Διαφορά μεταξύ της μίτωσης και της μείωσης

2020

Η μίτωση έχει τον διπλοειδές αριθμό χρωμοσωμάτων και παράγει δύο όμοια θυγατρικά κύτταρα με 46 χρωμοσώματα, αντίθετα στο Meiosis παράγονται τέσσερα γενετικά διακριτά θυγατρικά κύτταρα με το κάθε ένα να έχει 23 χρωμοσώματα στα ανθρώπινα κύτταρα που παράγουν τον απλοειδές αριθμό χρωμοσωμάτων. Δεύτερον, η μίτωση εμφανίζεται στα σωματικά κύτταρα, ενώ η μεΐωση συμβαίνει στα κύτταρα του φύλου ή στα κύτταρα των θηλαστικών.

Τα παραπάνω σημεία είναι κρίσιμα για να ξεχωρίσουν τα δύο, αν και υπάρχουν πολλά άλλα που πρέπει να επικεντρωθούν, γεγονός που θα κάνει τον αναγνώστη σαφέστερο για τους όρους Mitosis και Meiosis.

Η ζωή ξεκινά από ένα μόνο κελί, το οποίο διαιρείται και αναπτύσσεται περαιτέρω και αρχίζει να λειτουργεί για την εργασία που έχει ανατεθεί. με σκοπό την ανάπτυξη και ανάπτυξη του σώματος και τη μεταφορά του γονικού DNA στους απογόνους τους. Με αυτόν τον τρόπο θα μελετήσουμε τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά του Μήτωσης και της Μεϊόσης και πώς διαφέρουν μεταξύ τους.

Συγκριτικό διάγραμμα

Βάση σύγκρισης	Μίτωσις	Μεΐωση
Εννοια	Η μίτωση είναι η διαδικασία της κυτταρικής διαίρεσης η οποία εμφανίζεται σε όλους τους τύπους κυττάρων (εξαιρουμένων των σεξουαλικών κυττάρων), με σκοπό την αναπαραγωγή της ασφυξίας ή την βλαστική ανάπτυξη.	Η μεϊόση είναι η διαδικασία που συμβαίνει στον εξειδικευμένο τύπο του κυττάρου που ονομάζεται μείωοκύτταρα, το οποίο υποστηρίζει τη σεξουαλική αναπαραγωγή από τη γαμετογένεση.
Ανακαλύφθηκε από	Walther Flemming.	Όσκαρ Χέρτγουιγκ.
Τα βήματα που απαιτούνται για την ολοκλήρωση του κύκλου	Προφήτης, Μεταφάσης, Αναφάσεως, Telophase.	Προφήτης Ι, μεταφάσης Ι, αναφάσης Ι, τελοφάσης Ι, (Μεϊόση II), προφάσης II, μεταφάσης II, αναφάσης II και τελοφάσης II.
Παρουσιάζεται στο	Σωματικά κύτταρα.	Γεννητικά κύτταρα.
Αλλα χαρακτηριστικά	Δεν υπάρχει διαδικασία συνάψεως και διέλευσης.	Η Synapsis και η διασταύρωση πραγματοποιούνται στα Homologous chromosomes κατά τη διάρκεια της meiosis I.
	Η γενετική ταυτότητα παραμένει ίδια και μετά την μιτωτική διαίρεση.	Παρατηρείται γενετική διακύμανση κατά τη διάρκεια της μετωτικής διαίρεσης.
	Υπάρχει μόνο ένα πυρηνικό τμήμα.	Υπάρχουν δύο πυρηνικές διαιρέσεις.
	Δεν υπάρχει ζεύγος ομόλογων.	Η σύζευξη γίνεται με ομόλογα.
	Το μητρικό κύτταρο μπορεί να είναι διπλοειδές ή απλοειδές.	Το κύτταρο της μητέρας είναι πάντα διπλοειδές.
	Υπάρχει η παραγωγή δύο θυγατρικών κυττάρων, τα οποία είναι διπλοειδή.	Υπάρχει η παραγωγή τεσσάρων απλοειδών θυγατρικών κυττάρων.
	Ο αριθμός των χρωμοσωμάτων παραμένει ο ίδιος.	Ο αριθμός χρωμοσωμάτων μειώνεται κατά το ήμισυ.
	Η σύζευξη των χρωμοσωμάτων δεν συμβαίνει.	Η σύζευξη των χρωμοσωμάτων συμβαίνει κατά τη διάρκεια της ζυγόνης του προφανούς Ι και συνεχίζεται μέχρι την μεταφάση Ι.
	Δεν παράγει σεξουαλικά κύτταρα.	Σε αυτά τα στάδια, παράγονται μόνο σεξουαλικά κύτταρα τα οποία μπορεί να είναι είτε αρσενικά σπερματοζωάρια είτε θηλυκά ωάρια.
	Τα νουκλεόλαι εμφανίζονται και πάλι στην τελοφαίρεση.	Απουσιάζει στην τελοφάση Ι.
	Η καρυοκίνηση λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια της ενδιάμεσης φάσης, αλλά η κυτταροκίνηση εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της τελοφασης.	Η Καρυοκίνηση λαμβάνει χώρα στην Ενδιάμεση Φάση Ι. Εδώ η Κυτταροκίνηση συμβαίνει στο Telophase I και II.
	Το Chiasmata απουσιάζει.	Τα χιάσματα εμφανίζονται κατά τη διάρκεια του προφανούς Ι και της μεταφάσης Ι.
	Οι ίνες της ατράκτου εξαφανίζονται τελείως στην τελοφαίρεση.	Παρόν στην τελοφάση Ι.
	Η διάσπαση των κεντρομερών λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια της αναφυγής.	Δεν υπάρχει τέτοιος διαχωρισμός των κεντρομερών στην αναφορική I και II.
	Η διάρκεια του Prophase είναι σύντομη (λίγες μόνο ώρες) και είναι μια πολύ απλή διαδικασία.	Η διαδικασία είναι πολύπλοκη και είναι μεγαλύτερη (μπορεί να διαρκέσει για μέρες).
	Δεν υπάρχει ανταλλαγή δύο χρωματοειδών ενός χρωμοσώματος σε προφάσεις.	Η ανταλλαγή δύο χρωματοειδών των ομόλογων χρωμοσωμάτων λαμβάνει χώρα τη στιγμή της διέλευσης.
Λειτουργίες	Είναι λειτουργικά κατά τη στιγμή της κυτταρικής ανάπτυξης.	Αυτή η διαδικασία έχει μείζονα ρόλο στο σχηματισμό γαμετών και στη σεξουαλική αναπαραγωγή.
Λειτουργίες	Ενεργό κατά τη διάρκεια των μηχανισμών επισκευής και θεραπείας του σώματος.	Αυτά είναι ενεργά στη διατήρηση του αριθμού των χρωμοσωμάτων.

