Διαφορά μεταξύ ετεροχρωματίνης και ευχροματίνης

• 2020

Η κύρια διαφορά μεταξύ της ετεροχρωματίνης και της ευχρωματίνης είναι ότι η ετεροχρωματίνη είναι ένα τέτοιο τμήμα των χρωμοσωμάτων, το οποίο είναι μια σταθερά συσκευασμένη μορφή και είναι γενετικά αδρανής, ενώ η ευχροματίνη είναι μια μη χαλικώδης (χαλαρά) συσκευασμένη μορφή χρωματίνης και είναι γενετικά δραστική .

Όταν τα μη διαιρούμενα κύτταρα του πυρήνα παρατηρήθηκαν κάτω από το μικροσκόπιο φωτός, εμφάνισαν τις δύο περιοχές, με βάση τη συγκέντρωση ή την ένταση της χρώσης. Οι σκοτεινές λεκιασμένες περιοχές λέγονται ως ετεροχρωματίνες και οι λεκιασμένες με ελαφρά περιοχές λέγονται ως ευχρωματίνη.

Περίπου το 90% του συνολικού ανθρώπινου γονιδιώματος είναι η ευχρωματίνη. Είναι τα μέρη της χρωματίνης και συμμετέχουν στην προστασία του DNA στο γονιδίωμα που υπάρχει μέσα στον πυρήνα. Ο Emil Heitz στο έτος 1928, εφάρμοσε τους όρους Heterochromatin και Euchromatin.

Με την εστίαση στα λίγα περισσότερα σημεία, θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε τη διαφορά μεταξύ των δύο τύπων χρωματίνης. Δίνεται παρακάτω ο πίνακας σύγκρισης μαζί με τη σύντομη περιγραφή τους.

Συγκριτικό διάγραμμα

Ορισμός της ετεροχρωματίνης

Η περιοχή των χρωμοσωμάτων τα οποία είναι βαμμένα έντονα με ειδικά για το DNA στελέχη και είναι σχετικά συμπυκνωμένα είναι γνωστή ως ετεροχρωματίνη . Είναι η σφιχτά συσκευασμένη μορφή του DNA στον πυρήνα.

Η οργάνωση της ετεροχρωματίνης είναι τόσο πολύ συμπαγής με τον τρόπο που αυτά είναι απρόσιτα στην πρωτεΐνη που εμπλέκεται στην έκφραση γονιδίων. Ακόμα και η χρωμοσωμική διασταύρωση δεν είναι δυνατή λόγω του παραπάνω λόγου. Το αποτέλεσμα είναι να είναι τόσο μεταγραφικά όσο και γενετικά αδρανείς.

Η ετεροχρωματίνη είναι δύο τύπων : Προαιρετική ετεροχρωματίνη και συστατική ετεροχρωματίνη. Τα γονίδια που σβήνουν μέσω της διαδικασίας μεθυλίωσης του Histone ή του siRNA μέσω RNAi ονομάζονται ως προαιρετική ετεροχρωματίνη . Ως εκ τούτου, περιέχουν ανενεργά γονίδια και δεν είναι ένας μόνιμος χαρακτήρας του κάθε πυρήνα των κυττάρων.

Ενώ τα επαναλαμβανόμενα και δομικά λειτουργικά γονίδια όπως τα τελομερή ή τα κεντρομερή καλούνται ως συστατική ετεροχρωματίνη . Αυτές είναι η συνεχιζόμενη φύση του πυρήνα του κυττάρου και δεν περιέχει γονίδιο στο γονιδίωμα. Αυτή η δομή μπορεί να διατηρηθεί κατά τη διάρκεια της ενδιάμεσης φάσης του κυττάρου.

Η κύρια λειτουργία της ετεροχρωματίνης είναι η προστασία του DNA από τη βλάβη της ενδονουκλεάσης. οφείλεται στη συμπαγή του φύση. Επίσης εμποδίζει τις περιοχές DNA να αποκτήσουν πρόσβαση στις πρωτεΐνες κατά τη διάρκεια της γονιδιακής έκφρασης.

Ορισμός της ευχρωματίνης

Αυτό το μέρος των χρωμοσωμάτων, τα οποία είναι πλούσια σε συγκεντρώσεις γονιδίων και είναι χαλαρά γεμάτη μορφή χρωματίνης, ονομάζεται ευχρωματίνη . Είναι ενεργοί κατά τη διάρκεια της μεταγραφής.

Η ευχροματίνη καλύπτει το μέγιστο μέρος του δυναμικού γονιδιώματος στο εσωτερικό του πυρήνα και λέγεται ότι η ευχρωματίνη περιέχει περίπου το 90% του συνολικού ανθρώπινου γονιδιώματος .

