Και οι δύο πράξεις ισχύουν για ολόκληρη την Ινδία, εκτός από την πολιτεία Τζαμού και Κασμίρ. Ενώ η παλαιά πράξη ανήκει σε περίοδο προ της ελευθέρωσης, ο νέος νόμος τέθηκε σε ισχύ μετά την απελευθέρωση. Η ρύθμιση και η γλώσσα της νέας πράξης είναι πολύ απλούστερη από την παλιά.
Με άλλα λόγια, ο νόμος περί ανταγωνισμού αποτελεί βελτίωση έναντι του νόμου MRTP. Έτσι, υπάρχουν τεράστιες διαφορές μεταξύ των δύο όσον αφορά την εμβέλεια, την εστίαση, τον σκοπό, κλπ.
Συγκριτικό διάγραμμα
| Βάση σύγκρισης | Πράξη MRTP | Νόμος περί ανταγωνισμού |
|---|---|---|
| Εννοια | Ο νόμος MRTP είναι ο πρώτος νόμος περί ανταγωνισμού που θεσπίστηκε στην Ινδία, ο οποίος καλύπτει κανόνες και κανονισμούς σχετικά με τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές. | Ο νόμος περί ανταγωνισμού εφαρμόζεται για την προώθηση και τη διατήρηση του ανταγωνισμού στην οικονομία και την εξασφάλιση της ελευθερίας των επιχειρήσεων. |
| Φύση | Σωφρονιστήριο | Τιμωρητικός |
| Επικράτηση | Καθορισμένο από το μέγεθος της επιχείρησης. | Καθορίζεται από τη δομή της επιχείρησης. |
| Εστιάζει | Το ενδιαφέρον των καταναλωτών γενικά | Το κοινό στο σύνολό του |
| Αδικήματα κατά της αρχής της φυσικής δικαιοσύνης | 14 αδικήματα | 4 αδικήματα |
| Ποινή | Χωρίς ποινή για αδίκημα | Τα αδικήματα τιμωρούνται |
| Σκοπός | Για τον έλεγχο των μονοπωλίων | Προώθηση του ανταγωνισμού |
| Συμφωνία | Απαιτείται η εγγραφή. | Δεν διευκρινίζει καμία διάταξη σχετικά με την καταχώριση της συμφωνίας. |
| Διορισμός Προέδρου | Από την κεντρική κυβέρνηση | Από την επιτροπή αποτελούμενη από συνταξιούχους |
Ορισμός του νόμου MRTP
Ο νόμος MRTP ή άλλως γνωστός ως νόμος περί μονοπωλιακών και περιοριστικών εμπορικών πρακτικών ήταν ο πρώτος νόμος περί ανταγωνισμού στην Ινδία, ο οποίος τέθηκε σε ισχύ το 1970. Ωστόσο, υποβλήθηκε σε τροποποιήσεις σε διάφορα έτη. Στόχος της ήταν:
- Έλεγχος και ρύθμιση της συγκέντρωσης της οικονομικής ισχύος.
- Ελέγχοντας τα μονοπώλια, τις περιοριστικές, τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές.
- Απαγόρευση μονοπωλιακών δραστηριοτήτων
Περαιτέρω, η πράξη κάνει διάκριση μεταξύ των μονοπωλιακών εμπορικών πρακτικών και των περιοριστικών εμπορικών πρακτικών, που συνοψίζονται ως εξής:
- Μονοπολιτικές πρακτικές : Οι πρακτικές που υιοθετεί η επιχείρηση λόγω της κυριαρχίας της, οι οποίες βλάπτουν το δημόσιο συμφέρον. Περιλαμβάνει:
- Χρεώνοντας υπερβολικά υψηλές τιμές.
- Η πολιτική μειώνει τον υφιστάμενο και τον δυνητικό ανταγωνισμό.
- Περιορισμός των επενδύσεων κεφαλαίου και της τεχνικής ανάπτυξης.
- Περιοριστικές πρακτικές : Πράξεις που προλαμβάνουν, νοθεύουν ή περιορίζουν τον ανταγωνισμό εμπίπτουν σε περιοριστικές πρακτικές. Αυτά υιοθετούνται από μια λίγη κυρίαρχη επιχείρηση με μια συμφωνία για να εμποδίσει την ανάπτυξη του ανταγωνισμού, που ονομάζεται ως καρτ-λιτισμός. Περιλαμβάνει:
- Περιορισμός της πώλησης ή αγοράς αγαθών προς / από συγκεκριμένα πρόσωπα.
- Απαγόρευση πώλησης, δηλαδή εξαναγκάζοντας τον πελάτη να αγοράσει ένα συγκεκριμένο προϊόν, έτσι ώστε να αγοράσει άλλο προϊόν.
- Περιορισμός των περιοχών πώλησης.