Ορισμός της μίτωσης

Η μέθοδος της κυτταρικής διαίρεσης, όπου ένας πυρήνας ενός κυττάρου χωρίζεται σε δύο θυγατρικούς πυρήνες. Αυτά τα θυγατρικά κύτταρα περιέχουν τον ίδιο αριθμό χρωμοσωμάτων όπως στον γονικό πυρήνα. Επειδή αυτή είναι η διαδικασία της αναπαραγωγής με ασεξουαλική μορφή, είναι απαραίτητη για τους μονοκύτταρους ευκαρυώτες. Εκτός από αυτό, στους πολυκλαδικούς ευκαρυώτες, έχει πολλούς ρόλους όπως στην ανάπτυξη του σώματος, τον μηχανισμό επιδιόρθωσης κλπ. Η μίτωση μπορεί να ολοκληρωθεί σε λίγα λεπτά ή ώρες. εξαρτάται από τα κύτταρα, το είδος, τη θερμοκρασία, τον τόπο και την ημέρα.

Η μίτωση ολοκληρώνεται περνώντας μέσα από διάφορα στάδια. Αυτά τα στάδια είναι προφάσεις, μεταφάσεις, αναφάσεις και τελοφάσες, εκτός από αυτά υπάρχουν λίγα ακόμη στάδια, τα οποία συζητούνται περαιτέρω.

Ενδιάμεση φάση - Πρόκειται για το προπαρασκευαστικό στάδιο, το οποίο δεν είναι τεχνικά μέρος της μίτωσης αλλά διαδραματίζει ζωτικό ρόλο. Η ενδιάμεση φάση ξεκινά και τελειώνει τη μίτωση, διπλασιάζοντας το DNA και προετοιμάζοντας το κύτταρο να αναπτυχθεί πλήρως για τη διαίρεση. Όταν ένα ίδιο σύνολο DNA είναι τοποθετημένο σε ένα κύτταρο, είναι έτοιμο να υποβληθεί στη διαδικασία της μίτωσης.

Prophase - Αυτό είναι το πρώτο στάδιο της μίτωσης, όπου τα χρωμοσώματα γίνονται παχιά και συμπυκνώνονται. Σε αυτό, αρχίζουν να σχηματίζονται οι ίνες της ατράκτου και η πυρηνική μεμβράνη αποσυντίθεται.

Μεταφάση - Εδώ τα χρωμοσώματα, όπου κάθε ένα από αυτά έχει διπλό χρωματοειδή, ευθυγραμμίζεται στη μέση γραμμή του κυττάρου.

Anaphase - Σε αυτό το ζεύγος chromatid γίνεται ξεχωριστό και τραβιέται προς την αντίθετη κατεύθυνση προς το άκρο του κυττάρου, με το στήριγμα των ινών της ατράκτου.

