Διαφορά μεταξύ του αποτελέσματος Tyndall και Brownian Motion

• 2020

Το φαινόμενο Tyndall εξηγεί το φαινόμενο της διασποράς του φωτός από τα κολλοειδή σωματίδια στην πορεία του που έχει ως αποτέλεσμα το πρότυπο των φωτεινών λαμπερών κώνων στο ρευστό. Η κίνηση Brownian σχετίζεται με το φαινόμενο της τυχαίας κίνησης των κολλοειδών σωματιδίων στο υγρό.

Αυτά είναι το ευρέως διαδεδομένο φαινόμενο που μπορεί να παρατηρηθεί εύκολα, αλλά μόνο σε κολλοειδή, καθώς αυτές οι ιδιότητες δεν μπορούν να παρατηρηθούν σε True λύσεις ή Suspension.

Τα αληθή διαλύματα είναι το ομοιογενές μείγμα δύο ή περισσοτέρων ουσιών. Το εναιώρημα είναι το ετερογενές μίγμα συστατικών με διαφορετικά μεγέθη, ενώ τα κολλοειδή αναφέρθηκαν ως το ενδιάμεσο του εναιωρήματος και το αληθινό διάλυμα, καθώς είναι τα ετερογενή μίγματα που φέρουν τα σωματίδια με μέγεθος μεταξύ 1-1000nm.

Ανάλογα με τη γλώσσα της χημείας, όταν δύο ή περισσότερες ομοιογενείς ουσίες αναμειγνύονται σε μια συγκεκριμένη ποσότητα και μπορούν να αναμιχθούν μέχρι το ορισμένο όριο διαλυτότητας είναι γνωστές ως διαλύματα . Ο όρος λύση δεν ισχύει μόνο για τα υγρά, αλλά καλύπτει και τα αέρια και τα στερεά.

Σε αυτήν την ανάρτηση, θα επισημάνουμε τα σημεία στα οποία διαφέρουν οι δύο όροι, το φαινόμενο Tyndall και το Brownian Motion. Θα τους δώσουμε επίσης μια σύντομη περιγραφή.

Συγκριτικό διάγραμμα

Ορισμός της επίδρασης Tyndall

Η επίδραση σε οποιοδήποτε υγρό (κολλοειδή), όπου τα φώτα διασκορπίζονται λόγω της παρουσίας των κολλοειδών σωματιδίων στο ρευστό και έτσι η οδός του φωτός είναι ορατή. Αυτό το φαινόμενο δεν είναι αισθητό σε μια πραγματική λύση. Επομένως, το φαινόμενο αυτό χρησιμοποιείται επίσης για να ανιχνεύσει αν η λύση είναι αληθής ή κολλοειδές.

Έτσι μπορούμε να πούμε ότι τέτοιες λύσεις που αποτελούνται από διάσπαρτα σωματίδια όπως η σκόνη ή οποιαδήποτε μικροσωματίδια, το φως αντί να ταξιδεύουν σε ευθεία γραμμή, διασκορπίζονται και προκαλούν ορατή δέσμη φωτός και το αποτέλεσμα είναι γνωστό ως φαινόμενο Tyndall ως το " Ο Τζόν Τυντάλ το είδε για πρώτη φορά.

Το φαινόμενο Tyndall είναι ο εύκολος τρόπος να διαπιστώσετε ότι η λύση είναι αληθής ή κολλοειδής, παρατηρώντας ακριβώς το φως. Όταν το φως περνά απευθείας από τη λύση, είναι η αληθινή λύση, ενώ αν το φως γίνει διάσπαρτο σε όλες τις κατευθύνσεις, στη φάση διασποράς ενός διαλύματος, τότε είναι κολλοειδές.

Όταν το φως περνά μέσα από το γάλα και το νερό. το γάλα είναι το κολλοειδές διάλυμα που το φως αντανακλάται σε όλες τις κατευθύνσεις στο ρευστό, ενώ το φως περνά μέσα από το νερό χωρίς σκέδαση, καθώς είναι η αληθινή λύση.

