Το πρώτο πράγμα που ο ασθενής έχει διαγνωστεί με καρκίνο είναι να ανιχνεύσει εάν πρόκειται για καλοήθη ή κακοήθη. Ένας καλοήθης όγκος είναι ένα στάδιο όταν τα κύτταρα παρουσιάζουν φυσιολογική ανάπτυξη, αλλά η παραγωγή του κυττάρου είναι υψηλότερη, προκαλώντας την ανώμαλη μάζα (συμπαγής μάζα). Στην περίπτωση του Κακοήθους όγκου, το κύτταρο εμφανίζει ανώμαλη ανάπτυξη, υπερεκτιμάται σε αριθμούς ανεξέλεγκτα, παράγει θρόμβους και έχει ως αποτέλεσμα το καρκινικό κύτταρο.
Δεύτερον, τα κύτταρα σε καλοήθη όγκο δεν εξαπλώνονται σε άλλα μέρη του σώματος από την περιοχή προέλευσής τους, ενώ τα κύτταρα ενός κακοήθους όγκου μπορεί να εξαπλωθούν σε άλλα μέρη του σώματος από την περιοχή προέλευσής τους (μεταστάσεις) από την κυκλοφορία του αίματος ή την λεμφική Σύστημα.
Τα καρκινικά κύτταρα, εξ ορισμού, αναπτύσσονται και πολλαπλασιάζονται ταχέως, τα οποία είναι αντίθετα από τον φυσιολογικό έλεγχο (ονομάζονται νεοπλαστικά) και μπορούν να εισβάλλουν στους περιβάλλοντες ιστούς και να αποικίζουν τα μακρινά όργανα (αν είναι κακοήθη). Τα καρκινικά κύτταρα πιστεύεται ότι προκύπτουν από ένα μόνο κύτταρο που έχει βιώσει μία αρχική μετάλλαξη και υποβάλλονται περαιτέρω σε πολλές επιπλέον μεταλλάξεις και άλλες σχετικές αλλαγές στο κύτταρο. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι ο καλοήθης όγκος είναι μη καρκινικός, ενώ ο κακοήθης όγκος είναι καρκινικός .
Αυτή τη στιγμή θα συζητήσουμε τη γενική διαφορά μεταξύ των δύο τύπων όγκων, με περίληψη αυτών.
Συγκριτικό διάγραμμα
| Βάση σύγκρισης | Καλοηθής όγκος | Κακοήθης όγκος |
|---|---|---|
| Εννοια | Η υπερβολική ανάπτυξη του κυττάρου, που σχηματίζει μια κατ 'αποκοπή (συμπαγής μάζα) στην περιοχή προέλευσης, αλλά δεν μετασταίνεται, ονομάζεται Benign tumor. | Η υπερβολική, μη φυσιολογική, ανεξέλεγκτη ανάπτυξη του κυττάρου, η οποία μπορεί να μετασταθεί σε άλλα μέρη του σώματος μέσω της ροής του αίματος ή του λεμφικού συστήματος, είναι γνωστή ως κακοήθης όγκος. |
| Ο ρυθμός ανάπτυξης | Αργή ανάπτυξη | Ταχέως αναπτυσσόμενα κύτταρα, καθώς διαίρονται γρήγορα. |
| Δραστηριότητα εισβολής | Ο καλοήθης όγκος δεν εισβάλλει στον περιβάλλοντα ιστό. | Ένας κακοήθης όγκος έχει την ικανότητα να εισβάλλει στον περιβάλλοντα ιστό. |
| Ικανότητα διάδοσης | Οι καλοήθεις όγκοι δεν εξαπλώνονται στο μακρινό μέρος. Αυτά αναπτύσσονται μόνο στον τόπο όπου ξεκίνησαν. | Ένας κακοήθης όγκος έχει την ικανότητα να εξαπλώνεται στο μακρινό μέρος, χρησιμοποιώντας ως μέσο το αίμα ή το λεμφικό σύστημα. |