Για να επιτραπεί η μεταγραφή, ορισμένα τμήματα του γονιδιώματος που περιέχουν δραστικά γονίδια είναι χαλαρά συσκευασμένα. Η περιτύλιξη του DNA είναι τόσο χαλαρή ώστε το DNA μπορεί να είναι άμεσα διαθέσιμο. Η δομή της ευχρωματίνης μοιάζει με τα νουκλεοσώματα, τα οποία αποτελούνται από πρωτεΐνες ιστόνης που έχουν περίπου 147 ζεύγη βάσεων DNA περιτυλιγμένα γύρω τους.

Η ευχρωματίνη συμμετέχει ενεργά στη μεταγραφή από το DNA στο RNA. Ο μηχανισμός ρύθμισης γονιδίων είναι η διαδικασία μετατροπής της ευχρωματίνης σε ετεροχρωματίνη ή αντιστρόφως.

Τα ενεργά γονίδια που υπάρχουν στην ευχρωματίνη παίρνουν μεταγραφή για να καταστήσουν το mRNA όπου περαιτέρω κωδικοποίηση των λειτουργικών πρωτεϊνών είναι η κύρια λειτουργία της ευχρωματίνης. Ως εκ τούτου θεωρούνται γενετικά και μεταγραφικά δραστικά. Τα γονίδια οικιακής φροντίδας είναι μια από τις μορφές της ευχρωματίνης.

Βασικές διαφορές μεταξύ ετεροχρωματίνης και ευχροματίνης

Ακολουθούν τα ουσιαστικά σημεία για τη διαφοροποίηση μεταξύ ετεροχρωματίνης και ευχρωματίνης:

1. Η σφιχτά συσκευασμένη μορφή του DNA στο χρωμόσωμα ονομάζεται ετεροχρωματίνη, ενώ η χαλαρά συσκευασμένη μορφή του DNA στο χρωμόσωμα ονομάζεται ευχρωματίνη .
2. Στην ετεροχρωματίνη, η πυκνότητα του ϋΝΑ είναι υψηλή και βαμμένα σκούρα, ενώ στην ευχροματίνη η πυκνότητα του ϋΝΑ είναι μικρή και ελαφρά χρωματίζεται .
3. Η ετεροχρωματίνη βρίσκεται μόνο στην περιφέρεια του πυρήνα σε ευκαρυωτικά κύτταρα και η ευχροματίνη βρίσκεται στο εσωτερικό σώμα του πυρήνα των προκαρυωτικών καθώς και στα ευκαρυωτικά κύτταρα.
4. Η ετεροχρωματίνη παρουσιάζει ελάχιστη ή καθόλου μεταγραφική δραστηριότητα καθώς είναι γενετικά αδρανείς, από την άλλη πλευρά, η ευχρωματίνη συμμετέχει ενεργά στη διαδικασία της μεταγραφής και είναι γενετικά δραστική επίσης.
5. Η ετεροχρωματίνη είναι συμπαγής περιτυλιγμένη και καθυστερεί να αντιγραφεί, ενώ η Ευχροματίνη είναι χαλαρά περιτυλιγμένη και νωρίτερα αντιγραφόμενη .
6. Οι περιοχές της ετεροχρωματίνης είναι κολλώδεις, αλλά οι περιοχές της Ευχρωματίνης είναι μη κολλώδεις.
7. Στο τμήμα Heterochromatin, ο φαινότυπος παραμένει αμετάβλητος ενός οργανισμού, αν και μπορεί να παρατηρηθεί παραλλαγή λόγω της επίδρασης στο DNA κατά τη διάρκεια της γενετικής διαδικασίας στην Ευχρωματίνη.
8. Η ετεροχρωματίνη επιτρέπει τη ρύθμιση της γονιδιακής έκφρασης και διατηρεί επίσης τη δομική ακεραιότητα του κυττάρου αν και η ευχροματίνη έχει ως αποτέλεσμα γενετικές παραλλαγές και επιτρέπει τη γενετική μεταγραφή.

συμπέρασμα

Από τις παραπάνω πληροφορίες σχετικά με τη χρωματίνη - τη δομή και τους τύπους τους. Μπορούμε να πούμε ότι μόνο η Ευχρωματίνη εμπλέκεται έντονα στη διαδικασία της μεταγραφής, αν και η ετεροχρωματίνη και οι τύποι της δεν παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο.

Η συστατική ετεροχρωματίνη περιέχει το δορυφορικό DNA, και περιβάλλει το κεντρομερές, και η ετεροχρωματίνη παραλείπεται. Έτσι προφανώς μπορεί να λεχθεί ότι τα ευκαρυωτικά κύτταρα και η εσωτερική δομή τους είναι σχετικά περίπλοκα.