Υπάρχουν ορισμένες σχέσεις μεταξύ της σύνταξης και της σημασιολογίας όπου κάθε σημασιολογικό στοιχείο συνδέεται με τουλάχιστον μία συντακτική παράδοση και το άλλο εξασφαλίζει ότι κάθε συντακτική παράσταση έχει διακριτικό νόημα.
Συγκριτικό διάγραμμα
| Βάση σύγκρισης | Σύνταξη | Σημασιολογία |
|---|---|---|
| Βασικός | Επιτρεπόμενες φράσεις γλώσσας. | Ερμηνεία των φράσεων. |
| Λάθη | Χειριζόμενος κατά τον χρόνο σύνταξης. | Αντιμετωπίζεται κατά το χρόνο εκτέλεσης. |
| Σχέση | Η συντακτική ερμηνεία πρέπει να έχει κάποια διακριτική σημασία. | Το σημασιολογικό στοιχείο συνδέεται με μια συντακτική εκπροσώπηση. |
Ορισμός της σύνταξης
Η σύνταξη μιας γλώσσας προγραμματισμού χρησιμοποιείται για να δηλώσει τη δομή των προγραμμάτων χωρίς να λαμβάνει υπόψη το νόημά τους. Υπογραμμίζει βασικά τη δομή, τη διάταξη ενός προγράμματος με την εμφάνισή τους. Περιλαμβάνει μια συλλογή κανόνων που επικυρώνει την ακολουθία των συμβόλων και των οδηγιών που χρησιμοποιούνται σε ένα πρόγραμμα. Το ρεαλιστικό και υπολογιστικό μοντέλο παρουσιάζει αυτά τα συντακτικά στοιχεία μιας γλώσσας προγραμματισμού. Τα εργαλεία που εξελίχθηκαν για τον προσδιορισμό της σύνταξης των γλωσσών προγραμματισμού είναι τακτικές, ελεύθερες συμφραζόμενες και χαρακτηριστικές γραμματικές.
Ωστόσο, ποια είναι η χρήση της γραμματικής σε αυτή την πτυχή; Οι Γραμματικές είναι γενικά οι κανόνες αναδιατύπωσης που σκοπό έχουν να αναγνωρίσουν και να δημιουργήσουν τα προγράμματα. Η γραμματική δεν βασίζεται στο μοντέλο υπολογισμών που χρησιμοποιείται στην περιγραφή της δομής της γλώσσας. Η γραμματική περιέχει μια πεπερασμένη ομάδα γραμματικών κατηγοριών (όπως φράση ουσιαστικού, φράση ρήματος, άρθρο, ουσιαστικό κτλ.), Μοναχικές λέξεις (στοιχεία των αλφαβήτων) και καλά διαμορφωμένους κανόνες για να καθορίσουν τη σειρά μέσα στην οποία τα συστατικά των γραμματικών κατηγοριών θα πρέπει να εμφανιστεί.
Η ανάλυση σύνταξης είναι μια εργασία που εκτελείται από έναν μεταγλωττιστή, ο οποίος εξετάζει αν το πρόγραμμα έχει ένα σωστό συσχετισμένο δέντρο παραγωγής ή όχι.
Η σύνταξη μιας γλώσσας προγραμματισμού μπορεί να ερμηνευτεί χρησιμοποιώντας τις ακόλουθες τυπικές και ανεπίσημες τεχνικές:
- Λεξική σύνταξη για τον ορισμό των κανόνων για βασικά σύμβολα που περιλαμβάνουν αναγνωριστικά, κυκλώματα, σημείωμα και χειριστές.
- Η συγκεκριμένη σύνταξη προσδιορίζει την πραγματική αναπαράσταση των προγραμμάτων με τη βοήθεια λεξικών συμβόλων όπως το αλφάβητο.
- Η σύνταξη των αφηρημάτων μεταφέρει μόνο τις ζωτικές πληροφορίες του προγράμματος.
Είδη γραμματικών
- Η γραμματική χωρίς νόημα χρησιμοποιείται κυρίως για να καταλάβει τη συνολική γλωσσική δομή.