| Εμφάνιση κυττάρου | Σε καλοήθη κύτταρα όγκου εμφανίζονται συχνά μη φυσιολογικά όπως εκείνα της φυσιολογικής κυτταρικής ανάπτυξης και είναι εύκολα ανιχνεύσιμα από τον παθολόγο. | Ακόμη και σε περίπτωση κακοήθους όγκου, τα κύτταρα φαίνεται να είναι ανώμαλα, ακανόνιστα στο σχήμα τους, μεγέθυνση μεγέθους, κύτταρα σκούρου χρώματος, μη φυσιολογική ανάπτυξη πυρήνα, πυρήνες, DNA και χρωμοσώματα παρατηρούνται κάτω από το μικροσκόπιο από τον παθολόγο. |
| Συστηματικό εφέ | Ο καλοήθης όγκος παρουσιάζει μόνο την επίδρασή του στην περιοχή προέλευσης και δεν εξαπλώνεται. | Κακόηθες επιδράσεις του όγκου σε όλο το σώμα, με αποτέλεσμα την απώλεια βάρους, την κούραση, αυτό είναι επίσης γνωστό ως το παρανεοπλαστικό σύνδρομο. |
| Επανάληψη | Οι πιθανότητες υποτροπής είναι λιγότερες από τον καλοήθη όγκο εάν αφαιρεθούν με χειρουργική επέμβαση. | Καθώς ο κακοήθης όγκος εξαπλώνεται σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος, υπάρχουν πιθανότητες επανεμφάνισης ακόμη και μετά από χειρουργική επέμβαση. Ο καρκίνος του μαστού, για παράδειγμα αν αφαιρεθεί, μπορεί να εμφανιστεί στους πνεύμονες ή στα οστά. |
| Θεραπείες | Ένας καλοήθης όγκος μπορεί κανονικά να αντιμετωπιστεί με χειρουργική επέμβαση, με φαρμακευτική αγωγή ή με κάποιο χρονικό διάστημα με ακτινοθεραπεία. | Στην περίπτωση της κακοήθους νεοπλασματικής χημειοθεραπείας, χορηγείται ακτινοθεραπεία ή φάρμακα ανοσοθεραπείας για την εξάλειψη των καρκινικών κυττάρων. |
| Παραδείγματα | Neovi (νεύρα), Μυωμάτες (μυϊκός ιστός), Αδενώματα (επιθηλιακός ιστός που καλύπτει τα όργανα και τους αδένες), Νευρώματα (νεύρα), Παπίλωμα (δέρμα, στήθος, τράχηλος και βλεννογόνοι μεμβράνες), οστεοχονδρόμα (οστά). | Σαρκώματα (συνδετικοί ιστοί όπως τένοντες, μύες, λίπος και χόνδροι), καρκινώματα (όργανα και ιστός αδένας όπως τραχήλου μήτρας, προστάτη, πνεύμονας, μαστού και θυρεοειδούς). |
Ορισμός καλοήθους (μη καρκινικού) όγκου
Η μη καρκινική ανάπτυξη του κυττάρου στο σώμα καλείται ως ο καλοήθης όγκος. Μπορούν να σχηματιστούν οπουδήποτε. Κάθε φορά που κάποιος ανακαλύπτει ένα κομμάτι ή μάζα στο σώμα του, το οποίο μπορεί να γίνει αισθητό με το άγγιγμα, θα πρέπει να απευθυνθείτε σε γιατρό για τον έλεγχο.
Οι περισσότεροι από τους όγκους στο σώμα είναι καλοήθεις μόνο αν και η ακριβής αιτία είναι ακόμα άγνωστη. Αλλά πιστεύεται ότι όταν τα κύτταρα του σώματος διαιρούνται και αναπτύσσονται σε υψηλότερο ρυθμό από το φυσιολογικό και το σώμα είναι ανίκανο να ελέγξει την κυτταρική ανάπτυξη είναι πιθανό να ειπωθεί ως ο καλοήθης όγκος.
