Η κατάσταση όταν ο θυρεοειδής αδένας παράγει λιγότερη ποσότητα θυρεοειδικών ορμονών ονομάζεται υποθυρεοειδές, ενώ η κατάσταση όταν υπάρχει υπερπαραγωγή ορμονών από τον θυρεοειδή αδένα ονομάζεται υπερθυρεοειδές . Ο θυρεοειδής αδένας βρίσκεται σε μπροστινό τμήμα του λαιμού και επηρεάζει τη μεταβολική διαδικασία σχεδόν ολόκληρου του σώματος.
Η κύρια λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα είναι να αποθηκεύει, να εκκρίνει και να παράγει ορμόνες ειδικά τριϊωδοθυρονίνη (Τ3) και θυροξίνη (Τ4) στην κυκλοφορία του αίματος που ρυθμίζει πολλές λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένου του μεταβολισμού, της σωματικής θερμοκρασίας, του καρδιακού ρυθμού και της πίεσης του αίματος, της ανάπτυξης και της ανάπτυξης τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα. Φαίνεται ότι ο υποθυρεοειδισμός είναι πιο συνηθισμένος από τον υπερθυρεοειδισμό.
Και οι δύο ασθένειες λέγεται ότι είναι « αυτοάνοσες ασθένειες ». Σε αυτόν τον τύπο υπάρχει άμεση κυτταρική βλάβη και συνεπώς ο συνδετικός ιστός (ιστός ουλής) αντικαθιστά την κυτταρική δομή, αυτό συμβαίνει λόγω της προσβολής των αντισωμάτων ή των λεμφοκυττάρων στα αντιγόνα της κυτταρικής μεμβράνης, με αποτέλεσμα κυτταρική λύση ή φλεγμονώδη απόκριση επηρεάζεται από το όργανο και σταδιακά καταλήγει στη μείωση της λειτουργίας του οργάνου.
Έτσι ακριβώς μπορούμε να πούμε ότι όταν το σώμα αισθάνεται κάποια απογοητευτικά συμπτώματα όπως δυσκοιλιότητα, κόπωση, ξεχασμό, πρέπει να επισκεφθείτε τον γιατρό για να επιβεβαιώσετε οποιαδήποτε ανισορροπία στο επίπεδο των ορμονών του θυρεοειδούς αδένα. Και αν η δραστηριότητα αυτών των ορμονών έχει διαγνωστεί ως μη φυσιολογική, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι είτε υποθυρεοειδές είτε υπερθυρεοειδές.
Όταν η παραγωγή ορμονών στον θυρεοειδή αδένα είναι ανενεργή ή αδυνατεί να κάνει το απαιτούμενο ποσό για τη σωστή λειτουργία, ονομάζεται υποθυρεοειδές. Ωστόσο, όταν υπάρχει υπερπαραγωγή των ορμονών, η οποία είναι μεγαλύτερη από την απαιτούμενη ποσότητα, ονομάζεται υπερθυρεοειδές.
Με αυτόν τον τρόπο θα εξετάσουμε τη θεμελιώδη διαφορά μεταξύ των δύο τύπων, προσθέτοντας περισσότερες πληροφορίες για αυτά.
