Συνιστάται, 2024

Επιλογή Συντάκτη

Διαφορά μεταξύ H.323 και SIP

H.323 και SIP είναι ειδικά γνωστά για τα πρότυπα σηματοδότησης IP . Τα Η.323 και SIP περιγράφουν συστήματα και πρωτόκολλα επικοινωνίας πολυμέσων. Αυτές οι σουίτες πρωτοκόλλων διαφέρουν με πολλούς τρόπους. Ουσιαστικά, το Η.323 προέρχεται από την ITU πριν από την εμφάνιση του SIP ενώ το SIP αναγνωρίζεται από το πρότυπο IETF.

Η IP τηλεφωνία (Voice over IP) εξελίχθηκε για να υλοποιήσει την εξοικονόμηση κόστους, η οποία στην πραγματικότητα παράγει από τους κανονικούς φόρους που επιβάλλονται σε μεγάλες αποστάσεις φωνητικές κλήσεις. Αυτός ο τύπος επιπλέον χρέωσης δεν σχετίζεται με τη μεταφορά δεδομένων μεγάλων αποστάσεων. Ως εκ τούτου, η καθιέρωση μιας κλήσης δεδομένων είναι πιο αποδοτική από την πραγματοποίηση μιας φωνητικής κλήσης. Προηγουμένως, οι υπηρεσίες τηλεφωνίας παρέχονταν μέσω του δικτύου μεταγωγής κυκλωμάτων γνωστού ως PSTN (Public Switched Telephone Networks) ή του POTS (Plain Old Telephone Services), το οποίο εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σε ορισμένες περιοχές.

Συγκριτικό διάγραμμα

Βάση σύγκρισηςH.323ΓΟΥΛΙΑ
ΠροέλευσηΤηλεφωνία βασισμένηΔιαδίκτυο
Σχεδιάστηκε απόITU (Διεθνής Ένωση Τηλεπικοινωνιών)IETF (Task Force Μηχανικών Διαδικτύου)
Θέση τελικού σημείουΧρησιμοποιεί ψευδώνυμο (το οποίο χαρτογραφείται από gatekeepers).Χρησιμοποιεί διευθύνσεις URL SIP.
Δρομολόγηση κλήσηςΟ gatekeeper παρέχει τις πληροφορίες δρομολόγησης.Ο διακομιστής ανακατεύθυνσης και τοποθεσίας παρέχει πληροφορίες δρομολόγησης
Μορφή μηνύματοςΔυάδικοςASCII
Συμβατότητα με το ΔιαδίκτυοΟχιΝαί
ΑρχιτεκτονικήΜονολιθικόςModular
Αμεσο μήνυμαΔεν παρέχεταιΠαρέχει δυνατότητα ανταλλαγής άμεσων μηνυμάτων
ΕυελιξίαΠεριωρισμένοςΚαλύτερα
ΕυκαμψίαΤο H.323 δεν είναι αρκετά ευέλικτο.Πολύ ευέλικτο.
ΔιαλειτουργικότηταΤα καλά καθορισμένα πρωτόκολλα και η πλήρης συμβατότητα προς τα πίσω την καθιστούν διαλειτουργική.Δεν παρέχει διαλειτουργικότητα.
Ευκολία εφαρμογήςΗ ανάγκη ειδικού προγραμματιστή περιπλέκει την ανάπτυξη και την αποσφαλμάτωση.Τα επαναχρησιμοποιούμενα στοιχεία διευκολύνουν την υλοποίηση.
ΠερίπλοκοΠολύ σύνθετοΜέτριος

Ορισμός του H.323

Το H.323 είναι το πιο διαδεδομένο σύστημα επικοινωνίας πολυμέσων σε δίκτυο πακέτων και δικτύων IP, καθώς είναι το παλαιότερο πρότυπο πρωτοκόλλου επικοινωνίας πολυμέσων που ορίζεται από την ITU. Συνήθως, το Η.323 αποτελείται από μια συλλογή πρωτοκόλλου που έχει σχεδιαστεί για την κωδικοποίηση, την αποκωδικοποίηση και τη συσκευασία των σημάτων βίντεο και ήχου προκειμένου να χρησιμοποιηθεί η σηματοδότηση κλήσης και ο έλεγχος.