Χαρακτηριστικά
- Αργή ανάπτυξη
- Μη επεμβατική.
- Σκεπασμένος.
- Μη καρκινικό.
Αιτίες
Όπως είπε, το ακριβές είναι ακόμα άγνωστο, αλλά μπορεί να οφείλεται:
- Στρες
- Περιβαλλοντικοί παράγοντες, έκθεση σε ακτινοβολία.
- Φάρμακα, φλεγμονή.
- Μόλυνση.
- Γενεσιολογία.
- Διατροφή.
Τύποι καλοήθων όγκων
Υπάρχουν πολλοί τύποι όγκων που μπορούν να αναπτυχθούν σε διαφορετικά μέρη του σώματος και ονομάζονται μετά από το μέρος όπου αναπτύσσονται, όπως τα λιπομάχια (αυξάνεται από τα λιπώδη κύτταρα), το Myomas (από τα μυϊκά κύτταρα), το Nevi (moles), τα ινομυώματα, ή ινομυώματα (που απαντώνται σε ινώδη ιστό), αδενώματα (όργανα και άλλη εσωτερική δομή του σώματος).
Η διάγνωση γίνεται με διάφορες τεχνικές, πρώτον με φυσική εξέταση, συλλογή ιατρικού ιστορικού και άλλες τεχνικές απεικόνισης, όπως CT Scan, υπερηχογράφημα, ακτινογραφίες, μαστογραφίες, μαγνητικές τομογραφίες. Το κυριότερο είναι ότι τα κύτταρα του καλοήθους όγκου περιβάλλονται από τον "σάκο", που είναι ένα προστατευτικό στρώμα και διαχωρίζει τέτοια κύτταρα από τα κανονικά κύτταρα και ως εκ τούτου είναι εύκολο να ανιχνευθούν και να απομακρυνθούν.
Η θεραπεία δεν είναι απαραίτητη για όλους τους τύπους καλοήθους όγκου, μέχρι και αν δεν προκαλέσουν κάποιο πρόβλημα. Ο γιατρός προτείνει απλά να περιμένει, αλλά μερικές φορές εξαρτάται επίσης από τη θέση του όγκου. Αν και η χειρουργική επέμβαση είναι ο πιο σημαντικός τύπος θεραπείας σε αυτό. Άλλες περιλαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή ή θεραπεία ακτινοβολίας.
Οι καλοήθεις όγκοι μπορεί να είναι επικίνδυνοι εάν πιέζουν ζωτικές δομές όπως ο εγκέφαλος, τα νεύρα και τα αιμοφόρα αγγεία. Διατηρώντας έναν υγιεινό τρόπο ζωής, τρώγοντας μια ισορροπημένη διατροφή, η καθημερινή άσκηση μπορεί να αποτρέψει επίσης προβλήματα υγείας και καρκίνους.
Ορισμός κακοήθους (καρκινικού) όγκου
Το πρώτο πράγμα που κάνει ο γιατρός μετά τον προσδιορισμό του καρκίνου είναι να ανιχνεύσει, αν είναι καλοήθη ή κακοήθη. Εάν εντοπιστεί ο κακοήθης όγκος, σημαίνει ότι τα κύτταρα έχουν γίνει καρκινικά. Στη λατινική γλώσσα "κακοήθεις γεννήσεις " λαμβάνεται για κακοήθεια. Όπως συζητήθηκε νωρίτερα, ο σημαντικότερος παράγοντας είναι η ανεξέλεγκτη ανάπτυξη, ο πολλαπλασιασμός των κυττάρων, τα οποία μετατρέπονται σε άλλα μέρη του σώματος και ακόμη εισβάλλουν στον περιβάλλοντα ιστό.
