Ο διαβήτης τύπου 1 θεωρείται ως αυτοάνοση ασθένεια, ενώ ο τύπος 2 αναφέρεται ως προοδευτική ασθένεια . Επίσης, ο τύπος 2 είναι πολύ πιο κοινός από τον τύπο 1. Και οι δύο τύποι χαρακτηρίζονται από το υψηλότερο επίπεδο σακχάρου στο αίμα σε σύγκριση με το κανονικό. Αλλά η βασική διαφορά μεταξύ του διαβήτη τύπου 1 και του τύπου 2 είναι η αιτία και η εξέλιξή τους.
Ο διαβήτης είναι σήμερα πολύ συνηθισμένη μεταβολική διαταραχή, όπου το σώμα δεν μπορεί να αποθηκεύσει και να χρησιμοποιήσει τη ζάχαρη (γλυκόζη) που βρίσκεται στο αίμα και λειτουργεί ως καύσιμο για τη λειτουργία του σώματος. Ο διαβήτης κατηγοριοποιείται ως διαβήτης τύπου 1, τύπου 2 και διαβήτης κύησης .
Οι τύποι 1 και 2 είναι οι συνήθεις διαταραχές, αλλά ο διαβήτης κύησης εμφανίζεται στο θηλυκό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και διαλύεται μετά τον τοκετό. Παλαιότερα ο διαβήτης τύπου 1 ήταν γνωστός ως νεανική έναρξη ή ινσουλινοεξαρτώμενος διαβήτης και ο διαβήτης τύπου 2 ήταν γνωστός ως εμφάνιση ενηλίκων ή μη ινσουλινοεξαρτώμενος διαβήτης.
Αυτή η ιατρική κατάσταση (διαβήτης) προκύπτει λόγω της ορμόνης που ονομάζεται ινσουλίνη που παράγεται από τα βήτα κύτταρα στο πάγκρεας . Αυτή η ινσουλίνη είναι υπεύθυνη για τη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα, το οποίο με τη σειρά του παρέχει ενέργεια στα κύτταρα και στους ιστούς του σώματος. Αυτό γίνεται με τη μετακίνηση της ζάχαρης σε όλους τους ιστούς και τα κύτταρα μέσω αίματος με τη βοήθεια ινσουλίνης. Αλλά λόγω της δυσλειτουργίας στην ορμόνη ινσουλίνης, η ροή ζάχαρης (γλυκόζη) γίνεται ακατάλληλη και συνεπώς οδηγεί σε διαβήτη.
Ο διαβήτης έχει τον υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων, απώλειας όρασης, νόσου που σχετίζεται με τους νεφρούς, νευρολογικών παθήσεων και άλλων οργάνων. Στο επόμενο άρθρο, θα αναλάβουμε τα πιο σημαντικά σημεία που διακρίνουν τον διαβήτη τύπου 1 από τον τύπο 2 και σύντομες περιγραφές από αυτά.
Συγκριτικό διάγραμμα
| Βάση σύγκρισης | Διαβήτης τύπου 1 | Διαβήτης τύπου 2 |
|---|---|---|
| Εννοια | Ο διαβήτης τύπου 1 είναι μια αυτοάνοση ασθένεια, στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται και καταστρέφει τα βήτα κύτταρα του παγκρέατος, που είναι υπεύθυνα για την παραγωγή ινσουλίνης. | Στην περίπτωση του διαβήτη τύπου 2, το σώμα δεν είναι σε θέση να κάνει ή να χρησιμοποιήσει την ινσουλίνη μέχρι το σημάδι ή την απαίτηση. |
| Αιτία | Η κύρια αιτία του διαβήτη τύπου 1 είναι ότι το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού αρχίζει να καταστρέφει τα κύτταρα (βήτα κύτταρα) που απελευθερώνουν την ινσουλίνη και έτσι η παραγωγή ινσουλίνης σταματά στο σώμα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα λιγότερη ενέργεια στο σώμα, καθώς το κύτταρο δεν είναι σε θέση να απορροφήσει ενέργεια από το αίμα. | Στην περίπτωση του διαβήτη τύπου 2, το σώμα δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει σωστά την ινσουλίνη, αυτή είναι γνωστή ως αντίσταση στην ινσουλίνη και αργότερα η κατάσταση επιδεινώνεται όταν το πάγκρεας αρχίζει να κάνει πολύ λιγότερη ινσουλίνη, προκαλώντας ανεπάρκεια ινσουλίνης |
| Ηλικία εκκίνησης | Ο διαβήτης τύπου 1 συνήθως διαγνωρίζεται σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες. | Συνήθως διαγιγνώσκεται στην ενηλικίωση, στους ηλικιωμένους, αλλά διαγιγνώσκεται στα παιδιά και αυτές τις μέρες. |
