Στην αυτοκρατορική ηγεσία, ο ηγέτης κατευθύνει τους υφισταμένους σχετικά με το τι πρέπει να γίνει και πώς πρέπει να γίνει. Από την άλλη άκρη, η δημοκρατική ηγεσία είναι αυτή που δίνει στους υφισταμένους ίσες πιθανότητες συμμετοχής στη διαδικασία λήψης αποφάσεων ως προς το τι πρέπει να γίνει και πώς πρέπει να γίνει.
Ελέγξτε το άρθρο που παρουσιάσατε, το οποίο εξηγεί τη διαφορά μεταξύ αυταρχικής και δημοκρατικής ηγεσίας.
Συγκριτικό διάγραμμα
Βάση σύγκρισης | Αυτοκρατορική Ηγεσία | Δημοκρατική Ηγεσία |
---|---|---|
Εννοια | Η αυτοκρατορική ηγεσία είναι εκείνη στην οποία υπάρχει μια γραμμή οριοθέτησης μεταξύ του ηγέτη και των οπαδών του και όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται αποκλειστικά από τον ηγέτη. | Η δημοκρατική ηγεσία παραπέμπει σε έναν τύπο ηγεσίας στον οποίο ο ηγέτης μοιράζεται τη δύναμη λήψης αποφάσεων και άλλες ευθύνες με τα μέλη της ομάδας. |
Εξουσία | Κεντρικό | Αποκεντρωμένη |
Προσανατολισμός συμπεριφοράς | Εξειδικευμένη εργασία | Σχέση προσανατολισμένη |
Σχεδιάστηκε από | Θεωρία Χ | Θεωρία Υ |
Ελεγχος | Υψηλό επίπεδο ελέγχου | Χαμηλό επίπεδο ελέγχου |
Αυτονομία | Πιο λιγο | Υψηλός |
Αρμοδιότητα | Κατάλληλο όταν οι υφιστάμενοι ανειδίκευτοι, αμόρφωτοι και υπάκουοι. | Κατάλληλο όταν τα μέλη της ομάδας είναι έμπειρα, εξειδικευμένα και επαγγελματικά. |
Ορισμός της αυταρχικής Ηγεσίας
Η αυταρχική Ηγεσία, ή άλλως ονομάζεται ως αυταρχική ηγεσία, είναι ένα στυλ ηγεσίας που υιοθετείται από τη διοίκηση, που περιλαμβάνει έναν άνθρωπο να ελέγχει όλες τις διαχειριστικές αποφάσεις του οργανισμού, χωρίς να συμβουλεύεται τους υφισταμένους. Κάτω από την αυταρχική ηγεσία, υπάρχει συγκέντρωση της εξουσίας, που βρίσκεται στα χέρια του ηγέτη, και έτσι υπάρχει οριακή συνεισφορά από τα μέλη της ομάδας. Έτσι, όλες οι αποφάσεις σχετικά με τις πολιτικές και τις διαδικασίες λαμβάνονται από τον ίδιο τον ηγέτη.
Ο αυταρχικός ηγέτης κυριαρχεί σε ολόκληρη την ομάδα των υφισταμένων, μέσω του εξαναγκασμού και της διοίκησης. Οι υφισταμένοι υποτίθεται ότι ακολουθούν τις εντολές που δίνει ο ηγέτης αναμφισβήτητα.
Ταιριάζει καλύτερα στους οργανισμούς όπου απαιτείται γρήγορη λήψη αποφάσεων. Επιπλέον, όταν οι υφισταμένοι δεν είναι πολύ μορφωμένοι και έμπειροι, η αυτοκρατορική ηγεσία είναι κατάλληλη.
Ορισμός της δημοκρατικής ηγεσίας
Το στυλ ηγεσίας που συνεπάγεται τη σημαντική συμμετοχή των εργαζομένων στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και στη διοίκηση του οργανισμού είναι γνωστή ως συμμετοχική ή δημοκρατική διαχείριση. Οι υποδείξεις και οι απόψεις των υφισταμένων έχουν σημασία. Πράγματι, συχνά συμβουλεύονται, σε διαφορετικά θέματα.
Εδώ, οι ηγέτες εξετάζουν τη γνώμη της ομάδας και εργάζονται ανάλογα. Επιπλέον, οι εργαζόμενοι ενημερώνονται για κάθε θέμα που τους επηρεάζει.
