Συνιστάται, 2024

Επιλογή Συντάκτη

Διαφορά μεταξύ δομής κεφαλαίου και χρηματοοικονομικής διάρθρωσης

Τα κεφάλαια είναι η βασική ανάγκη κάθε επιχείρησης να εκπληρώσει τις μακροπρόθεσμες ανάγκες και το κεφάλαιο κίνησης. Η επιχείρηση αυξάνει τα κονδύλια αυτά από μακροπρόθεσμες και βραχυπρόθεσμες πηγές. Σε αυτό το πλαίσιο, η κεφαλαιακή διάρθρωση και η χρηματοοικονομική διάρθρωση χρησιμοποιούνται συχνά. Η Διάρθρωση Κεφαλαίου καλύπτει μόνο τις μακροπρόθεσμες πηγές κεφαλαίων, ενώ η χρηματοοικονομική διάρθρωση συνεπάγεται τον τρόπο με τον οποίο χρηματοδοτούνται τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας, δηλαδή αντιπροσωπεύει το σύνολο των υποχρεώσεων της Κατάστασης θέσης, δηλαδή του Ισολογισμού, που περιλαμβάνει τόσο το μακροπρόθεσμο όσο και το μακροπρόθεσμο χρέος και απαιτητέες υποχρεώσεις.

Με άλλα λόγια, η χρηματοοικονομική διάρθρωση είναι μια ευρύτερη έννοια από την κεφαλαιακή διάρθρωση ή μπορούμε να πούμε ότι η Δομή Κεφαλαίου είναι μια υποδιαίρεση της Χρηματοδοτικής Δομής. Σε αυτό το άρθρο, θα βρείτε όλες τις ουσιαστικές διαφορές μεταξύ δομής κεφαλαίου και χρηματοοικονομικής διάρθρωσης.

Συγκριτικό διάγραμμα

Βάση σύγκρισηςΚεφαλαιακή διάρθρωσηΧρηματοοικονομική διάρθρωση
ΕννοιαΟ συνδυασμός των μακροπρόθεσμων πηγών κεφαλαίων που δημιουργούνται από την επιχείρηση είναι γνωστή ως δομή κεφαλαίου.Ο συνδυασμός μακροπρόθεσμης και βραχυπρόθεσμης χρηματοδότησης αντιπροσωπεύει την οικονομική δομή της εταιρείας.
Εμφανίζονται στον ΙσολογισμόΣτο πλαίσιο του κεφαλαίου των Μετόχων και των Μακροπρόθεσμων Υποχρεώσεων.Ολόκληρη η πλευρά των μετοχών και των υποχρεώσεων.
ΠεριλαμβάνειΜετοχικό κεφάλαιο, προνομιούχο κεφάλαιο, διαφυγόν κέρδος, ομόλογα, μακροπρόθεσμα δάνεια κλπ.Μετοχικό κεφάλαιο, προνομιούχο κεφάλαιο, κέρδη εις νέον, χρεόγραφα, μακροπρόθεσμα δάνεια, πληρωτέοι λογαριασμοί, βραχυπρόθεσμα δάνεια κλπ.
Ένας στο άλλοΗ κεφαλαιακή διάρθρωση είναι ένα τμήμα της οικονομικής διάρθρωσης.Η χρηματοοικονομική διάρθρωση περιλαμβάνει τη δομή κεφαλαίου

Ορισμός της δομής του κεφαλαίου

Ο συνδυασμός μακροπρόθεσμων πηγών κεφαλαίων, δηλαδή μετοχικού κεφαλαίου, προνομιούχου κεφαλαίου, διαφυγόντων κερδών και ομολόγων στο κεφάλαιο της εταιρείας, είναι γνωστή ως Διάρθρωση Κεφαλαίου. Επικεντρώνεται στην επιλογή μιας τέτοιας πρότασης η οποία θα ελαχιστοποιεί το κόστος κεφαλαίου και θα μεγιστοποιεί τα κέρδη ανά μετοχή. Για το σκοπό αυτό μια εταιρεία μπορεί να επιλέξει το ακόλουθο μίγμα κεφαλαιακής δομής:

  • Μόνο μετοχικό κεφάλαιο
  • Μόνο κεφάλαιο προτίμησης
  • Χρέος μόνο
  • Ένα μίγμα μετοχικού και χρεωστικού κεφαλαίου.
  • Ένα μίγμα κεφαλαίου χρέους και προτίμησης.
  • Ένα μίγμα μετοχικού κεφαλαίου και κεφαλαίου προτίμησης.
  • Ένα μείγμα ιδίων κεφαλαίων, προτίμησης και χρεωστικού κεφαλαίου σε διαφορετικές αναλογίες.

Υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που παραπέμπουν στην επιλογή της κεφαλαιακής διάρθρωσης όπως το μοντέλο που επέλεξε για την κεφαλαιακή διάρθρωση θα πρέπει να μειώσει το κόστος του κεφαλαίου και να αυξήσει τις αποδόσεις, ο συνδυασμός κεφαλαιακής διάρθρωσης θα πρέπει να περιλαμβάνει περισσότερο μετοχικό κεφάλαιο και μικρότερο χρέος για να αποφευχθεί ο χρηματοοικονομικός κίνδυνος, θα πρέπει να παρέχει ελευθερία στην επιχείρηση και τη διοίκηση να προσαρμόζεται ανάλογα με τις αλλαγές και ούτω καθεξής.

