Διαφορά μεταξύ Factoring και Forfaiting

• 2019

Από τις τελευταίες δεκαετίες, το factoring και το forfaiting έχουν αποκτήσει τεράστια σημασία, ως μία από τις σημαντικότερες πηγές χρηματοδότησης των εξαγωγών. Για έναν λαϊκό, αυτοί οι δύο όροι είναι ένα και το αυτό πράγμα. Ωστόσο, αυτοί οι δύο όροι είναι διαφορετικοί, από τη φύση, την έννοια και το πεδίο εφαρμογής τους. Η Factoring είναι μια οικονομική υπόθεση που συνεπάγεται την πώληση των απαιτήσεων της επιχείρησης σε άλλη επιχείρηση ή μέρος που είναι γνωστό ως παράγοντας σε μειωμένες τιμές. Αφ 'ετέρου,

Από την άλλη πλευρά, το forfeiting σημαίνει απλώς την παραίτηση του δικαιώματος. Σε αυτό, ο εξαγωγέας παραιτείται του δικαιώματός του που οφείλεται σε μελλοντική ημερομηνία, σε αντάλλαγμα για άμεση πληρωμή σε μετρητά, με συμφωνημένη έκπτωση, στον φωτογράφο.

Το πρώτο και κυριότερο διακριτικό σημείο ανάμεσα στους δύο αυτούς όρους είναι ότι ο factoring μπορεί να είναι με ή χωρίς προσφυγή, αλλά το forfaiting είναι πάντα χωρίς προσφυγή. Ρίξτε μια ματιά σε αυτό το άρθρο, για να μάθετε για κάποιες περισσότερες διαφορές μεταξύ factoring και forfaiting.

Συγκριτικό διάγραμμα

Βάση σύγκρισης	Factoring	Forfaiting
Εννοια	Το Factoring είναι μια ρύθμιση που μετατρέπει τις απαιτήσεις σας σε έτοιμα μετρητά και δεν χρειάζεται να περιμένετε την πληρωμή των απαιτήσεων σε μια μελλοντική ημερομηνία.	Το forfaiting συνεπάγεται μια συναλλαγή κατά την οποία ο forfaiter αγοράζει απαιτήσεις από τον εξαγωγέα έναντι πληρωμής σε μετρητά.
Διάρκεια απαιτήσεων	Περιλαμβάνει εισπρακτέους λογαριασμούς μικρής διάρκειας.	Περιλαμβάνει εισπρακτέους λογαριασμούς με μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες διάρκειες.
Εμπορεύματα	Εμπορικές απαιτήσεις σε συνήθη εμπορεύματα.	Εμπορικές απαιτήσεις από κεφαλαιουχικά αγαθά.
Χρηματοδοτήστε μέχρι	80-90%	100%
Τύπος	Προσφυγή ή μη προσφυγή	Μη προσφυγή
Κόστος	Κόστος factoring που βαρύνει τον πωλητή (πελάτη).	Κόστος της παραχάραξης που επιβαρύνεται από τον υπερπόντιο αγοραστή.
Διαπραγματεύσιμο μέσο	Δεν ασχολείται με διαπραγματεύσιμο μέσο.	Περιλαμβάνει συναλλαγές σε διαπραγματεύσιμο μέσο.
Δευτερογενής αγορά	Οχι	Ναί

Ορισμός του factoring

Το factoring ορίζεται ως μέθοδος διαχείρισης χρεογράφων βιβλίων, στις οποίες μια επιχείρηση λαμβάνει προκαταβολές έναντι των απαιτήσεων του λογαριασμού, από μια τράπεζα ή ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα (που ονομάζεται παράγοντας). Υπάρχουν τρία μέρη στον παράγοντα, δηλαδή ο οφειλέτης (αγοραστής αγαθών), ο πελάτης (πωλητής αγαθών) και ο παράγοντας (χρηματοδότης). Το factoring μπορεί να είναι προσφυγή ή μη προσφυγή, αποκαλυπτόμενη ή μη γνωστή.

Διαδικασία Factoring

Σε μια συμφωνία παραγώγου, ο οφειλέτης πωλεί εμπορικά εισπρακτέα στον παράγοντα και λαμβάνει προκαταβολή έναντι αυτού. Η προκαταβολή που παρέχεται στον οφειλέτη είναι το υπόλοιπο ποσό, δηλαδή ένα ορισμένο ποσοστό της απαίτησης αφαιρείται ως το περιθώριο ή το αποθεματικό, η προμήθεια του παράγοντα διατηρείται από αυτόν και οι τόκοι της προκαταβολής. Μετά από αυτό, ο οφειλέτης διαβιβάζει τις εισπράξεις από τον οφειλέτη στον παράγοντα για να εξοφλήσει τις ληφθείσες προκαταβολές.