Η σουίτα πρωτοκόλλου H.323 περιλαμβάνει ορισμένα βασικά στοιχεία για τη λειτουργία της:

  • Τερματικό : Όπως υποδηλώνει το όνομα, χρησιμοποιείται ως τελικά σημεία σε ένα δίκτυο IP. Ένα τερματικό μπορεί να παρέχει σηματοδότηση και έλεγχο, αμφίδρομη επικοινωνία σε πραγματικό χρόνο και κωδικοποιητές.
  • Πύλες : Μια διαδρομή σύνδεσης που παρέχεται μεταξύ του δικτύου μεταγωγής πακέτων και του δικτύου μεταγωγής κυκλώματος είναι γνωστή ως Gateways. Μπορεί να εξαλειφθεί όταν δεν υπάρχει άλλο δίκτυο συνδεδεμένο. Χρησιμοποιείται για την οδήγηση των χαρακτηριστικών ενός τελικού σημείου LAN σε ένα τελικό σημείο δικτύου μεταγωγικού κυκλώματος ή αντιστρόφως όπου η ρύθμιση κλήσης, ο έλεγχος και η μετάφραση εκτελούνται από πύλες.
  • Πύλες : Οι απαραίτητες λειτουργίες που υλοποιεί ο gatekeeper είναι η μετάφραση διευθύνσεων, ο έλεγχος εύρους ζώνης, η διαχείριση ζώνης και ο έλεγχος εισαγωγής, η εξουσιοδότηση κλήσεων, η σηματοδότηση ελέγχου κλήσεων, η διαχείριση του εύρους ζώνης και η διαχείριση κλήσεων. Αλλά η κύρια λειτουργία του είναι να ελέγξει τα τελικά σημεία υπό τον κανόνα του γνωστό ως Ζώνη.

Καθορισμένα κανάλια στο H.323

Υπάρχουν διάφορα κανάλια στο H.323 που διέπουν την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ της επικοινωνούνσας οντότητας, όπως RAS, σηματοδότηση κλήσης, έλεγχος H.245 και λογικό κανάλι.

  • Κανάλι RAS (Εγγραφή, Εισαγωγή και Κατάσταση) : Το κανάλι RAS προσφέρει μια στρατηγική για την επικοινωνία μεταξύ των τελικών σημείων και των gatekeepers όπου το τελικό σημείο καταγράφει με τον gatekeeper και τις αιτήσεις για το επίδομα, προκειμένου να καλεί τα υπόλοιπα τελικά σημεία. Μετά την ολοκλήρωση της κλήσης, ο gatekeeper στέλνει τη διεύθυνση μεταφοράς για το κανάλι σηματοδοσίας κλήσης του επίκλητου τελικού σημείου.
  • Κανάλι σημάτων κλήσεων : Σε αυτό το κανάλι μεταφέρονται οι πληροφορίες ελέγχου ελέγχου κλήσεων και συμπληρωματικές πληροφορίες ελέγχου υπηρεσίας. Η διεύθυνση μεταφοράς καθορίζεται σε αυτό το κανάλι μετά τη ρύθμιση της κλήσης.
  • Κανάλι Ελέγχου H.245 : Το κανάλι μεταφέρει τα μηνύματα πρωτοκόλλου H.245 ελέγχου ελέγχου μέσων και ανταλλαγής δυνατοτήτων. Το κανάλι ελέγχου H.245 καθιστά το λογικό κανάλι διαθέσιμο για τα μέσα μετά την ανταλλαγή δυνατοτήτων με τα μέλη κλήσης.
  • Λογικό κανάλι : Σε αυτά τα κανάλια μεταφέρονται πληροφορίες ήχου, βίντεο και άλλων μέσων. Ο διαφορετικός τύπος μέσου μεταφέρεται από το ξεχωριστό ζεύγος μονοκατευθυντικών καναλιών με τη βοήθεια του RTP (πρωτόκολλο μεταφοράς πραγματικού χρόνου) και του RTCP (πρωτόκολλο ελέγχου RTP).