- Μποϋκοτάζ
- Δημιουργία καρτέλ
- Επιθετική τιμολόγηση
Ορισμός του νόμου περί ανταγωνισμού
Ο νόμος περί ανταγωνισμού του 2002 αποσκοπεί στη δημιουργία μιας Επιτροπής που θα εμποδίζει τις δραστηριότητες που επηρεάζουν δυσμενώς τον ανταγωνισμό και θα προωθήσουν και θα διατηρήσουν τον ανταγωνισμό στον κλάδο. Επιπλέον, στοχεύει στην προστασία των συμφερόντων των καταναλωτών και στην ενίσχυση της ελευθερίας του εμπορίου. Η Επιτροπή είναι εξουσιοδοτημένη:
- Απαγόρευση ορισμένων συμφωνιών : Απαγορεύονται συμφωνίες που έχουν αντιανταγωνιστικό χαρακτήρα. Περιλαμβάνει:
- Διακανονισμός σύνδεσης
- Άρνηση αντιμετώπισης
- Αποκλειστικές συναλλαγές
- Διατήρηση τιμής μεταπώλησης
- Κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης : Περιλαμβάνει δραστηριότητες όπως ο περιορισμός της παραγωγής αγαθών ή υπηρεσιών, η επιβολή αθέμιτων όρων ή η ανάληψη τέτοιων δραστηριοτήτων που οδηγούν στην άρνηση της πρόσβασης στην αγορά.
- Ρύθμιση συνδυασμού : Ρυθμίζει τις δραστηριότητες συνδυασμών, δηλαδή συγχωνεύσεις, εξαγορές, συγχώνευση, οι οποίες ενδέχεται να επηρεάσουν δυσμενώς τον ανταγωνισμό.
Η πράξη ισχύει για ολόκληρη την Ινδία, εκτός από το Τζαμού και Κασμίρ. Εφαρμόστηκε για να επιβάλει την πολιτική ανταγωνισμού στη χώρα και να σταματήσει και να τιμωρήσει τις αντιανταγωνιστικές εμπορικές δραστηριότητες της επιχείρησης και την αδικαιολόγητη παρέμβαση της κυβέρνησης στην αγορά.
Βασικές διαφορές μεταξύ του νόμου MRTP και του νόμου περί ανταγωνισμού
Τα βασικά σημεία διαφοράς μεταξύ του νόμου MRTP και του νόμου περί ανταγωνισμού δίδονται ως εξής:
- Ο νόμος MRTP είναι ένας νόμος περί ανταγωνισμού, ο οποίος δημιουργήθηκε στην Ινδία το 1970 για να αποτρέψει τη συγκέντρωση της οικονομικής ισχύος σε λίγα χέρια. Από την άλλη πλευρά, ο νόμος περί ανταγωνισμού προέκυψε ως βελτίωση έναντι της πράξης της MRTP για να μετατοπίσει την εστίαση από τον έλεγχο του μονοπωλίου στην έναρξη ανταγωνισμού στην οικονομία.
- Ο νόμος MRTP έχει αναμορφωτικό χαρακτήρα, ενώ ο νόμος περί ανταγωνισμού είναι ποινικός.
- Στον νόμο περί μονοπωλίων και περιοριστικών εμπορικών πρακτικών (MRTP), η κυριαρχία μιας επιχείρησης καθορίζεται από το μέγεθός της. Από την άλλη πλευρά, η κυριαρχία μιας επιχείρησης στην αγορά καθορίζεται από τη δομή της στην περίπτωση του νόμου περί ανταγωνισμού.
- Ο νόμος MRTP επικεντρώνεται στο συμφέρον των καταναλωτών. Αντιθέτως, ο νόμος περί ανταγωνισμού επικεντρώνεται στο συμφέρον του ευρύτερου κοινού.
- Στο νόμο MRTP υπάρχουν 14 αδικήματα, τα οποία είναι αντίθετα με τον κανόνα της φυσικής δικαιοσύνης. Αντίθετα, υπάρχουν μόνο τέσσερα αδικήματα που απαριθμούνται από την πράξη ανταγωνισμού που παραβιάζει την αρχή της φυσικής δικαιοσύνης.
- Ο νόμος MRTP δεν ορίζει καμία ποινή για αδικήματα, αλλά ο νόμος περί ανταγωνισμού δηλώνει ποινή για το αδίκημα.
- Το βασικό σύνθημα του νόμου MRTP είναι να ελέγχει τα μονοπώλια. Αντιθέτως, ο νόμος περί ανταγωνισμού προτίθεται να δρομολογήσει και να διατηρήσει τον ανταγωνισμό.
- Μονοπωλίων και περιοριστικών εμπορικών πρακτικών (MRTP), απαιτεί την καταχώριση της συμφωνίας. Αντίθετα, ο νόμος περί ανταγωνισμού δεν προβλέπει τη σύναψη συμφωνίας.
- Στον νόμο MRTP, ο διορισμός του προέδρου έγινε από την κεντρική κυβέρνηση. Αντίθετα, στον νόμο περί ανταγωνισμού ο διορισμός του προέδρου έγινε από επιτροπή που αποτελείται από συνταξιούχους.
συμπέρασμα
Με λίγα λόγια, οι δύο πράξεις είναι διαφορετικές σε διάφορα πλαίσια. Ο νόμος MRTP έχει ορισμένα κενά και ο νόμος περί ανταγωνισμού καλύπτει όλες τις περιοχές που η πράξη του MRTP παραμένει καθυστέρηση. Η επιτροπή MRTP διαδραματίζει μόνο συμβουλευτικό ρόλο. Από την άλλη πλευρά, η Επιτροπή διαθέτει ορισμένες εξουσίες που προωθούν το suo moto και εισπράττουν τιμωρίες στις επιχειρήσεις που επηρεάζουν αρνητικά την αγορά.