Ορισμός της χρηματοοικονομικής διάρθρωσης

Ο συνδυασμός μακροπρόθεσμων και βραχυπρόθεσμων κεφαλαίων που χρησιμοποιεί η εταιρεία για να προμηθεύσει τα περιουσιακά στοιχεία που απαιτούνται για καθημερινές επιχειρηματικές δραστηριότητες είναι γνωστή ως χρηματοοικονομική διάρθρωση. Ανάλυση τάσεων και αναλυτική αναλογία είναι τα δύο εργαλεία που χρησιμοποιούνται για την ανάλυση της χρηματοοικονομικής διάρθρωσης της εταιρείας.

Η σύνθεση της χρηματοοικονομικής διάρθρωσης αντιπροσωπεύει το σύνολο των ιδίων κεφαλαίων και των υποχρεώσεων του Ισολογισμού, δηλαδή περιλαμβάνει το μετοχικό κεφάλαιο, το κεφάλαιο προτίμησης, τα διαφυγόντα κέρδη, τα χρεόγραφα, τα βραχυπρόθεσμα δάνεια, τους λογαριασμούς πληρωτέους, τις καταθέσεις κ.λπ. κατά τον σχεδιασμό της χρηματοοικονομικής διάρθρωσης:

  • Δέσμη : Η μόχλευση μπορεί να είναι θετική ή αρνητική, δηλαδή μια μέτρια άνοδος του EBIT θα οδηγήσει σε υψηλή αύξηση του EPS, αλλά ταυτόχρονα θα αυξήσει τον οικονομικό κίνδυνο.
  • Κόστος κεφαλαίου : Η χρηματοοικονομική διάρθρωση πρέπει να επικεντρώνεται στη μείωση του κόστους κεφαλαίου. Το μετοχικό κεφάλαιο χρέους και προτίμησης είναι φθηνότερες πηγές χρηματοδότησης σε σύγκριση με μετοχικό κεφάλαιο.
  • Έλεγχος : Ο κίνδυνος απώλειας και αραίωσης του ελέγχου της εταιρείας πρέπει να είναι χαμηλός.
  • Ευελιξία : Κάθε επιχείρηση δεν μπορεί να επιβιώσει αν έχει άκαμπτη οικονομική σύνθεση. Επομένως, η χρηματοοικονομική διάρθρωση πρέπει να είναι τέτοια ώστε, όταν το επιχειρηματικό περιβάλλον αλλάζει τη δομή, θα πρέπει επίσης να προσαρμόζεται ώστε να ανταποκρίνεται στις αναμενόμενες ή μη αναμενόμενες αλλαγές.
  • Φερεγγυότητα : Η χρηματοοικονομική δομή πρέπει να είναι τέτοια ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος αφερεγγυότητας.

Βασικές διαφορές μεταξύ δομής κεφαλαίου και χρηματοοικονομικής διάρθρωσης

Οι κυριότερες διαφορές μεταξύ δομής κεφαλαίου και χρηματοοικονομικής διάρθρωσης είναι οι εξής:

  1. Η σύνθεση κεφαλαίου της εταιρείας, η οποία περιλαμβάνει μόνο τα μακροπρόθεσμα αντληθέντα κεφάλαια, είναι γνωστή ως δομή κεφαλαίου. Ο συνδυασμός μακροπρόθεσμων και βραχυπρόθεσμων κεφαλαίων που χρησιμοποιεί η εταιρεία για την απόκτηση πόρων είναι γνωστός ως η οικονομική δομή.
  2. Η Κεφαλαιακή Διάρθρωση εμφανίζεται κάτω από το κεφάλαιο των Μετόχων και τις Μακροπρόθεσμες Υποχρεώσεις. Αντιστρόφως, ολόκληρη η μετοχική και παθητική πλευρά παρουσιάζει την οικονομική δομή της εταιρείας.
  3. Η Κεφαλαιακή Διάρθρωση είναι ένα τμήμα της Χρηματοδοτικής Διάρθρωσης.
  4. Η κεφαλαιακή διάρθρωση περιλαμβάνει το μετοχικό κεφάλαιο, το κεφάλαιο προτίμησης, τα κέρδη εις νέον, τα χρεόγραφα, τα μακροπρόθεσμα δάνεια κλπ. Αφετέρου, η Χρηματοοικονομική Διάρθρωση περιλαμβάνει το κεφάλαιο των μετόχων, τις τρέχουσες και τις μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις της εταιρείας.

συμπέρασμα

Η δομή του κεφαλαίου και η χρηματοοικονομική διάρθρωση δεν είναι αντιφατικές μεταξύ τους. Αντ 'αυτού, είναι αδιαχώριστες. Η βέλτιστη κεφαλαιακή διάρθρωση είναι όταν η εταιρεία χρησιμοποιεί ένα μείγμα χρηματοδότησης μετοχών και χρέους που μεγιστοποιεί την αξία της επιχείρησης και ταυτόχρονα ελαχιστοποιεί το κόστος του κεφαλαίου.

Top