Το H.323 περιγράφει ότι ένα μη αξιόπιστο πρωτόκολλο μεταφοράς (π.χ. UDP) χρησιμοποιείται για τη μεταφορά του RAS και του λογικού διαύλου για τα μέσα. Ενώ το κανάλι ελέγχου ορίζεται να μεταφέρεται μέσω ενός αξιόπιστου πρωτοκόλλου μεταφοράς όπως το TCP.

Ορισμός του SIP

Το πρωτόκολλο SIP (Session Initiation Protocol) είναι επίσης ένα πρωτόκολλο επικοινωνίας πολυμέσων που σχεδιάστηκε από το IETF. Παρόμοια με το H.323, το SIP χρησιμοποιεί το RTP για τη μεταφορά των ροών μέσων. Έτσι, η διαφορά μεταξύ του H.323 και του SIP έγκειται στο πώς επιτυγχάνεται η σηματοδότηση κλήσης και ο έλεγχος. Το SIP είναι ένα πρωτόκολλο ελέγχου στρώματος εφαρμογής που χρησιμοποιείται για τη ρύθμιση, τροποποίηση και τερματισμό συνεδριών ή κλήσεων πολυμέσων. Παρόλο που διαχειρίζεται την επικοινωνία μεταξύ του καλούντος και του καλούντος, η οποία περιλαμβάνει την καταχώριση τελικού σημείου και τη θέση του χρήστη.

Υπάρχουν βασικά δύο στοιχεία που εμπλέκονται στη λειτουργία του SIP, του User Agent (UA) και ενός διακομιστή δικτύου.

  • User-Agent : Παραμένει στους τελικούς σταθμούς SIP και αποτελείται από ένα UAC (Client Agent Client) και τον διακομιστή διακομιστή χρήστη (UAS), όπου ο πρώτος εκδίδει τις αιτήσεις SIP και στη συνέχεια γενικά στέλνει απαντήσεις σε αυτά τα αιτήματα.
  • Διακομιστής δικτύου : Μπορεί να είναι τριών τύπων - διακομιστής ανακατεύθυνσης, διακομιστής μεσολάβησης και καταχωρητής.

Οι διακομιστές δεν χρειάζονται απαραιτήτως για μια βασική κλήση SIP. Ο SIP User Agent και ο διακομιστής δικτύου είναι ανάλογοι με τον τερματικό H.323 και τον gatekeeper αντίστοιχα. Το SIP περιλαμβάνει βασικές δύο λειτουργίες όπου το SIP UAC εκδίδει αίτημα και οι λειτουργίες διακομιστή μεσολάβησης SIP ως αναγνώριση θέσης τελικού χρήστη και το SIP UAS συναινεί στην κλήση.

Η πρόσκληση SIP περιελάμβανε: αίτημα INVITE και αίτημα ACK. Το μήνυμα INVITE περιέχει την προδιαγραφή της περιόδου σύνδεσης που ειδοποιεί για τον τύπο μέσου που μπορεί να δεχτεί ο καλών και τον προορισμό των δεδομένων πολυμέσων. Οι διευθύνσεις SIP είναι γνωστές ως SIP Uniform Resource Locators (SIP-URLs) και εκφράζονται με την ακόλουθη μορφή sip: .

Η μορφή μηνύματος SIP βασίζεται στη μορφή μηνύματος HTTP (HyperText Transport Protocol), όπου χρησιμοποιείται κωδικοποίηση που βασίζεται σε κείμενο και είναι αναγνώσιμη από τον άνθρωπο. Οι διακομιστές ανακατεύθυνσης χειρίζονται το μήνυμα INVITE μεταδίδοντας πίσω τη διεύθυνση SIP όπου είναι διαθέσιμος ο καλούντος. Οι διακομιστές μεσολάβησης εκτελούν δρομολόγηση στρώματος εφαρμογών των αιτημάτων SIP και της απόκρισης. Ένας διακομιστής μεσολάβησης μπορεί να είναι stateful ή ανιθαγενής.