| Σημάδια και συμπτώματα | 1. Συχνή ούρηση. 2.Η απώλεια βάρους. 3. Εξαιρετική δίψα και πείνα. 4. Έμετος και ναυτία. 5. Εξαιρετική αδυναμία και κόπωση. 6. Ευερεθιστότητα. | 1. Συχνή ούρηση. 2. Ευερεθιστότητα. 3.Προστατευμένη όραση. 4. Μολύνσεις του δέρματος. 5. Απώλεια βάρους. 6. δίψα και πείνα. 7. Συχνή ούρηση. 8. Ξηρό και φαγούρα δέρμα. 9. Μούδιασμα στο δέρμα. |
| Δοκιμή και διάγνωση | 1. Δοκιμή γλυκόζης στο πλάσμα (FPG) - Είναι καλύτερο να πάρετε το τεστ το πρωί, μετά από νηστεία για τουλάχιστον 8 ώρες. 2. Δοκιμή A1C - Η δοκιμή A1C είναι η κανονική εξέταση και μπορεί να ληφθεί ανά πάσα στιγμή, παρέχει το μέσο αποτέλεσμα του επιπέδου γλυκόζης στο αίμα τους τελευταίους 3 μήνες. 3. Δοκιμή γλυκόζης στο πλάσμα (RPG) - Όταν ο γιατρός παρατηρήσει τα σημάδια του διαβήτη, υπάρχει μια άμεση εξέταση χωρίς νηστεία, ονομάζεται δοκιμή RPG ή τυχαία γλυκόζη πλάσματος. | 1. Δοκιμή γλυκόζης στο πλάσμα (FPG) - Είναι καλύτερο να πάρετε το τεστ το πρωί, μετά από νηστεία για τουλάχιστον 8 ώρες. 2. Δοκιμή A1C - Η δοκιμή A1C είναι η κανονική εξέταση και μπορεί να ληφθεί ανά πάσα στιγμή, παρέχει το μέσο αποτέλεσμα του επιπέδου γλυκόζης στο αίμα τους τελευταίους 3 μήνες. 3. Δοκιμή γλυκόζης στο πλάσμα (RPG) - Όταν ο γιατρός παρατηρήσει τα σημάδια του διαβήτη, υπάρχει μια άμεση εξέταση χωρίς νηστεία, ονομάζεται δοκιμή RPG ή τυχαία γλυκόζη πλάσματος. |
| Παράγοντες κινδύνου | Συχνά επεισόδια χαμηλού σακχάρου στο αίμα (υπογλυκαιμία). | Λιγότερες πιθανότητες να έχουν χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, εκτός εάν ο ασθενής χρησιμοποιεί το φάρμακο για διαβήτη ή την ινσουλίνη. |
| Κετοξέωση ή διαβητικό κώμα, υψηλή αρτηριακή πίεση, χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα (υπογλυκαιμία), έλκη, νεφρική νόσο, τύφλωση, καρδιακή προσβολή, υψηλή αρτηριακή πίεση, έλκη. | Ketoacidosis ή διαβητικό κώμα, υψηλή αρτηριακή πίεση, χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, τύφλωση, καρδιακή προσβολή, νεφρική νόσο, νεφροπάθεια, νευροπάθεια, έλκη, εγκεφαλικό επεισόδιο. | |
| Εκτός από τους γενετικούς παράγοντες, υπάρχουν και ορισμένα γονίδια υπεύθυνα για αυτή την κατάσταση. | Σε αυτόν τον τύπο, το οικογενειακό ιστορικό παίζει σημαντικό ρόλο. | |
| Ο τύπος 1 μπορεί επίσης να εμφανιστεί εξαιτίας ερυθράς, παρωτίτιδας ή ιογενών λοιμώξεων. | Η κύρια αιτία είναι η αλλαγή στον τρόπο ζωής, η παχυσαρκία, η ανθυγιεινή διατροφή, και οι γενετικοί παράγοντες. | |
| Θεραπευτική αγωγή | Μια υγιεινή διατροφή, φάρμακα από το στόμα, σωματική δραστηριότητα, ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, ενέσεις ινσουλίνης είναι σημαντικά. | Λαμβάνοντας διαβητικά φάρμακα, ενέσεις ινσουλίνης, τακτική άσκηση, έλεγχο της αρτηριακής πίεσης, διατήρηση του επιπέδου χοληστερόλης, λήψη υγιεινής διατροφής. |
| Πρόληψη | Δεν μπορεί να αποτραπεί, καθώς είναι αυτοάνοση η επίθεση σε βήτα κύτταρα, που παράγουν ινσουλίνη. | Μπορεί να καθυστερήσει ή να αποφευχθεί με τη διατήρηση της σωστής διατροφής ισορροπία, λογική κατανάλωση και άσκηση τακτικά. |
Ορισμός του διαβήτη τύπου 1
Στον διαβήτη τύπου 1, το σώμα δεν είναι σε θέση να παράγει επαρκή ποσότητα ινσουλίνης, εξαιτίας ενός υπερκινητικού ανοσοποιητικού συστήματος . Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την έλλειψη παραγωγής ενέργειας στο σώμα. Ο κύριος ρόλος παίζει τα βήτα κύτταρα, τα οποία υπάρχουν στο πάγκρεας. Καθώς αυτά (τα βήτα κύτταρα) είναι τα μόνα που παράγουν ινσουλίνη, αλλά στην περίπτωση αυτή το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος καταστρέφει τα βήτα κύτταρα και έτσι διαταράσσεται η παραγωγή ινσουλίνης.