Το μήκος της σκέδασης εξαρτάται από την πυκνότητα των σωματιδίων και τη συχνότητα του φωτός. Έχει παρατηρηθεί ότι το μπλε φως γίνεται πιο διάσπαρτο από το κόκκινο φως. Επομένως, μπορούμε να πούμε ότι το μικρότερο μήκος κύματος αντανακλάται, ενώ το μεγαλύτερο μήκος κύματος μεταδίδεται με σκέδαση.

Ορισμός της κίνησης Brownian

Η Brownian Motion μπορεί να γίνει κατανοητή με ένα απλό πείραμα. όπου ρίχνουμε ή βάζουμε κάποια μικροσκοπικά σωματίδια σε οποιοδήποτε υγρό και στη συνέχεια παρατηρούμε σε ένα μικροσκόπιο. Θα παρατηρήσουμε κάποια ζιγκ-ζαγκ κίνηση των σωματιδίων. Αυτή η κίνηση των σωματιδίων οφείλεται στην σύγκρουση μεταξύ των σωματιδίων που υπάρχουν στο υγρό ή το αέριο.

Το Brownian παρατηρήθηκε για πρώτη φορά από τον βοτανολόγο « Robert Brown ». Η μετακίνηση σωματιδίων από μια υψηλότερη περιοχή στην κάτω περιοχή είναι Διάχυση και μακροσκοπικά μπορεί να θεωρηθεί ως παράδειγμα της κίνησης Brownian.

Η διάχυση των ρυπαντών στον αέρα ή το νερό, η κίνηση των κόκκων γύρης στα αδιάβατα νερά είναι επίσης μερικά παραδείγματα της κίνησης Brownian. Αυτό συμβαίνει λόγω της σύγκρουσης των ατόμων ή των μορίων που υπάρχουν στο κολλοειδές διάλυμα. Αυτή η κίνηση ονομάζεται επίσης "πεζή" προέκυψε από την ελληνική λέξη "άλμα".

Βασικές διαφορές μεταξύ του αποτελέσματος Tyndall και Brownian Motion

Ακολουθούν τα βασικά σημεία για να εκδηλωθούν οι διαφορές μεταξύ του αποτελέσματος Tyndall και της κίνησης Brownian:

1. Το φαινόμενο της σκέδασης του φωτός όταν μια δέσμη φωτός περνά μέσα από ένα ρευστό (κολλοειδές) είναι γνωστό ως φαινόμενο Tyndall, ενώ η τυχαία κίνηση των σωματιδίων σε ένα ρευστό (κολλοειδές) είναι η κίνηση Brownian, συμβαίνει λόγω των συγκρούσεων των σωματιδίων.
2. Ο John Tyndall περιέγραψε για πρώτη φορά το φαινόμενο Tyndall, ο βοτανολόγος Ρόμπερτ Μπράουν παρατήρησε για πρώτη φορά την κίνηση Brownian.
3. Στο φαινόμενο Tyndall, το φως διασκορπίζεται λόγω του μικρότερου μεγέθους των σωματιδίων που είναι γνωστά ως κολλοειδή σωματίδια. Η κίνηση Brownian συμβαίνει λόγω των άνισων βομβαρδισμών ή σύγκρουσης των σωματιδίων από τα μόρια του ρευστού (κολλοειδές).
4. Το φαινόμενο Tyndall μπορεί να παρατηρηθεί με τη διέλευση μιας δέσμης φωτός μέσω ενός υγρού (κολλοειδούς), ενώ μπορεί κανείς να δει την κίνηση Brownian ή την κίνηση των μορίων από το μικροσκόπιο φωτός.
5. Το φαινόμενο Tyndall μπορεί να επηρεαστεί από την πυκνότητα του σωματιδίου και τη συχνότητα της φωτεινής δέσμης και, αντίθετα, η κίνηση Brownian μπορεί να επηρεαστεί από τους παράγοντες που εμποδίζουν την κίνηση του σωματιδίου σε ένα υγρό.

συμπέρασμα

Σε αυτό το άρθρο, καταλήξαμε σε αυτό σε ποια σημεία το φαινόμενο Tyndall και το Brownian Motion ποικίλλουν, γνωρίζαμε επίσης για τα κολλοειδή και πώς διαφέρουν από την πραγματική λύση και τις αναστολές.