Υπάρχει μια επικοινωνία ανοιχτού τύπου, μέσω της οποίας οι υφισταμένοι μπορούν να επικοινωνούν απευθείας με τα άλλα μέλη της οργάνωσης, είτε πρόκειται για ανώτατο επίπεδο είτε για επίπεδο κάτω. Η δημοκρατική ηγεσία ενθαρρύνει την ελευθερία της έκφρασης, την ανεξάρτητη σκέψη και τη συμμετοχική λήψη αποφάσεων.
Βασικές διαφορές μεταξύ αυταρχικής και δημοκρατικής ηγεσίας
Η διαφορά μεταξύ αυταρχικής και δημοκρατικής ηγεσίας μπορεί να εξαχθεί με σαφήνεια για τους εξής λόγους:
- Η αυταρχική ηγεσία μπορεί να οριστεί ως στυλ ηγεσίας, όπου υπάρχει μια σαφής γραμμή οριοθέτησης μεταξύ ηγέτη και οπαδού, καθώς ο ηγέτης έχει την απόλυτη δύναμη της διοίκησης και της λήψης αποφάσεων. Από την άλλη πλευρά, ένα ηγετικό στυλ, στο οποίο ο ηγέτης εκτιμά τις απόψεις και τις προτάσεις των οπαδών, αλλά διατηρεί την τελική εξουσία λήψης αποφάσεων στα χέρια του, είναι γνωστό ως δημοκρατική ηγεσία.
- Υπάρχει συγκέντρωση εξουσιών σε περίπτωση αυτοκρατορικής ηγεσίας, ενώ η εξουσία μεταβιβάζεται στα μέλη της ομάδας με δημοκρατική ηγεσία.
- Η αυταρχική ηγεσία είναι προσανατολισμένη στις εργασίες, γεγονός που δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην επιτυχή ολοκλήρωση της εργασίας. Αντίθετα, η δημοκρατική ηγεσία είναι προσανατολισμένη στις σχέσεις, η οποία στοχεύει στη βελτίωση της σχέσης ανώτερου και δευτερεύοντος, με την κατανομή αρμοδιοτήτων με τα μέλη της ομάδας.
- Η ιδέα της αυτοκρατορικής ηγεσίας προέρχεται από τη Θεωρία Χ του McGregor για τα κίνητρα. Αντίθετα, η δημοκρατική ηγεσία σχεδιάζεται από τη θεωρία Y του McGregor για τα κίνητρα.
- Υψηλό επίπεδο ελέγχου υπάρχει στην αυτοκρατορική ηγεσία, ενώ η δημοκρατική ηγεσία συνεπάγεται το χαμηλό επίπεδο ελέγχου.
- Υπάρχει ελευθερία έκφρασης και ανεξαρτησία στη σκέψη, στη δημοκρατική ηγεσία, η οποία δεν συμβαίνει στην περίπτωση της αυταρχικής ηγεσίας.
- Η αυταρχική ηγεσία ταιριάζει καλύτερα όταν οι οπαδοί ή τα μέλη της ομάδας δεν είναι τόσο μορφωμένοι και εξειδικευμένοι, αλλά ταυτόχρονα είναι υπάκουοι. Αντιθέτως, η δημοκρατική ηγεσία είναι κατάλληλη όταν τα μέλη της ομάδας είναι έμπειρα, εξειδικευμένα και επαγγελματικά.
συμπέρασμα
Όσον αφορά την αποτελεσματικότητα, η δημοκρατική ηγεσία είναι ένα βήμα μπροστά από την αυτοκρατορική ηγεσία.
Κάποιος μπορεί να επιλέξει μεταξύ των δύο μορφών ηγεσίας, λαμβάνοντας υπόψη τον άμεσο στόχο και τους υφισταμένους. Όταν ο άμεσος στόχος της ανησυχίας είναι η αύξηση της παραγωγής και η ανάγκη για ανεξαρτησία του υποκειμένου είναι χαμηλή, το αυταρχικό στυλ ηγεσίας αποδεικνύεται καλύτερα. Ωστόσο, ο άμεσος στόχος τείνει να είναι ικανοποίηση από την εργασία, καθώς και οι υποτακτικοί απαιτούν μεγαλύτερο βαθμό ανεξαρτησίας, το δημοκρατικό στυλ ηγεσίας είναι το καλύτερο.