Ορισμός της Forfaiting

Το forfaiting είναι ένας μηχανισμός στον οποίο ένας εξαγωγέας παραδίδει τα δικαιώματά του να λάβει πληρωμή έναντι των παραδιδόμενων αγαθών ή των παρεχόμενων υπηρεσιών στον εισαγωγέα, σε αντάλλαγμα για την άμεση πληρωμή σε μετρητά από το forfaiter. Με τον τρόπο αυτό, ένας εξαγωγέας μπορεί εύκολα να μετατρέψει μια πώληση πίστωσης σε πώληση μετρητών, χωρίς να του προσφύγει ή ο γιατρός του.

Διαδικασία Forfaiting

Ο forfaiter είναι ενδιάμεσος χρηματοπιστωτικός οργανισμός που παρέχει βοήθεια στο διεθνές εμπόριο. Αυτό αποδεικνύεται από διαπραγματεύσιμα μέσα, δηλαδή από γραμμάτια και γραμματόσημα. Πρόκειται για μια χρηματοοικονομική συναλλαγή, συμβάλλει στη χρηματοδότηση συμβάσεων μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα για την πώληση απαιτήσεων από κεφαλαιουχικά αγαθά. Ωστόσο, προς το παρόν η διαπαιδαγώγηση περιλαμβάνει απαιτήσεις βραχείας διάρκειας και μεγάλες ποσότητες.

Βασικές διαφορές μεταξύ του Factoring και του Forfaiting

Οι σημαντικότερες διαφορές μεταξύ factoring και forfaiting περιγράφονται παρακάτω:

1. Ο παράγοντας Factoring αναφέρεται σε μια χρηματοοικονομική διευθέτηση στην οποία η επιχείρηση πωλεί τις εμπορικές απαιτήσεις της στον παράγοντα (τράπεζα) και λαμβάνει την πληρωμή σε μετρητά. Το Forfaiting είναι μια μορφή χρηματοδότησης των εξαγωγών, στην οποία ο εξαγωγέας πωλεί την απαίτηση των εμπορικών απαιτήσεων στον ανιχνευτή και λαμβάνει άμεση πληρωμή σε μετρητά.
2. Η Factoring ασχολείται με την απαίτηση που οφείλεται εντός 90 ημερών. Από την άλλη πλευρά, οι συναλλαγές Forfaiting στις απαιτήσεις των οποίων η ληκτότητα κυμαίνεται από μεσοπρόθεσμο έως μακροπρόθεσμο.
3. Ο factoring περιλαμβάνει την πώληση απαιτήσεων σε συνήθη αγαθά. Αντιστρόφως, η πώληση απαιτήσεων σε κεφαλαιουχικά αγαθά γίνεται με παραχάραξη.
4. Η Factoring παρέχει χρηματοδότηση 80-90%, ενώ η παράδοση δανείου παρέχει 100% χρηματοδότηση της αξίας των εξαγωγών.
5. Ο factoring μπορεί να είναι προσφυγή ή μη προσφυγή. Από την άλλη πλευρά, το forfaiting είναι πάντα μη προσφυγή.
6. Το κόστος του factoring πραγματοποιείται από τον πωλητή ή τον πελάτη. Κόστος συναλλαγής πραγματοποιείται από τον ξένο αγοραστή.
7. Το forfaiting περιλαμβάνει την αντιμετώπιση διαπραγματεύσιμων μέσων, όπως γραμμάτια και γραμματόσημα, που δεν συμβαίνει στην περίπτωση του Factoring.
8. Στο factoring, δεν υπάρχει δευτερογενής αγορά, ενώ στη δευτερογενή αγορά υπάρχει η παραχάραξη, γεγονός που αυξάνει τη ρευστότητα στην παραχάραξη.

συμπέρασμα

Όπως έχουμε συζητήσει, το factoring και forfaiting είναι δύο μέθοδοι χρηματοδότησης του διεθνούς εμπορίου. Αυτά χρησιμοποιούνται κυρίως για την εξασφάλιση των εκκρεμών τιμολογίων και των εισπρακτέων λογαριασμών. Η Factoring περιλαμβάνει την αγορά όλων των απαιτήσεων ή όλων των ειδών των απαιτήσεων. Σε αντίθεση με το Forfaiting, το οποίο βασίζεται σε συναλλαγή ή έργο.