Διαφορά μεταξύ της εισπνοής και της εκπνοής

• 2020

Η εισπνοή είναι η διαδικασία λήψης στον αέρα που περιέχει οξυγόνο, ενώ η εκπνοή είναι η διαδικασία χορήγησης πλούσιων που περιέχουν διοξείδιο του άνθρακα. Αυτή είναι η βασική διαδικασία αναπνοής. Εδώ μια αναπνοή περιλαμβάνει την πλήρη εισπνοή και εκπνοή.

Έτσι ο ρυθμός αναπνοής ποικίλλει από άτομο σε άτομο και διαφορετικό είδος δραστηριότητας που εκτελεί σε μια μέρα. Αν και κατά μέσο όρο, ο ρυθμός αναπνοής ενός ενήλικα είναι 15-18 φορές το λεπτό, ωστόσο, μπορεί να αυξηθεί έως και 25 φορές το λεπτό σε περίπτωση βαρών ασκήσεων, ενώ τρέχει ή περπατάει γρήγορα.

Υπάρχει μεγάλη σύγχυση ανάμεσα στην αναπνοή και στην αναπνοή, ώστε να μπορεί να γίνει κατανοητό ότι η αναπνοή περιλαμβάνει τη διαδικασία ανταλλαγής αερίων όπως το οξυγόνο και το διοξείδιο του άνθρακα από τους πνεύμονες με τη βοήθεια διαφόρων αναπνευστικών οργάνων.

Ενώ η αναπνοή είναι μια ολοκληρωμένη βιοχημική διαδικασία, όπου τα κύτταρα των οργανισμών αποκτούν ενέργεια συνδυάζοντας το οξυγόνο και τη γλυκόζη, με αποτέλεσμα να δίδουν διοξείδιο του άνθρακα, ATP (τριφωσφορική αδενοσίνη) και νερό.

Καθώς αυτό το άρθρο επικεντρώνεται στις διαδικασίες αναπνοής, οι οποίες είναι η εισπνοή και η εκπνοή. Έτσι, θα εξετάσουμε τη βασική διαφορά μεταξύ των δύο με τη σύντομη περιγραφή.

Συγκριτικό διάγραμμα

Ορισμός της εισπνοής

Είναι επίσης γνωστή ως «Breathing In ». Όταν αναπνέουμε ή εισπνέουμε τον αέρα μέσα από τα ρουθούνια, τότε περνάει μέσα από τη ρινική κοιλότητα, από όπου ο αέρας πλούσιος σε οξυγόνο φτάνει στους πνεύμονες μέσα από την κάνθαρα.

Οι πνεύμονες που βρίσκονται στην κοιλότητα του θώρακα περιβάλλουν τις νευρώσεις, οι οποίες σχηματίζουν τη δομή που ονομάζεται κλουβί και ονομάζονται κλουβιά και έχουν ένα μεγάλο μυϊκό φύλλο γνωστό ως διάφραγμα, το οποίο βρίσκεται στο κάτω μέρος της κοιλότητας.

Όταν ο πλούσιος σε οξυγόνο αέρας φτάσει εδώ, το διάφραγμα συστέλλεται ή σφίγγει και κινείται προς τα κάτω. Ο χώρος στη θωρακική κοιλότητα αυξάνεται, ο τόπος στον οποίο αναπτύσσονται οι πνεύμονες.

Η θωρακική κοιλότητα επίσης μεγεθύνεται λόγω των μεσοπλεύριων μυών που υπάρχουν μεταξύ των πλευρών . Αυτό βοηθά στη συστολή και το τράβηγμα του κελύφους των πλευρών τόσο προς τα έξω όσο και προς τα πάνω.

Μόλις οι πνεύμονες αναπτυχθούν, ο αέρας εισέρχεται μέσω της μύτης ή του στόματος . Αυτός ο αέρας ταξιδεύει προς τα κάτω μέσα από την κάνθαρα και μέσα στους πνεύμονες. Ο αέρας φτάνει σίγουρα στις κυψελίδες, αφού διέλθει μέσω των βρογχικών σωλήνων .

Ο αέρας περνά στα κοντινά τριχοειδή αγγεία (αιμοφόρα αγγεία), μέσω των λεπτών τοιχωμάτων των κυψελίδων. Τώρα, αυτός ο αέρας (οξυγόνο) μετακινείται στο αίμα από την κοιλότητα του αέρα με τη βοήθεια μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται αιμοσφαιρίνη .

Ταυτόχρονα, από την άλλη πλευρά, το διοξείδιο του άνθρακα μετατοπίζεται επίσης από τριχοειδή αγγεία σε σάκους αέρα. Η κίνηση του αερίου γίνεται μέσω της πνευμονικής αρτηρίας στην κυκλοφορία του αίματος από τη δεξιά πλευρά της καρδιάς . Περαιτέρω, αυτό το αίμα πλούσιο σε οξυγόνο μεταφέρεται στις πνευμονικές φλέβες μέσω ενός δικτύου τριχοειδών αγγείων.

