι διάδικος που δικαιούται εξ ονόματός του και έχει νόμιμα κατοχυρώσει την κατοχή του διαπραγματεύσιμου μέσου, δηλαδή του λογαριασμού, της παραγγελίας ή του επιταγή, από ένα μέρος που το μεταβίβασε, με παράδοση ή επικύρωση, να προβεί στην ανάκτηση του ποσού από τους συμβαλλόμενους που την υποχρεώνουν να τηρήσει.
Το μέρος που μεταβιβάζει το διαπραγματεύσιμο μέσο πρέπει να είναι νομικά ικανό. Δεν συμπεριλαμβάνει κάποιον που βρίσκει το χαμένο μέσο πληρωτέο στον κομιστή και εκείνο που κατέχει παράνομα το διαπραγματεύσιμο μέσο.
Ορισμός του κατόχου στο Due Course (HDC)
Ο κάτοχος στο Due Course ορίζεται ως κάτοχος που αποκτά με καλή πίστη το διαπραγματεύσιμο μέσο έναντι αντιπαροχής πριν καταστεί πληρωτέο και χωρίς να έχει ιδέα για ελαττωματικό τίτλο του μέρους που μεταβιβάζει το μέσο σε αυτόν. Ως εκ τούτου, ένας κάτοχος σε εύθετο χρόνο.
Όταν το μέσο είναι πληρωτέο στον κομιστή, το HDC αναφέρεται σε κάθε πρόσωπο που αποκτά αξία για τον κάτοχό του, πριν το ποσό καθυστερήσει. Από την άλλη πλευρά, όταν το μέσο είναι πληρωτέο στην παραγγελία, το HDC μπορεί να σημαίνει οποιοδήποτε πρόσωπο που έγινε υπόχρεο ή δικαιούχος του διαπραγματεύσιμου μέσου, πριν ωριμάσει. Επιπλέον, και στις δύο περιπτώσεις, ο κάτοχος και στις δύο περιπτώσεις πρέπει να αποκτήσει το μέσο, χωρίς καμία ειδοποίηση να πιστεύει ότι υπάρχει κάποιο ελάττωμα στον τίτλο του προσώπου που το διαπραγματεύθηκε.
Βασικές διαφορές μεταξύ του κατόχου και του κατόχου στο σωστό μάθημα
Οι σημαντικές διαφορές μεταξύ του κατόχου και του κατόχου σε εύθετο χρόνο συζητούνται στα ακόλουθα σημεία:
- Το πρόσωπο που νομίμως αποκτά το διαπραγματεύσιμο μέσο, με το ονοματεπώνυμό του σε αυτό, για να λάβει την πληρωμή από τους υπόχρεους, ονομάζεται κάτοχος ενός διαπραγματεύσιμου μέσου. Ένα πρόσωπο που αποκτά το εμπορικό μέσο bonafide για κάποιο τίμημα, του οποίου η πληρωμή είναι ακόμη οφειλόμενος, καλείται κάτοχος σε εύθετο χρόνο.
- Κάτοχος μπορεί να κατέχει διαπραγματεύσιμο μέσο, ακόμη και χωρίς να λαμβάνει υπόψη. Σε αντίθεση με έναν κάτοχο σε εύθετο χρόνο, κατέχουν το διαπραγματεύσιμο μέσο για εξέταση.
- Κάτοχος δεν μπορεί να ασκήσει αγωγή εναντίον όλων των προηγουμένων μερών, ενώ ο κάτοχος, εν ευθέτω χρόνω, έχει το δικαίωμα να μηνύσει όλα τα προηγούμενα μέρη για πληρωμή.
- Ένας κάτοχος μπορεί ή δεν μπορεί να έχει αποκτήσει το μέσο με καλή πίστη. Από την άλλη πλευρά, ο κάτοχος, εν ευθέτω χρόνω, πρέπει να είναι ένας ιδιοκτήτης οποιουδήποτε άλλου από το διαπραγματεύσιμο μέσο.
- Ένας κάτοχος εν ευθέτω χρόνω έναντι ενός κατόχου απολαμβάνει περισσότερα προνόμια σε πολλές καταστάσεις, όπως στην περίπτωση γλωσσικών μέσων, φανταστικών λογαριασμών και ούτω καθεξής.
- Ένα πρόσωπο μπορεί να γίνει κάτοχος, πριν ή μετά τη λήξη του διαπραγματεύσιμου μέσου. Αντίθετα, ένα πρόσωπο μπορεί να γίνει κάτοχος σε εύθετο χρόνο, μόνο πριν από τη λήξη του διαπραγματεύσιμου μέσου.
συμπέρασμα
Αφού επανεξετάσει τα παραπάνω σημεία, είναι απολύτως σαφές ότι κάτοχος και κάτοχος σε εύθετο χρόνο είναι δύο διαφορετικά πρόσωπα. Επιπλέον, ένα άτομο πρέπει πρώτα να είναι κάτοχος, να γίνει κάτοχος σε εύθετο χρόνο, ενώ, στην περίπτωση κάτοχου, δεν χρειάζεται να είναι HDC πρώτα.