- Οι τακτικές εκφράσεις περιγράφουν τις λεξικές μονάδες (μάρκες) μιας γλώσσας προγραμματισμού.
- Οι γραμματικές χαρακτηριστικών καθορίζουν το ευαίσθητο για το περιβάλλον μέρος της γλώσσας.
Ορισμός της σημασιολογίας
Ο όρος σημασιολογία σε μια γλώσσα προγραμματισμού χρησιμοποιείται για να υπολογίσει τη σχέση μεταξύ της σύνταξης και του υποδείγματος υπολογισμού. Υπογραμμίζει την ερμηνεία ενός προγράμματος έτσι ώστε ο προγραμματιστής να το καταλάβει με έναν εύκολο τρόπο ή να προβλέψει το αποτέλεσμα της εκτέλεσης του προγράμματος. Μια προσέγγιση που είναι γνωστή ως συνθετική σημασιολογία χρησιμοποιείται για τη χαρτογράφηση συντακτικών κατασκευών στο υπολογιστικό μοντέλο με τη βοήθεια μιας συνάρτησης.
Η σημασιολογία της γλώσσας προγραμματισμού μπορεί να περιγραφεί από τις διάφορες τεχνικές - Αλγεβρική σημασιολογία, Αξιωματική σημασιολογία, Λειτουργική σημασιολογία, Σημασιολογική σημασιολογία και Μεταφραστική σημασιολογία.
- Η αλγεβρική σημασιολογία ερμηνεύει το πρόγραμμα ορίζοντας μια άλγεβρα.
- Η αιοματική σημασιολογία καθορίζει την έννοια ενός προγράμματος δημιουργώντας ισχυρισμούς για μια ένωση που κρατά σε κάθε σημείο της εκτέλεσης του προγράμματος (δηλ. Σιωπηρά).
- Η λειτουργική σημασιολογία συγκρίνει τις γλώσσες με την αφηρημένη μηχανή και το πρόγραμμα αξιολογείται κατόπιν ως ακολουθία των μεταβάσεων κατάστασης.
- Η σημασιολογική σημασιολογία εκφράζει την έννοια του προγράμματος με τη μορφή ενός συνόλου λειτουργιών που λειτουργούν στην κατάσταση του προγράμματος.
- Η μεταφραστική σημασιολογία επικεντρώνεται στις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για τη μετάφραση ενός προγράμματος σε άλλη γλώσσα.
Βασικές διαφορές μεταξύ της σύνταξης και της σημασιολογίας
- Η σύνταξη αναφέρεται στη δομή ενός προγράμματος γραμμένο σε μια γλώσσα προγραμματισμού. Από την άλλη πλευρά, η σημασιολογία περιγράφει τη σχέση μεταξύ της αίσθησης του προγράμματος και του υπολογιστικού μοντέλου.
- Συντακτικά λάθη αντιμετωπίζονται κατά το χρόνο σύνταξης. Αντιθέτως, τα σημασιολογικά σφάλματα είναι δύσκολο να βρεθούν και να συναντηθούν στο χρόνο εκτέλεσης.
- Για παράδειγμα, στην c ++ μια μεταβλητή "s" δηλώνεται ως "int s;", για να την αρχικοποιήσουμε πρέπει να χρησιμοποιήσουμε μια ακέραια τιμή. Αντί να χρησιμοποιήσουμε ακέραιο, το έχουμε αρχικοποιήσει με το "Επτά". Αυτή η δήλωση και η αρχικοποίηση είναι συντακτικά σωστή, αλλά σημασιολογικά εσφαλμένη, επειδή το "Επτά" δεν αντιπροσωπεύει ακέραια μορφή.
συμπέρασμα
Η σύνταξη μιας γλώσσας προγραμματισμού είναι μια συλλογή κανόνων που καθορίζουν τη δομή ή τη μορφή του κώδικα, ενώ η σημασιολογία αναφέρεται στην ερμηνεία του κώδικα ή στη συναφή σημασία των συμβόλων, χαρακτήρων ή οποιουδήποτε μέρους ενός προγράμματος.
