Διαφορά μεταξύ λογιστικής έννοιας και σύμβασης

• 2019

Η λογιστική είναι μια εμπορική γλώσσα, η οποία χρησιμοποιείται για την κοινοποίηση οικονομικών πληροφοριών στους ενδιαφερόμενους της εταιρείας, σχετικά με την απόδοση, την κερδοφορία και τη θέση της επιχείρησης και την υποβοήθησή τους στην ορθολογική λήψη αποφάσεων. Το δημοσιονομικό δελτίο βασίζεται σε διάφορες έννοιες και συμβάσεις. Οι έννοιες λογιστικής είναι οι θεμελιώδεις λογιστικές υποθέσεις που λειτουργούν ως βάση για την καταγραφή των επιχειρηματικών συναλλαγών και την προετοιμασία των τελικών λογαριασμών.

Από την άλλη άκρη, οι συμβάσεις λογιστικής είναι οι μέθοδοι και οι διαδικασίες που έχουν καθολική αποδοχή. Αυτά ακολουθούνται από την εταιρεία κατά την καταγραφή των συναλλαγών και την κατάρτιση των οικονομικών καταστάσεων. Ας ρίξουμε μια ματιά στο άρθρο για να κατανοήσουμε τη διαφορά μεταξύ της λογιστικής αντίληψης και των συμβάσεων.

Συγκριτικό διάγραμμα

Βάση σύγκρισης	Λογιστική έννοια	Σύμβαση λογιστικής
Εννοια	Οι έννοιες λογιστικής αναφέρονται στους κανόνες λογιστικής που πρέπει να ακολουθούνται, ενώ καταγράφονται οι συναλλαγές και η κατάρτιση των τελικών λογαριασμών.	Οι λογιστικές συμβάσεις συνεπάγονται τα τελωνεία ή τις πρακτικές που είναι ευρέως αποδεκτές από τους λογιστικούς φορείς και υιοθετούνται από την επιχείρηση για να λειτουργήσουν ως οδηγός κατά την κατάρτιση των τελικών λογαριασμών.
Τι είναι αυτό?	Μια θεωρητική έννοια	Μια μέθοδος ή μια διαδικασία
Που καθορίζονται από	Φορείς λογιστικής	Κοινές πρακτικές λογιστικής
Ανησυχεί με	Διατήρηση λογαριασμών	Προετοιμασία του δημοσιονομικού δελτίου
Προσοχή	Αδύνατον	Δυνατόν

Ορισμός της λογιστικής έννοιας

Οι Λογιστικές Έννοιες μπορούν να θεωρηθούν ως η βασική λογιστική υπόθεση, η οποία χρησιμεύει ως βάση για την κατάρτιση του οικονομικού δελτίου μιας επιχείρησης. Πράγματι, αυτά αποτελούν τη βάση για τη διατύπωση των λογιστικών αρχών, μεθόδων και διαδικασιών, για την καταγραφή και παρουσίαση των οικονομικών συναλλαγών των επιχειρήσεων.

Αυτές οι έννοιες παρέχουν μια ολοκληρωμένη δομή και μια λογική προσέγγιση στη λογιστική διαδικασία. Κάθε συναλλαγή που πραγματοποιείται ερμηνεύεται λαμβάνοντας υπόψη τις λογιστικές έννοιες, οι οποίες καθοδηγούν τις λογιστικές μεθόδους.

• Αρχή Επιχειρηματικών Οντοτήτων : Η ιδέα προϋποθέτει ότι η επιχείρηση είναι ανεξάρτητη από τους ιδιοκτήτες της.
• Μέθοδος μέτρησης χρημάτων : Σύμφωνα με αυτή την έννοια, μόνο οι συναλλαγές που μπορούν να εκφράζονται με νομισματικούς όρους καταγράφονται στα λογιστικά βιβλία.
• Ανάλυση κόστους : Αυτή η έννοια ορίζει ότι όλα τα στοιχεία ενεργητικού της επιχείρησης καταχωρούνται στους λογαριασμούς στην τιμή αγοράς τους
• Πρόγραμμα Going Concern : Η ιδέα προϋποθέτει ότι η επιχείρηση θα έχει διαρκή διαδοχή, δηλαδή θα συνεχίσει τις δραστηριότητές της για αόριστο χρονικό διάστημα.
• Διπλή έννοια : Είναι ο κύριος κανόνας της λογιστικής, ο οποίος δηλώνει ότι κάθε συναλλαγή έχει δύο λογαριασμούς.
• Έννοια υλοποίησης : Σύμφωνα με αυτή την έννοια, τα έσοδα πρέπει να καταγράφονται από την επιχείρηση μόνο όταν υλοποιείται.
• Έννοια δεδουλευμένων : Η έννοια ορίζει ότι τα έσοδα αναγνωρίζονται όταν γίνονται εισπρακτέα, ενώ τα έξοδα πρέπει να αναγνωρίζονται όταν καθίστανται απαιτητά για πληρωμή.
• Περίοδος περιοδικότητας : Η έννοια λέει ότι το οικονομικό δελτίο θα πρέπει να καταρτίζεται για κάθε περίοδο, δηλαδή στο τέλος του οικονομικού έτους.
• Συμφωνία αντιστοίχισης : Η ιδέα υποστηρίζει ότι τα έσοδα της περιόδου θα πρέπει να αντιστοιχούν στα έξοδα.