Τα καρκινικά κύτταρα αποκτούν τις ειδικές ιδιότητες όπως μεταβολές στις οδούς σηματοδότησης κυττάρων, αγνοώντας την κυτταρική σηματοδότηση που ελέγχει τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων. Τα καρκινικά κύτταρα είναι εξαιρετικά ασταθή και ταξιδεύουν σε άλλα μέρη από το αίμα, το λεμφικό σύστημα ή το κυκλοφορικό σύστημα.
Αιτίες
Οι ευρέως αποδεκτές αιτίες των καρκίνων είναι:
- Κάπνισμα.
- Ευσαρκία.
- Αλκοόλ.
- Κακή διατροφή.
- Μόλυνση του περιβάλλοντος.
- Έκθεση σε ακτινοβολία.
- Τοξίνες των νοικοκυριών.
Χαρακτηριστικά
- Ταχεία ανάπτυξη.
- Μη καψυλιωμένο.
- Καρκινώδης.
- Μετεστίαση.
- Εισβολή και διείσδυση.
Παρατηρείται ότι οι κακοήθεις όγκοι δεν έχουν συμπτώματα στο αρχικό στάδιο, αλλά μπορούν να ανιχνεύσουν από τον πόνο σε σβώλους σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος. Σταδιακά με την ανάπτυξη αυτών των κυττάρων, αρχίζουν να πιέζουν τα όργανα, τα νεύρα, τα αιμοφόρα αγγεία, τον πόνο και τον πόνο στο σημείο της εμφάνισης.
Υπάρχει περίπου 200 τύποι καρκίνων. η βιοψία συχνά χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό των αποτελεσμάτων του καρκίνου. Η μέθοδος σταδιοποίησης χρησιμοποιείται επίσης για τον προσδιορισμό του σταδίου του καρκίνου (0-4), τόσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός, τόσο πιο επιθετικός είναι ο καρκίνος.
Τα πρωτόκολλα για τη θεραπεία μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με τον τύπο και το στάδιο του καρκίνου, το άτομο που πάσχει. Ωστόσο, η χημειοθεραπεία, η ακτινοθεραπεία είναι ο πιο κοινός τύπος θεραπείας που δίνεται στον ασθενή.
Βασικές διαφορές μεταξύ καλοήθων και κακοήθων όγκων
Ακολουθούν τα αξιοσημείωτα σημεία που διακρίνουν καλοήθεις όγκους από εκείνους του κακοήθους όγκου:
- Ο καλοήθης όγκος μπορεί να οριστεί ως η υπερβολική ανάπτυξη του κυττάρου, σχηματίζοντας μια κατ 'αποκοπή (συμπαγής μάζα) στην περιοχή προέλευσης, αλλά δεν μεταστατώνεται. Αλλά η υπερβολική, μη φυσιολογική, ανεξέλεγκτη ανάπτυξη του κυττάρου, η οποία μπορεί να μετασταθεί σε άλλα μέρη του σώματος μέσω της ροής του αίματος ή του λεμφικού συστήματος, είναι γνωστή ως κακοήθης όγκος .
- Τα καλοήθη κύτταρα όγκου αναπτύσσονται αργά όταν συγκρίνονται με τα κακοήθη καρκινικά κύτταρα τα οποία αναπτύσσονται γρήγορα. Σε αντίθεση με τον καλοήθη όγκο, τα κύτταρα κακοήθους όγκου εισβάλλουν στους γειτονικούς ιστούς και έτσι εξαπλώνονται σε άλλα μέρη.
- Ένας καλοήθης όγκος διαγνωρίζεται από το σχήμα του κυττάρου, την ανάπτυξη, το μέγεθος και την ικανότητα εξάπλωσης, σε περίπτωση που εξαπλωθούν σε άλλα μέρη και ακόμη και η κυτταρική ανάπτυξη, το σχήμα, το μέγεθος δεν είναι φυσιολογικό όπως αυτό ενός άλλου κυττάρου. μπορούν να ειπωθούν ως ο κακοήθεις όγκοι . Ακόμη και στον κακοήθη όγκο, το σχήμα του κυττάρου είναι ακανόνιστο, μεγεθυντικό, μη φυσιολογικό και υπάρχει μη φυσιολογική ανάπτυξη κληρονομικού υλικού (DNA).
