Η βασική διαφορά μεταξύ της διαιτησίας και της δικαστικής διαδικασίας είναι ότι το δικαστήριο εμπλέκεται στην περίπτωση διαφορών, καθώς πρόκειται για αγωγή, ενώ, σε διαιτησία, η λύση μεταξύ των διαδίκων γίνεται εξωδικαστικά. Έτσι, διαβάστε αυτό το άρθρο για να καταλάβετε κάποιες περισσότερες διαφορές ανάμεσα στις δύο μεθόδους επίλυσης διαφορών.
Συγκριτικό διάγραμμα
| Βάση σύγκρισης | Διαιτησία | Δίκη |
|---|---|---|
| Εννοια | Η διαιτησία συνεπάγεται μια εξωδικαστική διαδικασία στην οποία ορίζεται ένας ουδέτερος τρίτος για την επίλυση των διαφορών μεταξύ των μερών. | Η δικαστική προσφυγή αναφέρεται σε μια επίσημη δικαστική διαδικασία στην οποία τα υπό διαιτησία μέρη διαφωνούν για το συμβιβασμό. |
| Φύση | Εμφύλιος | Αστικό ή ποινικό |
| Ενέργεια | Ιδιωτικός | Δημόσιο |
| Θέση | Αποφασίστηκε από τα μέρη | Δικαστήριο |
| Αποφασίστηκε από | Ένας διαιτητής που επιλέγεται μεταξύ των μερών. | Ένας δικαστής ο οποίος διορίζεται από το δικαστήριο. |
| Κόστος | Χαμηλός | Συγκριτικά υψηλό |
| Εφεση | Αδύνατον | Δυνατόν |
Ορισμός της διαιτησίας
Η διαιτησία μπορεί να περιγραφεί ως η ιδιωτική μέθοδος εκδίκασης διαφορών, όπου τα μέρη που επιζητούν διευθέτηση, επιλέγουν αμοιβαία ένα ή περισσότερα ανεξάρτητα και αμερόληπτα πρόσωπα ως διαιτητές. Ο διαιτητής μελετά την κατάσταση και ακούει τα επιχειρήματα και τα αποδεικτικά στοιχεία των συμβαλλομένων, προκειμένου να διατυπώσει συστάσεις σχετικά με την υπόθεση, η οποία θεωρείται οριστική και δεσμευτική για τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Η διαιτησία είναι μία από τις μεθόδους εναλλακτικής επίλυσης διαφορών, η οποία μπορεί να γίνει δυνατή μόνο με τη συγκατάθεση των διαδίκων, η οποία περιέχεται σε συμφωνία που ονομάζεται συμφωνία διαιτησίας. Η συμφωνία πρέπει να είναι γραπτή και συγκεκριμένα να εκφράζει τη βούληση των μερών να εκδικάσουν τη διαφορά.
Ορισμός των διαφορών
Με τον όρο "διαφορά" εννοούμε τη μετάβαση στο δικαστήριο για την επίλυση της διαφοράς μεταξύ ή μεταξύ των μερών. Πρόκειται για νομική διαδικασία που κινείται μεταξύ των αντιδίκων, με σκοπό την επιβολή ή την υπεράσπιση του νόμιμου δικαιώματος.
Στη διαδικασία αυτή, η υπόθεση παραπέμπεται στο δικαστήριο, όπου ο δικαστής (ο οποίος ορίζεται από το δικαστήριο για να ενεργήσει ως διάδικος) εκδίδει την ετυμηγορία του επί του θέματος αφού εξετάσει όλα τα επιχειρήματα, αποδεικτικά στοιχεία και γεγονότα που υπέβαλαν οι δικηγόροι του συμβαλλόμενα μέρη. Εάν οι διάδικοι δεν συμφωνούν με τις αποφάσεις του δικαστηρίου, μπορούν να προσφύγουν σε ανώτερο δικαστήριο για να αποκτήσουν δικαιοσύνη, εφόσον πληρούνται ορισμένοι όροι.
Το δικαστήριο έχει μια οριστική και επίσημη διαδικασία για την επίλυση της σύγκρουσης μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών, η οποία πρέπει να ακολουθείται αυστηρά.
Βασικές διαφορές μεταξύ της διαιτησίας και της δικαστικής προσφυγής
Η διαφορά μεταξύ της διαιτησίας και της διαφοράς μπορεί να εκφραστεί με σαφήνεια στους ακόλουθους χώρους:
- Η διαιτησία είναι μια μέθοδος επίλυσης της διαφοράς στην οποία ένας ουδέτερος τρίτος διορίζεται για να μελετήσει τη διαφορά, να ακούσει τα μέρη και στη συνέχεια να διατυπώσει συστάσεις. Από την άλλη πλευρά, οι διαφορές περιγράφονται ως μια νομική διαδικασία κατά την οποία τα μέρη προσφύγουν στο δικαστήριο για τη διευθέτηση των διαφορών.
- Η διαιτησία είναι πάντα αστικής φύσης. Αντιστρόφως, οι διαφορές μπορεί να είναι αστικές διαφορές ή ποινικές διαφορές.
- Η διαιτησία είναι μια ιδιωτική μέθοδος επίλυσης αντιπαραθέσεων μεταξύ των μερών, όπου διατηρείται πλήρης εμπιστευτικότητα. Αντίθετα, οι διαφορές είναι δημόσια διαδικασία.
- Ο τόπος διαιτησίας του θέματος αποφασίζεται από τους διαδίκους που επιζητούν τον διακανονισμό, ενώ η δίκη διεξάγεται μόνο στο δικαστήριο.
- Σε διαιτησία, ο διαιτητής, ο οποίος διορίζεται από τα μέρη, αποφασίζει το θέμα. Αντιθέτως, κατά τη διάρκεια της δίκης, τα μέρη δεν έχουν λόγο, ως προς ποιος θα είναι ο δικαστής να αποφασίσει την υπόθεσή τους. Ο δικαστής διορίζεται μόνο από το δικαστήριο.
- Το κόστος της διαδικασίας διαιτησίας είναι συγκριτικά χαμηλότερο από το δικαστήριο.
- Η απόφαση του δικαστή είναι οριστική και δεσμευτική και επομένως δεν μπορεί να ασκηθεί περαιτέρω προσφυγή. Αντιθέτως, σε μια διαφορά, οι διάδικοι μπορούν να προσφύγουν στο ανώτερο δικαστήριο, αν δεν συμφωνούν με την απόφαση του δικαστηρίου, αλλά υπό ορισμένες προϋποθέσεις.
συμπέρασμα
Η διαιτησία προτιμάται από τα συμβαλλόμενα μέρη για την επίλυση διαφορών λόγω πολλών λόγων, όπως μεγαλύτερη εμπιστευτικότητα, γρήγορη κρίση, επιλογή λύσεων, υψηλότερες πιθανότητες διευθέτησης, χαμηλό κόστος, ευελιξία στη διαδικασία κλπ. Παρόλο που η διαφορά έχει πολλά πλεονεκτήματα, εύκολη εφαρμογή του τελικού αποτελέσματος κ.λπ.