Συγκριτικό διάγραμμα
| Βάση σύγκρισης | Υποθυρεοειδές | Υπερθυρεοειδές |
|---|---|---|
| Εννοια | Όταν ο θυρεοειδής αδένας δεν είναι σε θέση να παράγει ή να εκκρίνει την απαιτούμενη ποσότητα ορμονών του θυρεοειδούς, οδηγώντας σε κακή λειτουργία του σώματος ονομάζεται υποθυρεοειδές. | Όταν υπάρχει υπερπαραγωγή θυρεοειδικών ορμονών από τους θυρεοειδείς αδένες και επηρεάζοντας έτσι την κανονική λειτουργία του σώματος ονομάζεται υπερθυρεοειδές. |
| Γνωστός και ως | Καλείται επίσης ως υπολειτουργικός θυρεοειδής. | Είναι επίσης γνωστό ως υπερδραστήριο θυρεοειδές. |
| Αιτίες | 1. Διατροφή χαμηλού ιωδίου. 2. Έκθεση ραδιενέργειας μετά από θεραπεία καρκίνου 3.Γενετική 4.Η θυρεοειδίτιδα του Hashimoto ή μια αυτοάνοση διαταραχή ή χρόνια λεμφοκυτταρική θυρεοειδίτιδα. 5.Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται στην αντιμετώπιση του καρκίνου, στις ψυχιατρικές καταστάσεις και στα καρδιακά προβλήματα. | 1.Συνοειδής θυρεοειδής 2.Τα οζίδια του θυρεοειδούς 3.Η ασθένεια Grave (ασθένεια που διεγείρει τις θυρεοειδικές ορμόνες). 4. Όγκοι ωοθηκών ή όρχεων. 5.Εμφάνιση όγκων του θυρεοειδούς ή της υπόφυσης. |
| Συμπτώματα | 1.Μετά μεταβολισμό. 2. Κέρδος βάρους. 3.Η κούραση. 4. Goiter (πρήξιμο του θυρεοειδούς αδένα). 5. Αργή καρδιακό ρυθμό. 6.Η ευαισθησία στο κρύο. 7.Κατά μαλλιά και τριχόπτωση. 8.Η καταστολή. 9.Μυρσικές κράμπες. 10.Συγχυση. 11. Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα. | 1.Συχνότητα 2.Φύλλα ζεστά. 3.Itchy κόκκινο δέρμα. 4.Η απώλεια μαλλιών. 5.Running heart beat. 6.Η απώλεια βάρους. 7.Η απογοήτευση ή ανησυχία. 8.Η απώλεια της συνείδησης. 9. Νευροπάθεια και έμετος. |
| Επίδραση στις ορμόνες | Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των ορμονών. | Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγής ορμονών. |
| Διάγνωση | Δοκιμή της ορμόνης διέγερσης του θυρεοειδούς (TSH), της σάρωσης του θυρεοειδούς, της δοκιμής ανοσοσφαιρίνης διέγερσης του θυρεοειδούς (TSI), της δοκιμής πρόσληψης ραδιενεργού ιωδίου. | Δοκιμή της ορμόνης διέγερσης του θυρεοειδούς (TSH), της σάρωσης του θυρεοειδούς, της δοκιμής ανοσοσφαιρίνης διέγερσης θυρεοειδούς (TSI), της δοκιμής πρόσληψης ραδιενεργού ιωδίου, μαζί με τη δοκιμή Τ3 και Τ4. |
| Θεραπευτική αγωγή | Συνθετική θυρεοειδική ορμόνη (π.χ. λεβοθυροξίνη) ή διορθωτική παρατηρούμενη συμπλήρωση ιωδίου. | Βήτα αναστολείς (π.χ. προπανολόλη) για την ανακούφιση από τα συμπτώματα, φάρμακα κατά του θυρεοειδούς (π.χ. Μεθιμαζόλη) για να επιβραδυνθούν από τον αντιδραστικό θυρεοειδή. |
| Διαταραχή της θερμοκρασίας | Ψυχρή ανοχή. | Διαταραχή της θερμότητας. |
Ορισμός του υποθυρεοειδούς
Η μικρότερη παραγωγή θυρεοειδούς ορμόνης σύμφωνα με την απαίτηση του σώματος ονομάζεται υποθυρεοειδές, που ονομάζεται επίσης υπό την παραγωγή θυρεοειδούς ορμόνης. Είναι κοινώς γνωστή ως θυρεοειδίτιδα του Hashimoto . Σε αυτήν την αυτοάνοση διαταραχή επιτίθεται στον θυρεοειδή και οδηγεί στον θάνατο του ιστού.
Όταν οι θυρεοειδείς αδένες έχουν αφαιρεθεί λόγω διαταραχής υπερθυρεοειδισμού, ο ασθενής μπορεί να πιάσει υποθυρεοειδισμό αν δεν ακολουθήσει την κατάλληλη θεραπεία υποκατάστασης θυρεοειδικών ορμονών.
Μια ορμόνη διέγερσης του θυρεοειδούς (TSH) έχει την κανονική περιοχή που κυμαίνεται μεταξύ 0, 5 και 4, 5 ml U / L. Αλλά αν το επίπεδο πέσει έξω από το προβλεπόμενο εύρος, ο ασθενής λέγεται ότι έχει είτε υποθυρεοειδές είτε υπερθυρεοειδές.
Τα σημεία και τα συμπτώματα περιλαμβάνουν υπνηλία, δυσκοιλιότητα, αύξηση του βάρους, ψυχική δυσανεξία, αργή καρδιακή συχνότητα, ένταση, στειρότητα, στυτική δυσλειτουργία, κατάθλιψη, απώλεια μνήμης, έλλειψη συγκέντρωσης, πρήξιμο στο βλεφάρων, πόδι, χέρια, κοιλιακό πρήξιμο, , ξηρό και απαλό δέρμα, φαγούρα, απώλεια μαλλιών, παρατεταμένες και συχνές περιόδους, δυσκαμψία των μυών, πόνους.