Telophase - Εδώ τα χρωμοσώματα πάλι αποσυμπυκνώνονται, οι ίνες της ατράκτου και η πυρηνική μεμβράνη αρχίζουν να σχηματίζουν και πάλι γύρω από τους πυρήνες. Το κυτταρόπλασμα χωρίζεται επίσης σε δύο θυγατρικά κύτταρα, που έχουν τον ίδιο αριθμό χρωμοσωμάτων. Η κυψέλη είναι και πάλι έτοιμη για την ενδιάμεση φάση.

Ορισμός της μείωσης

Η διαδικασία στην οποία γίνεται η διαίρεση των κυττάρων με αναπαραγωγή σεξουαλικών οργανισμών μετά από δύο πυρηνικές διαιρέσεις (μείωση Ι και μείοσις II) και έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή τεσσάρων απλοειδών γαμετών ή σεξουαλικών κυττάρων. Κάθε κύτταρο περιέχει ένα ζεύγος ομόλογων χρωμοσωμάτων, που σημαίνει παθολογικά και μητρικά χρωμοσώματα που κατανέμονται τυχαία μεταξύ των κυττάρων.

Η μεΐωση δημιουργεί τα μη ταυτόσημα σεξουαλικά κύτταρα, που έχουν δύο διαδοχικές πυρηνικές διαιρέσεις, πρώτη μειοτική διαίρεση (ή μείοσις Ι) και δεύτερη μειοτική διαίρεση (μείοσις II). Η πυρηνική διαίρεση έχει επίσης τέσσερα στάδια, τα οποία είναι προφάσεις, μεταφάσεις, αναφάσεις και τελοφάσες.

Στην ενδιάμεση φάση τα κύτταρα αντιγράφονται, τα χρωμοσώματα συμπυκνώνονται και τραβούν προς τα αντίθετα άκρα και ζευγαρώνουν με την ομόλογη τους κατά το χρόνο της διασταύρωσης. Περαιτέρω, η κυψέλη διαιρείται και σχηματίζει δύο κύτταρα. Πρόκειται για τη διαδικασία της μείωσης Ι και στη συνέχεια σε αυτά τα δύο νεοσυσταθέντα κύτταρα υφίσταται τη διαδικασία της μείωσης II.

Τώρα, αυτά τα δύο κύτταρα διαιρούνται περαιτέρω σε δύο ακόμη κύτταρα, τα οποία περιέχουν αποσυνδεδεμένα χρωματοειδή και έτσι σχηματίζονται τέσσερα γενετικά διαφορετικά απλοειδή κύτταρα . Η μεΐωση είναι η ζωτική διαδικασία όπου τα χρωμοσώματα μειώνονται στο μισό και παράγουν παραλλαγές με διαφορετικούς γενετικούς ανασυνδυασμούς και ανεξάρτητες ποικιλίες.

Βασικές διαφορές μεταξύ Mitosis και Meiosis

Δεδομένης της παρακάτω είναι η ουσιαστική διαφορά για να διακρίνουμε τους δύο κύριους τύπους κυτταρικής διαίρεσης που εμφανίζονται σε ζωντανούς οργανισμούς:

Ομοιότητες

Η μίτωση και η μείωση εμφανίζονται στον πυρήνα του κυττάρου και παρατηρούνται στο μικροσκόπιο φωτός.
Και η διαδικασία περιλαμβάνει τη διαίρεση του κυττάρου.
Η μίτωση και η μείοση συμβαίνουν στη φάση Μ του κυτταρικού κύκλου.
Οι προφάσεις, μεταφάσεις, αναφάσεις και τελοφάσες είναι τα τυπικά στάδια και στον κύκλο.
Η σύνθεση του DNA συμβαίνει και στους δύο κύκλους.
Δεν υπάρχει εμπλοκή των κυττάρων του ιστού των καρδιακών μυών και του νευρικού ιστού στη διαδικασία του Mitosis και της Meiosis όπως σχηματίστηκαν κάποτε, δεν υποβάλλονται σε περαιτέρω διαίρεση.

συμπέρασμα

Η κυτταρική διαίρεση δημιουργεί τα νέα θυγατρικά κύτταρα και είναι ένα σημαντικό γεγονός που συμβαίνει σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς. Έτσι, μπορούμε να πούμε ότι γενικά, το κύτταρο του γονέα χωρίζεται και παράγει δύο ή περισσότερα κύτταρα. Μερικές φορές το σφάλμα σε αυτή τη διαίρεση μπορεί επίσης να οδηγήσει σε ασθένεια. Σε αυτή την ενότητα, εξετάσαμε τις ουσιαστικές διαφορές μεταξύ των δύο διαδικασιών και εξηγούμε το λόγο εμφάνισης.