Για την επίτευξη των λειτουργιών σηματοδοσίας κλήσης στην IP τηλεφωνία, το SDP (Session Description Protocol) χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με το πρωτόκολλο SIP.

Βασικές διαφορές μεταξύ H.323 και SIP

  1. Το πρωτόκολλο H.323 βασίζεται στην τηλεφωνία, ενώ το SIP βασίζεται στο διαδίκτυο.
  2. Το πρότυπο σώμα H.323 είναι το ITU. Αντίθετα, το SIP σχεδιάστηκε από το IETF.
  3. Για τον προσδιορισμό της θέσης του τελικού σημείου, το H.323 χρησιμοποιεί ένα ψευδώνυμο το οποίο έχει χάρτες gatekeeper (δηλ. Τον κεντρικό υπολογιστή ή τον αριθμό τηλεφώνου). Αντιθέτως, η διεύθυνση SIP γίνεται με τη χρήση της διεύθυνσης URL.
  4. Ο gatekeeper διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη δρομολόγηση κλήσεων και παρέχει πληροφορίες δρομολόγησης στο H.323 ενώ στο SIP οι διακομιστές ανακατεύθυνσης και εντοπισμού χρησιμοποιούνται για τον συγκεκριμένο σκοπό.
  5. Το H.323 ακολουθεί τη μορφή δυαδικών μηνυμάτων. Αντιστρόφως, το SIP χρησιμοποιεί τη μορφή μηνύματος ASCII.
  6. Το H.323 δεν είναι συμβατό με το διαδίκτυο, ενώ το SIP έχει τη συμβατότητα με το διαδίκτυο.
  7. Η αρχιτεκτονική του H.323 είναι μονολιθική. Αντίθετα, το SIP βασίζεται στη δομοστοιχειωτή αρχιτεκτονική.
  8. Το SIP προσφέρει τη δυνατότητα ανταλλαγής άμεσων μηνυμάτων. Αντίθετα, δεν υπάρχει τέτοια εγκατάσταση στην H.323.
  9. Το SIP είναι πιο κλιμακωτό, ευέλικτο και εύκολα υλοποιείται και προσαρμόζεται. Αντίθετα, το H.323 είναι λιγότερο κλιμακωτό και ευέλικτο και είναι δύσκολο να εφαρμοστεί και να προσαρμοστεί στις νέες εφαρμογές.
  10. Όσον αφορά την πολυπλοκότητα, το H.323 είναι ένα βήμα μπροστά από το SIP.

συμπέρασμα

Το H.323 είναι πρότυπο τηλεφωνικής βιομηχανίας που συνήθως θεωρείται βαρύς. Περιγράφει ολόκληρη τη στοίβα πρωτοκόλλων, προσδιορίζει επακριβώς τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται. Τα συστηματικά καθορισμένα πρωτόκολλα διευκολύνουν το έργο της διαλειτουργικότητας, αλλά είναι περίπλοκο, ένα άκαμπτο πρότυπο το οποίο είναι δύσκολο να προσαρμοστεί στις μελλοντικές εφαρμογές.

Από την άλλη πλευρά, το SIP είναι ένα κοινό πρωτόκολλο Διαδικτύου που λειτουργεί με την ανταλλαγή μικρών γραμμών του ASCII κειμένου. Είναι εξαιρετικά αρθρωτό, απλό, εύκαμπτο και ελαφρύ, το οποίο ενσωματώνεται εύκολα με άλλα πρωτόκολλα Διαδικτύου αλλά δεν συνεργάζεται με υπάρχοντα πρωτόκολλα σηματοδότησης τηλεφωνικού συστήματος.

Top