Η ινσουλίνη είναι η ορμόνη που βοηθά στη μετακίνηση του σακχάρου ή της γλυκόζης στον ιστό του οργανισμού μέσω αίματος. Τα κύτταρα παίρνουν αυτή τη γλυκόζη ως καύσιμο και εκτελούν διάφορες δραστηριότητες. Αλλά λόγω αυτής της αυτοάνοσης καταστροφής των βήτα κυττάρων, η όλη διαδικασία ξεκινά και η γλυκόζη δεν μπορεί να κινηθεί στα κύτταρα και σε άλλα μέρη του σώματος. Αντ 'αυτού, συσσωρεύεται στο αίμα και τα κύτταρα λιμοκτονούν. Αυτό προκαλεί υψηλό σάκχαρο στο αίμα, το οποίο οδηγεί σε απώλεια βάρους, διαβητική κετοξέωση, αφυδάτωση, συχνή ούρηση, βλάβη στο σώμα.
Ο διαβήτης τύπου 1 συνήθως παρατηρείται στην παιδική ηλικία ή μερικές φορές στον ενήλικα . Συνολικά 5 τοις εκατό άνθρωποι έχουν αυτό το είδος, που επηρεάζουν άνδρες και γυναίκες εξίσου.
Ναυτία και έμετος, ξηροστομία, πόνος στην κοιλιά, συχνή ούρηση, κόπωση, θολή όραση, απώλεια βάρους, αυξημένη πείνα, θολή όραση, λοιμώξεις του δέρματος, ουροποιητική οδό είναι τα συμπτώματα του διαβήτη τύπου 1. Εν τω μεταξύ, ελέγχονται επίσης τα σημάδια όπως η ταχεία αναπνοή, ο πόνος στην κοιλιά, η σύγχυση και η κούραση.
Ωστόσο, δεν μπορεί να προληφθεί εξ ολοκλήρου, αλλά μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη διατήρηση του επιπέδου του σακχάρου στο αίμα με τη διατήρηση της σωστής και υγιεινής διατροφής, λαμβάνοντας τακτικές ενέσεις ινσουλίνης και άλλα φάρμακα που συνιστά ο γιατρός. Αν δεν αντιμετωπιστεί καλά, ο τύπος 1 μπορεί να οδηγήσει σε νεφρική βλάβη, κακή κυκλοφορία του αίματος, αμφιβληστροειδοπάθεια.
Ορισμός του διαβήτη τύπου 2
Στον διαβήτη τύπου 2 το σώμα εμποδίζει την σωστή λειτουργία της ινσουλίνης και υπάρχει η έλλειψη ινσουλίνης σύμφωνα με την απαίτηση. Σήμερα, το 90-95 % των ατόμων πάσχουν από διαβήτη τύπου 2 συνολικά. Ο διαβήτης είναι μια δια βίου ασθένεια που μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε στάδιο της ζωής. Συνήθως, ο τύπος 2 παρατηρείται σε μεγαλύτερη ηλικία, αν και μπορεί να διαγνωστεί και σε νεαρούς ενήλικες επίσης.
Σε αυτή την περίπτωση, τα βήτα κύτταρα του παγκρέατος κάνουν την ορμόνη που ονομάζεται ινσουλίνη. Αλλά τα κύτταρα του σώματος δεν είναι σε θέση να τα χρησιμοποιήσουν καλά σύμφωνα με την απαίτηση. Αυτό ονομάζεται αντίσταση στην ινσουλίνη. Πρώτον, το πάγκρεας παράγει περισσότερη ινσουλίνη έτσι ώστε να εκπληρώσει τη ζήτηση της γλυκόζης στα κύτταρα. Αλλά δεν μπορεί να συμβαδίσει, και η ζάχαρη συναρμολογείται στο αίμα αντ 'αυτού.
Ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί να είναι κληρονομικός, εξαιτίας της ανισορροπίας στα γονίδια, υπερβολικού ή επιπλέον βάρους, μεταβολικού συνδρόμου, υπερβολικής γλυκόζης από το ήπαρ ή λόγω καταστροφής βήτα κυττάρων. Θολή όραση, μυρμήγκιασμα ή μούδιασμα στα χέρια ή τα πόδια, πληγές που δεν επουλώνονται, συχνή ούρηση είναι τα συμπτώματα του διαβήτη τύπου 2.
Άλλοι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν το άγχος, τη σωματική άσκηση ή την άσκηση, το κάπνισμα, τον ύπνο πάρα πολύ ή πολύ λίγο, τον ανθυγιεινό τρόπο ζωής.
Η διάγνωση και των δύο τύπων 1 και 2 γίνεται με δοκιμασία A1C, γλυκόζη πλάσματος νηστείας, δοκιμή ανοχής γλυκόζης από το στόμα (OGTT) . Δεδομένου ότι πρόκειται για ασθένεια που διαρκεί για όλη τη ζωή, μπορεί να βλάψει τα νεφρά, τα μάτια, την καρδιά και τα αιμοφόρα αγγεία, την επούλωση πληγών, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης καθώς και των νεύρων.
Έτσι, ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγετε τέτοιες επιπλοκές είναι να διαχειριστείτε το διαβήτη σε κάποιο σημείο. Για να το κάνετε αυτό θα πρέπει να ελέγχετε τακτικά το επίπεδο γλυκόζης στο αίμα, να παίρνετε έγκαιρα τα φάρμακα και την ινσουλίνη, .
Βασικές διαφορές μεταξύ διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2
Ακολουθούν τα σημαντικά σημεία, τα οποία σημαίνουν τη διαφορά μεταξύ του διαβήτη τύπου 1 και του τύπου 2:
- Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται και καταστρέφει τα βήτα κύτταρα, υπεύθυνο για την παραγωγή ινσουλίνης, οδηγεί στον διαβήτη τύπου 1 . Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη χαμηλή απορρόφηση της γλυκόζης από το αίμα και επομένως τη χαμηλή ενέργεια στο σώμα, έτσι ο διαβήτης τύπου 1 ονομάζεται αυτοάνοση ασθένεια. Αλλά στην περίπτωση του διαβήτη τύπου 2, το σώμα δεν είναι σε θέση να κάνει ή να χρησιμοποιήσει την ινσουλίνη μέχρι το σημάδι ή την απαίτηση.
- Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η πρωταρχική αιτία του διαβήτη τύπου 1 είναι το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, το οποίο αρχίζει να καταστρέφει τα κύτταρα (βήτα κύτταρα) που απελευθερώνουν την ινσουλίνη και συνεπώς η παραγωγή ινσουλίνης σταματά στο σώμα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα λιγότερη ενέργεια στο σώμα. Ο διαβήτης τύπου 1 παρατηρείται συνήθως στην παιδική ηλικία και στους νέους ενήλικες . Από την άλλη πλευρά, στον διαβήτη τύπου 2, το σώμα δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει σωστά την ινσουλίνη, αυτό είναι γνωστό ως αντίσταση στην ινσουλίνη και αργότερα, η κατάσταση χειροτερεύει όταν το πάγκρεας αρχίζει να παράγει πολύ λιγότερη ινσουλίνη, προκαλώντας ανεπάρκεια ινσουλίνης . Συνήθως διαγιγνώσκεται στην ενηλικίωση, τους ηλικιωμένους, αλλά κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών παρατηρείται και στα παιδιά.
- Τα συμπτώματα και τα συμπτώματα είναι σχεδόν κοινά και στους δύο τύπους όπως συχνή ούρηση, απώλεια βάρους, ακραίες δίψα και πείνα, έμετος και ναυτία, εξαιρετική αδυναμία και κόπωση, ευερεθιστότητα, θολή όραση, ξηρό και φαγούρα δέρμα, μούδιασμα στο δέρμα, δίψα και πείνα.
- Η εξέταση των τύπων είναι συχνή και περιλαμβάνει: Δοκιμή γλυκόζης στο πλάσμα (FPG) - Είναι καλύτερο να πάρετε το τεστ το πρωί μετά από νηστεία για τουλάχιστον 8 ώρες.
