Από την άλλη πλευρά, ένας πληρεξούσιος είναι ένα πρόσωπο που είναι έτσι διορισμένο να ενεργεί για λογαριασμό του πελάτη, σε νομικά θέματα. Για να γίνει δικηγόρος, δεν υπάρχει κανένας καταναγκασμός να εκκαθαριστεί η εξέταση των πινακίδων, αλλά αν κάποιος θέλει να γίνει δικηγόρος, γίνεται υποχρεωτική.
Μέχρι και εκτός εάν ένα άτομο δεν ανήκει στο δικηγορικό επάγγελμα, είναι λίγο δύσκολο για τον / την να καταλάβει τη διαφορά μεταξύ δικηγόρου και δικηγόρου. Αλλά, εδώ σε αυτό το άρθρο, το έχουμε απλοποιήσει για τους αναγνώστες.
Συγκριτικό διάγραμμα
| Βάση σύγκρισης | Δικηγόρος | Δικηγόρος |
|---|---|---|
| Εννοια | Ο δικηγόρος παραπέμπει σε άτομο που είναι επαγγελματίας δικαίου και μπορεί να παρέχει νομικές συμβουλές σε πελάτες. | Ο πληρεξούσιος παραπέμπει σε πρόσωπο που έχει εξουσιοδοτηθεί από το νόμο να εκπροσωπεί τον πελάτη στο δικαστήριο. |
| Προϋποθέσεις | Οποιοσδήποτε έχει παρακολουθήσει το νομικό σχολείο, θεωρείται δικηγόρος. | Αυτός που έχει παρακολουθήσει το νόμο και πρακτική του νόμου, είναι δικηγόρος. |
| Διδακτορικό Δίπλωμα Νομολογίας | Πρέπει να κατέχει το Δίπλωμα του Δικηγόρου. | Μπορεί ή δεν μπορεί να κατέχει το πτυχίο γιατρού νομικής. |
| Δοκίμιο | Η εκκαθάριση των εξετάσεων είναι διακριτική. | Η εκκαθάριση των εξετάσεων είναι υποχρεωτική. |
| Προσθήκη στο όνομα | Το JD χρησιμοποιείται ως προσθήκη στο όνομα. | Esq. χρησιμοποιείται ως προσθήκη στο όνομα. |
Ορισμός δικηγόρου
Ο δικηγόρος, όπως συνιστά το όνομά του, είναι κάποιος που έχει σπουδάσει νόμο και είναι νόμιμα πιστοποιημένος ως εκπαιδευμένος σε αυτό. Είναι αυτός που δίνει συμβουλές στο λαό για διάφορα νομικά ζητήματα και αναλαμβάνει αγωγές ενώπιον του δικαστηρίου για λογαριασμό των πελατών του, αλλά μπορεί να το κάνει ή να μην ασκήσει. Προκειμένου να αποκτήσει την άδεια άσκησης του νόμου, κάποιος πρέπει να παρακολουθήσει το νομικό σχολείο, να αποκτήσει ένα σχετικό πτυχίο και θα πρέπει να εκκαθαρίσει την εξέταση bar.
Ένας δικηγόρος είναι ικανός στο δίκαιο και ξέρει πώς να εφαρμόζει πρακτικά νομικές θεωρίες και γνώσεις, προκειμένου να επιλύσει συγκεκριμένες περιπτώσεις ή να παράσχει δικηγορικές υπηρεσίες στους πελάτες. Υπάρχουν ορισμένες λειτουργίες που εκτελούνται από αυτούς, οι οποίες περιλαμβάνουν τη σύναψη συμβάσεων, τη σύνταξη εγγράφων, την κατάρτιση νομικών εγγράφων, την παροχή νομικών υπηρεσιών, τη διεξαγωγή των σκοπών του θανόντος, την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας κ.ο.κ.
Ορισμός δικηγόρου
Ένας πληρεξούσιος, ή άλλως γνωστός ως δικηγόρος, είναι εξουσιοδοτημένο μέλος του δικηγορικού επαγγέλματος που έχει λάβει άδεια άσκησης του δικαίου στο δικαστήριο.
Εκτός από την εκτέλεση όλων των καθηκόντων και καθηκόντων του ειδικευμένου δικηγόρου, εκπροσωπεί επίσης έναν πελάτη για να διεκπεραιώνει νομικά ζητήματα στο δικαστήριο, δηλαδή ένας δικηγόρος είναι κάποιος που έχει νομική εξειδίκευση και έτσι ορίζεται να ενεργεί ή να μιλάει για το άλλο πρόσωπο να ασκήσει δίωξη ή να τον υπερασπιστεί, στο δικαστήριο.
Για να γίνει δικηγόρος, απαιτείται να παρευρεθεί στη διαπιστευμένη νομική σχολή, να περάσει το πτυχίο, να πάρει το προβλεπόμενο πτυχίο και άδεια, έτσι ώστε να ασκήσει το δίκαιο στο δικαστήριο.
Βασικές διαφορές μεταξύ δικηγόρου και πληρεξούσιου
Η διαφορά μεταξύ δικηγόρου και δικηγόρου μπορεί να γίνει με σαφήνεια στους εξής χώρους:
- Ο όρος δικηγόρος δηλώνει έναν επαγγελματία δικαίου, ο οποίος είναι κατάλληλος να παρέχει νομικές συμβουλές σε άλλο πρόσωπο. Ο πληρεξούσιος είναι κάποιος που επιτρέπεται από το νόμο να εκπροσωπεί ένα άτομο ή να ενεργεί για λογαριασμό του σε νομικά θέματα.
- Ένας δικηγόρος μπορεί να είναι ένα άτομο, το οποίο έχει εισαχθεί και έχει παρακολουθήσει τη σχολή νομικών. Αντίθετα, ένας δικηγόρος είναι κάποιος που έχει παρακολουθήσει τη σχολή νομικών και είναι νομικός σε μια συγκεκριμένη δικαιοδοσία.
- Ένας δικηγόρος πρέπει να διαθέτει τον ιατρό του πτυχίου νομικής. Σε αντίθεση με αυτό, ο πληρεξούσιος μπορεί ή δεν μπορεί να κατέχει το πτυχίο της νομικής.
- Κάποιος πρέπει να περάσει την εξέταση του μπαρ, για να γίνει δικηγόρος. Αντιστρόφως, δεν υπάρχει τέτοιος καταναγκασμός να περάσει η εξέταση για να γίνει δικηγόρος.
- Ένας δικηγόρος μπορεί να προσθέσει JD, στο τέλος του / της όνομα. Αντίθετα, ένας δικηγόρος, ο οποίος χρησιμοποιεί τη λέξη Esq. Το οποίο επεκτείνεται στο Esquire, ως προσθήκη στο όνομα, με σκοπό να δώσει τιμητικό τίτλο.
συμπέρασμα
Σε γενικές γραμμές, ένας δικηγόρος μπορεί να ονομάζεται δικηγόρος, αλλά ένας δικηγόρος μπορεί να μην είναι ασφαλώς δικηγόρος. Ο ρόλος του δικηγόρου ή δικηγόρου μπορεί να διαφέρει και να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη δικαιοδοσία, την οποία αναφερόμαστε. Ακόμη, υπάρχουν κάποιες χώρες, όπου δεν υπάρχει τέτοια οριοθέτηση μεταξύ δικηγόρου και δικηγόρου. Επομένως, για αυτές τις χώρες, αυτά τα δύο νομικά επιθέματα είναι ένα και το αυτό πράγμα.