- Ο καλοήθης όγκος παρουσιάζει μόνο την επίδρασή του στην περιοχή προέλευσης και δεν εξαπλώνεται ή δεν μετασταίνεται, ενώ ένας από τους κύριους χαρακτήρες του κακοήθους όγκου είναι ότι επηρεάζει ολόκληρο το σώμα, οδηγώντας έτσι σε απώλεια βάρους, κόπωση, αυτό είναι επίσης γνωστό ως παρανεοπλασματικό σύνδρομο.
- Οι πιθανότητες υποτροπής είναι λιγότερες από τον καλοήθη όγκο εάν αφαιρεθούν με χειρουργική επέμβαση, αν και δεν συμβαίνει με τον κακοήθη όγκο στον οποίο υπάρχουν μέγιστες πιθανότητες εξάπλωσης σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος, ακόμη και υπάρχουν πιθανότητες υποτροπής ακόμη και μετά από χειρουργική επέμβαση. Ο καρκίνος του μαστού, για παράδειγμα αν αφαιρεθεί, μπορεί να εμφανιστεί στους πνεύμονες ή στα οστά.
- Η θεραπεία του καλοήθους όγκου μπορεί κανονικά να γίνει με χειρουργική επέμβαση, φαρμακευτική αγωγή ή με κάποιο χρονικό διάστημα με ακτινοθεραπεία, αλλά στην περίπτωση κακοήθων όγκων-χημειοθεραπείας, χορηγούνται ακτινοθεραπεία ή φάρμακα ανοσοθεραπείας για την εξάλειψη των καρκινικών κυττάρων.
- Παραδείγματα καλοήθων όγκων είναι οι νεφροί (Moles), οι Myomas (μυϊκός ιστός), τα αδενώματα (επιθηλιακός ιστός που καλύπτει τα όργανα και τους αδένες), τα νευρώματα, τα θηλώματα (δέρμα, στήθος, τραχήλου και βλεννώδεις μεμβράνες), ενώ τα σαρκώματα (συνδετικοί ιστοί όπως ο τένοντας, οι μύες, το λίπος και ο χόνδρος) είναι τα καρκινώματα (όργανα και ιστός των αδένων όπως ο τράχηλος, ο προστάτης, ο πνεύμονας, ο μαστός και ο θυρεοειδής).
Ομοιότητες
- Δεν υπάρχει κυτταρικός θάνατος.
- Το κύτταρο συνεχίζει να πολλαπλασιάζεται γρήγορα και να συνεχίζει να αναπτύσσεται.
συμπέρασμα
Ο όγκος, εξ ορισμού, μπορεί να οριστεί ως η ταχεία ανάπτυξη και πολλαπλασιασμός του κυττάρου που είναι ενάντια στον κανονικό έλεγχο που έχει ως αποτέλεσμα τη μορφή μάζας ή μάζας. Εάν η μάζα αυτή δεν είναι επιβλαβής και είναι ανώδυνη, λέγεται ότι είναι ο καλοήθεις όγκος. Αλλά αν οι θρόμβοι ή η μετάσταση των μαζών (εξαπλωθεί) σε άλλο μέρος του σώματος και είναι επώδυνοι, οι οποίοι μπορεί να είναι απειλητικοί για τη ζωή, καλούνται επίσης ως καρκινικά κύτταρα ή κακοήθεις όγκοι. Ως εκ τούτου θα πρέπει να επισκεφθείτε το γιατρό μόλις αισθανθεί τέτοια συμπτώματα στο σώμα.