Δοκιμή A1C - Η δοκιμή A1C είναι η φυσιολογική δοκιμή και μπορεί να ληφθεί οποιαδήποτε στιγμή, παρέχει το μέσο αποτέλεσμα του επιπέδου γλυκόζης στο αίμα τους τελευταίους 3 μήνες.
Δοκιμή τυχαίας γλυκόζης στο πλάσμα (RPG) - Όταν ο γιατρός παρατηρήσει τα σημάδια του διαβήτη, πρόκειται για μια άμεση εξέταση χωρίς νηστεία που ονομάζεται δοκιμή RPG ή τυχαία γλυκόζη πλάσματος. Αν και αυτές οι δοκιμές δεν ισχύουν για τον διαβήτη κύησης. - Οι παράγοντες κινδύνου του τύπου 1 είναι συχνά επεισόδια χαμηλού σακχάρου στο αίμα (υπογλυκαιμία), κετοξέωση ή διαβητικό κώμα, υψηλή αρτηριακή πίεση, χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα (υπογλυκαιμία), έλκη, νεφρική νόσο, τύφλωση, καρδιακή προσβολή, υψηλή αρτηριακή πίεση, έλκη. Αντίθετα, ο διαβήτης τύπου 2 έχει λιγότερες πιθανότητες να έχει χαμηλά επίπεδα σακχάρου εκτός εάν ο ασθενής χρησιμοποιεί το φάρμακο για διαβήτη ή την ινσουλίνη. Αν και οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν κετοξέωση ή διαβητικό κώμα, υψηλή αρτηριακή πίεση, χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, τύφλωση, καρδιακή προσβολή, νεφρική νόσο, νεφροπάθεια, νευροπάθεια, έλκη, εγκεφαλικό επεισόδιο.
- Εκτός από τα παραπάνω, οι γενετικοί παράγοντες καθώς και ορισμένα γονίδια είναι επίσης υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση. Ο τύπος 1 μπορεί επίσης να εμφανιστεί εξαιτίας ερυθράς, παρωτίτιδας ή ιογενών λοιμώξεων. Αν και στο οικογενειακό ιστορικό τύπου 2 παίζει σημαντικό ρόλο και άλλη κύρια αιτία είναι η αλλαγή στον τρόπο ζωής, η παχυσαρκία, η ανθυγιεινή διατροφή, και ο γενετικός παράγοντας.
- Η υγιεινή διατροφή, η σωματική δραστηριότητα, τα από του στόματος φάρμακα, η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, η διατήρηση της διατροφής, οι ενέσεις ινσουλίνης είναι σημαντικές είναι ο τρόπος αντιμετώπισης του διαβήτη τύπου 1. Ενώ δεν υπάρχει πρόληψη αυτού του τύπου, καθώς είναι αυτοάνοση η επίθεση στα βήτα κύτταρα, που παράγουν ινσουλίνη. Από την άλλη πλευρά, η θεραπεία τύπου 2 διαβήτη περιλαμβάνει - λήψη διαβητικών φαρμάκων, ενέσεις ινσουλίνης, τακτική άσκηση, έλεγχο της αρτηριακής πίεσης, διατήρηση του επιπέδου χοληστερόλης, λήψη υγιεινής διατροφής. Ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί να ελεγχθεί ή να αποφευχθεί με τη διατήρηση της σωστής διατροφικής ισορροπίας, τη σωστή κατανάλωση και την τακτική άσκηση.
συμπέρασμα
Μπορούμε να πούμε ότι ενώ και οι δύο Τύποι 1 και 2 χαρακτηρίζονται από τον έλεγχο του υψηλότερου επιπέδου σακχάρου στο αίμα από το κανονικό, αν και η αιτία και η εξέλιξη είναι διαφορετικές και από τις δύο. Υπάρχουν πολλές αντιλήψεις σχετικά με το διαβήτη όπως το υπερβολικό βάρος, το συναίσθημα λήθαργος, αδυναμία, αλλά αυτά δεν είναι πάντα αλήθεια.
Δεδομένου ότι αυτοί οι τύποι μπορεί να ποικίλλουν και είναι απρόβλεπτοι μερικές φορές, ακόμη και είναι δύσκολο να εντοπιστεί ο τύπος διαβήτη, από τον οποίο πάσχει ο ασθενής. Έτσι, θα πρέπει να συμβουλευτείτε τον επαγγελματία υγείας αν παρατηρήσετε τα συμπτώματα του διαβήτη ή άλλα σχετικά με την ιατρική θέματα.