Ορισμός της σύμβασης λογιστικής

Οι συμβάσεις λογιστικής, όπως υποδηλώνει η ονομασία, είναι η πρακτική που υιοθετείται από μια επιχείρηση για μια χρονική περίοδο, οι οποίες βασίζονται στη γενική συμφωνία μεταξύ των λογιστικών οργάνων και βοηθούν στην παροχή βοήθειας στον λογιστή κατά την κατάρτιση του οικονομικού δελτίου της εταιρείας.

Για λόγους βελτίωσης της ποιότητας των οικονομικών πληροφοριών, τα λογιστικά όργανα του κόσμου μπορούν να τροποποιήσουν ή να αλλάξουν οποιαδήποτε λογιστική σύμβαση. Ακολουθούν οι βασικές λογιστικές συμβάσεις:

• Συνέπεια : Οι οικονομικές καταστάσεις μπορούν να συγκριθούν μόνο όταν οι λογιστικές πολιτικές ακολουθούνται σταθερά από την εταιρεία κατά τη διάρκεια της περιόδου. Ωστόσο, οι αλλαγές μπορούν να γίνουν μόνο σε ειδικές περιπτώσεις.
• Γνωστοποίηση : Η αρχή αυτή ορίζει ότι το δημοσιονομικό δελτίο θα πρέπει να καταρτίζεται με τέτοιο τρόπο ώστε να δημοσιοποιεί δίκαια όλες τις ουσιαστικές πληροφορίες στους χρήστες, ώστε να τους βοηθήσει να λάβουν ορθολογική απόφαση.
• Συντηρητισμός : Η σύμβαση αυτή αναφέρει ότι η επιχείρηση δεν πρέπει να προβλέψει εισοδήματα και κέρδη, αλλά να καλύψει όλες τις δαπάνες και τις ζημίες.
• Σημασία : Η έννοια αυτή αποτελεί εξαίρεση από τη σύμβαση πλήρους γνωστοποίησης, η οποία αναφέρει ότι μόνο τα στοιχεία που πρέπει να γνωστοποιούνται στο δημοσιονομικό δελτίο έχουν σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις.

Βασικές διαφορές μεταξύ της λογιστικής έννοιας και της σύμβασης

Η διαφορά μεταξύ της έννοιας της λογιστικής και της σύμβασης παρουσιάζεται στα ακόλουθα σημεία:

1. Η λογιστική έννοια ορίζεται ως οι λογιστικές υποθέσεις που ακολουθεί ο λογιστής μιας επιχείρησης κατά την καταγραφή των επιχειρηματικών συναλλαγών και την κατάρτιση των τελικών λογαριασμών. Αντιστρόφως, οι λογιστικές συμβάσεις συνεπάγονται διαδικασίες και αρχές που είναι γενικά αποδεκτές από τους λογιστικούς φορείς και υιοθετούνται από την επιχείρηση για να καθοδηγήσουν κατά την κατάρτιση του δημοσιονομικού δελτίου.
2. Η έννοια της λογιστικής δεν είναι παρά μια θεωρητική έννοια που εφαρμόζεται κατά την κατάρτιση των οικονομικών καταστάσεων. Αντίθετα, οι λογιστικές συμβάσεις είναι οι μέθοδοι και η διαδικασία που ακολουθούνται για να δώσουμε μια πραγματική και δίκαιη εικόνα του οικονομικού δελτίου.
3. Ενώ η λογιστική έννοια ορίζεται από τους λογιστικούς φορείς, οι λογιστικές συμβάσεις προκύπτουν από τις κοινές λογιστικές πρακτικές, οι οποίες γίνονται δεκτές με γενική συμφωνία.
4. Η λογιστική έννοια συνδέεται βασικά με την καταγραφή των συναλλαγών και τη διατήρηση των λογαριασμών. Αντιθέτως, οι λογιστικές συμβάσεις επικεντρώνονται στην κατάρτιση και παρουσίαση των οικονομικών καταστάσεων.
5. Δεν υπάρχει δυνατότητα προκατάληψης ή προσωπικής κρίσης στην υιοθέτηση λογιστικής έννοιας, ενώ η πιθανότητα μεροληψίας είναι υψηλή σε περίπτωση λογιστικών συμβάσεων.

συμπέρασμα

Συνοψίζοντας, η έννοια και οι συμβάσεις λογιστικής περιγράφουν τα σημεία στα οποία βασίζεται η λογιστική. Η έννοια της λογιστικής δεν βασίζεται στη λογιστική σύμβαση, ωστόσο, οι λογιστικές συμβάσεις προετοιμάζονται υπό το πρίσμα της λογιστικής έννοιας.