Ο ρόλος της πνευμονικής φλέβας είναι να παραδώσει αίμα πλούσιο σε οξυγόνο στην αριστερή πλευρά της καρδιάς. Αυτή η πλευρά της καρδιάς αντλεί το αίμα στο υπόλοιπο σώμα. Από εκεί το αίμα μετακινείται στους περιβάλλοντες ιστούς.

Ορισμός της εκπνοής

Είναι επίσης γνωστή ως « αναπνοή ». Η διαδικασία είναι αντίθετη από εκείνη της εισπνοής. Σε αυτό, το διάφραγμα παίρνει χαλαρή και κινείται προς τα πάνω στην κοιλότητα του θώρακα. Ακόμη και οι μεσοπλεύριοι μύες μεταξύ των πλευρών επίσης χαλαρώνουν, γεγονός που μειώνει την περιοχή στην κοιλότητα του θώρακα.

Σταδιακά, η περιοχή στο στήθος μειώνεται και ο αέρας πλούσιος σε διοξείδιο του άνθρακα αναγκάζεται να απομακρυνθεί από τους πνεύμονες και το σωλήνα και τελικά από τη μύτη.

Βασικές διαφορές μεταξύ της εισπνοής και της εκπνοής

Αν και πάνω συζητάμε τη διαδικασία αναπνοής, δίνονται παρακάτω οι βασικές διαφορές μεταξύ της εισπνοής και της εκπνοής:

1. Η εισπνοή είναι η διαδικασία πρόσληψης αέρα στους πνεύμονες, ενώ η εκπνοή είναι η διαδικασία εκτόνωσης του αέρα από τους πνεύμονες.
2. Η εισπνοή είναι μια ενεργή διαδικασία, αν και η εκπνοή είναι μια παθητική διαδικασία .
3. Το σύμπλεγμα του διαφράγματος κατά τη διάρκεια της εισπνοής και να ισοπεδωθεί μετακινώντας προς τα κάτω, ενώ χαλαρώνουν κατά τη διάρκεια της εκπνοής και μετατρέπονται σε σχήμα θόλου μετακινώντας προς τα επάνω.
4. Οι μεσοπλεύριοι μύες χαλαρώνουν και οι εξωτερικοί πλευρικοί μύες συστέλλονται στη διαδικασία εισπνοής, ενώ στη διεργασία εκπνοής χαλαρώνουν οι εσωτερικοί ενδοστοματικοί μυϊκοί μύες και οι εξωτερικοί μεσοπλεύριοι μύες.
5. Ο όγκος των πνευμόνων αυξάνεται κατά την εισπνοή σημαίνει ότι γίνεται φουσκωμένος και μειώνεται κατά τη διάρκεια της εκπνοής σημαίνει ότι εκφυλίζεται.
6. Το μέγεθος της θωρακικής κοιλότητας αυξάνεται κατά την εισπνοή και μειώνεται κατά την εκπνοή.
7. Κατά τη διάρκεια της εισπνοής, αέρας πλούσιο σε οξυγόνο εισάγεται στο αίμα, αλλά το διοξείδιο του άνθρακα ωθείται έξω από τη διαδικασία της εκπνοής από το αίμα.
8. Λόγω της επίδρασης των μεσοπλεύριων μυών, ο κορμός του νεύρου κινείται προς τα πάνω και προς τα έξω κατά την εισπνοή, ενώ κατά την εκπνοή ο κρημνός κλωβός κινείται προς τα κάτω.
9. Η σύνθεση του αέρα που εισπνέεται είναι μίγμα οξυγόνου και αζώτου, ενώ η σύνθεση του αέρα που εκτίθεται είναι διοξείδιο του άνθρακα και μίγμα αζώτου.
10. Η εισπνοή έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της πίεσης του αέρα (κάτω από την ατμοσφαιρική πίεση). Κατά την εκπνοή, υπάρχει αύξηση της πίεσης του αέρα.

συμπέρασμα

Απλά μπορούμε να πούμε ότι η διαδικασία δίνοντας και λήψης αποκαλείται αναπνοή. Σε αυτή τη διαδικασία, με την αναπνοή παίρνουμε στον αέρα πλούσιο σε οξυγόνο από την ατμόσφαιρα και δίνουμε το διοξείδιο του άνθρακα πίσω στην ατμόσφαιρα. Αυτός ο αέρας (διοξείδιο του άνθρακα) χρησιμοποιείται από το φυτό κατά τη διάρκεια της ημέρας στη διαδικασία φωτοσύνθεσης. Και ως εκ τούτου ο κύκλος συνεχίζεται συνεχώς, ο οποίος είναι σημαντικός για όλα τα ζωντανά όντα.