Η θεραπεία ποικίλλει από άτομο σε άτομο και τις πολλαπλές αιτίες εμφάνισης της νόσου, αλλά γενικά ο υποθυρεοειδισμός ελέγχεται με τη χρήση συνθετικής ορμόνης θυρεοειδούς ή με τη χορήγηση κατάλληλων συμπληρωμάτων ιωδίου. Κάποιες φορές μπορεί να εμφανιστούν παθήσεις όπως « κώμα μυξέδημα », είναι μειωμένο επίπεδο συνείδησης, χαμηλή θερμοκρασία σώματος, σπασμοί.
Ορισμός του υπερθυρεοειδούς
Η υπερπαραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών ονομάζεται υπερθυρεοειδές που ονομάζεται επίσης υπερδραστήριο θυρεοειδές . Μπορεί να υπάρχουν πολλοί λόγοι για την υπερπαραγωγή ορμονών του θυρεοειδούς, για παράδειγμα, η μεταγενέστερη επίδραση της νόσου του Grave θα οδηγήσει σε υπερδραστήριο θυρεοειδή και έτσι θα σχηματιστεί υπερβολική ποσότητα ορμόνης στο σώμα.
Όταν υπάρχει μια "ροή" υπερβολικής ποσότητας ορμονών, που οδηγεί στην φλεγμονή των αδένων, αναφέρεται ως υποξεία θυρεοειδίτιδα . Η τοξική διάχυτη βρογχοκήλη ή η ασθένεια Graves είναι η συνηθέστερη αιτία υπερθυρεοειδισμού συνολικά. Σε αυτήν την ασθένεια, ο θυρεοειδής γίνεται πρησμένος και μερικές φορές ακόμη και τα μάτια. Λόγω της υπερδραστηριότητας του θυρεοειδούς αδένα, απελευθερώνει μια υπερβολική ποσότητα θυρεοειδούς ορμόνης στη ροή του αίματος.
Τα σημεία και τα συμπτώματα περιλαμβάνουν απώλεια βάρους, διάρροια, υπερκινητικότητα, δυσανεξία στη θερμότητα, γρήγορη καρδιακή συχνότητα, στειρότητα, στυτική δυσλειτουργία, αυθόρμητη έκτρωση, νευρικότητα, ερεθισμός, άγχος, οίδημα αστραγάλου, χρώση, φαγούρα, απώλεια μαλλιών, ερυθρότητα των παλάμων, σπάνια περιόδους, μυϊκή αδυναμία.
Η διάγνωση είναι η ίδια με αυτή που αναφέρθηκε παραπάνω, αλλά μαζί με τον έλεγχο του επιπέδου TSH, οι ύποπτοι ασθενείς καλούνται επίσης να ελέγξουν τα επίπεδα Τ3 και Τ4. Εδώ το επίπεδο των Τ3 και Τ4 γίνεται υψηλότερο από το κανονικό. Οι άλλες εξετάσεις είναι η σάρωση του θυρεοειδούς και η δοκιμή πρόσληψης ραδιενεργού ιωδίου.
Σε ηλικιωμένους ασθενείς μπορεί να εμφανιστούν σοβαρές επιπλοκές όπως η « κρίση θυροτοξικότητας (θύελλα θυρεοειδούς) », η οποία έχει ως αποτέλεσμα αυξημένο καρδιακό ρυθμό (ταχυκαρδία), ο οποίος είναι επίσης ακανόνιστος και άλλα σημάδια αποτυχίας.
Βασικές διαφορές μεταξύ του υποθυρεοειδούς και του υπερθυρεοειδούς
Ακολουθούν οι βασικές διαφορές μεταξύ του υποθυρεοειδούς και του υπερθυρεοειδούς:
- Όταν ο θυρεοειδής αδένας δεν είναι σε θέση να παράγει ή να εκκρίνει την απαιτούμενη ποσότητα ορμονών του θυρεοειδούς, οδηγώντας σε ανάρμοστη λειτουργία του σώματος ονομάζεται υποθυρεοειδές . ενώ όταν υπάρχει υπερπαραγωγή ορμονών του θυρεοειδούς από τους θυρεοειδείς αδένες και επηρεάζοντας έτσι την κανονική λειτουργία του σώματος ονομάζεται υπερθυρεοειδές .
- Το υποθυρεοειδές ονομάζεται επίσης υπολειτουργικός θυρεοειδής, ενώ το Υπερθυρεοειδές είναι επίσης γνωστό ως υπερδραστήριο θυρεοειδές .
- Σημαντικές αιτίες του υποθυρεοειδούς είναι η δίαιτα χαμηλού ιωδίου, η έκθεση στην ακτινοβολία μετά από θεραπεία με καρκίνο, η γενετική, η θυρεοειδίτιδα του Hashimoto ή μια αυτοάνοση διαταραχή ή η χρόνια λεμφοκυτταρική θυρεοειδίτιδα. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται σε θεραπεία καρκίνου, ψυχιατρικές καταστάσεις και καρδιακά προβλήματα. ενώ οι αιτίες στο υπερθυρεοειδές περιλαμβάνουν οίδημα του θυρεοειδούς, οζίδια θυρεοειδούς, ασθένεια Graves (μια ασθένεια που διεγείρει τις θυρεοειδικές ορμόνες), όγκοι των ωοθηκών ή των όρχεων, καλοήθεις όγκοι του θυρεοειδούς ή της υπόφυσης.
- Υπάρχουν πολλά συμπτώματα υποθυρεοειδικών όπως ο επιβραδυνόμενος μεταβολισμός, η αύξηση του βάρους, η κούραση, η βρογχοκήλη (πρήξιμο του θυρεοειδούς αδένα), ο αργός καρδιακός ρυθμός, η ευαισθησία στο κρύο, τα ξηρά μαλλιά και η τριχόπτωση, η κατάθλιψη, οι μυϊκές κράμπες, η δυσκοιλιότητα, . Ωστόσο, τα συμπτώματα και τα συμπτώματα του υπερθυρεοειδούς είναι αντίθετα με εκείνα του υποθυρεοειδούς, που περιλαμβάνουν ερεθισμό, αίσθημα ζεστού, φαγούρα κόκκινο δέρμα, απώλεια μαλλιών, κτύπημα της καρδιάς, απώλεια βάρους, αίσθημα ανησυχίας ή αγωνίας, απώλεια συνείδησης, ναυτία και έμετο.
- Το υποθυρεοειδές έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του αριθμού των απαιτούμενων ορμονών. Το υπερθυρεοειδές έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του αριθμού παραγωγής ορμονών.
- Η διάγνωση του υποθυρεοειδούς και του υπερθυρεοειδούς είναι ίδια με τη δοκιμή της ορμόνης διέγερσης του θυρεοειδούς (TSH), της σάρωσης του θυρεοειδούς, της δοκιμασίας ανοσοσφαιρίνης διέγερσης θυρεοειδούς (TSI), της δοκιμής πρόσληψης ραδιενεργού ιωδίου, αλλά και στην εξέταση υπερθυρεοειδών Τ3 και Τ4.
- Η θεραπεία του υποθυρεοειδούς περιλαμβάνει συνθετική θυρεοειδή ορμόνη (π.χ. λεβοθυροξίνη) ή διορθωτικά παρατηρημένο συμπλήρωμα ιωδίου, ενώ η θεραπεία με υπερθυρεοειδές περιλαμβάνει βήτα αναστολείς (π.χ. προπανολόλη) για την ανακούφιση των συμπτωμάτων, αντιθυρεοειδικών φαρμάκων (π.χ.
- Το άτομο που υποφέρει από τον υποθυρεοειδισμό έχει δυσανεξία με το κρύο, ενώ το άτομο με υπερθυρεοειδισμό έχει δυσανεξία με θερμότητα .
συμπέρασμα
Ως εκ τούτου καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι και η ασθένεια σχετίζεται με την έλλειψη ισορροπίας στη ρύθμιση του θυρεοειδούς αδένα που εκκρίνει θυρεοειδικές ορμόνες. Το υποθυρεοειδές είναι η κατάσταση που είναι επίσης γνωστή ως υπολειτουργικό θυρεοειδές, η οποία έχει ως αποτέλεσμα την μικρότερη παραγωγή της θυρεοειδούς ορμόνης, ακόμη και λιγότερο από την απαιτούμενη ποσότητα, ενώ το υπερθυρεοειδές, το οποίο είναι επίσης γνωστό ως υπερδραστήριο θυρεοειδές είναι η κατάσταση όταν ο θυρεοειδής αδένας υπερπαρασκευάζει τον θυρεοειδή ορμόνες.
